به گزارش همشهری آنلاین به نقل از عصر ایران، متوشالح، شخصیتی کلیدی در کتاب مقدس، به‌عنوان مردی که طبق روایت‌ها ۹۶۹ سال عمر کرده، شناخته می‌شود. این طول عمر شگفت‌انگیز او را به نمادی از کهنسالی بدل کرده است.
متوشالح، این شخصیت باستانی و پدربزرگ نوح، نه‌تنها به‌خاطر طول عمر بی‌سابقه بلکه به‌دلیل جایگاهش در شجره‌نامه انجیلی از اهمیت بالایی برخوردار است و رکورد طول عمر انسان را به چالش می‌کشد. طولانی‌ترین عمر بشر که در متون مذهبی ذکر شده، همواره موضوع بحث و کنجکاوی بوده است.
متوشالح در روایت‌های کتاب مقدس
متوشالح در کتاب پیدایش به‌عنوان هشتمین پاتریارک پیش از طوفان بزرگ، فرزند خنوخ، پدر لمک و پدربزرگ نوح معرفی شده است. طبق روایت کتاب مقدس، متوشالح در ۱۸۷ سالگی صاحب لمک شد و پس از آن ۷۸۲ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران دیگری نیز گشت. مجموع عمر او ۹۶۹ سال بود و در همان سال طوفان بزرگ درگذشت (پیدایش ۵: ۲۱-۲۷).
نام متوشالح اکنون به نمادی برای طول عمر زیاد تبدیل شده و در عباراتی مانند «پیرتر از متوشالح» استفاده می‌شود. اگرچه نسخه‌های مختلفی از کتاب مقدس مانند ماسورتی، سپتواجینت و تورات سامری تفاوت‌هایی در جزئیات زمان‌بندی وقایع و سن او هنگام درگذشت نشان می‌دهند، اما همگی در یک نکته مشترک هستند: متوشالح بسیار فراتر از امید به زندگی انسان‌های عادی عمر کرد.
آیا طول عمر متوشالح با شواهد باستانی و علم همخوانی دارد؟
در کنار روایت‌های کتاب مقدس، متون باستانی دیگری نیز به افرادی با طول عمرهای شگفت‌انگیز اشاره می‌کنند. فهرست پادشاهان سومری که قدمت آن به هزاران سال پیش بازمی‌گردد، از «پادشاهانی» یاد می‌کند که برای هزاران سال بر زمین حکومت کرده‌اند؛ برای مثال، «آلولیم» برای ۲۸۸۰۰ سال و «آلالجار» برای ۳۶۰۰۰ سال. این فهرست هشت پادشاه را توصیف می‌کند که در مجموع ۲۴۱,۲۰۰ سال تا زمان طوفان بزرگ بر زمین حکمرانی کردند.
با این حال، دانش کنونی ما درباره طول عمر سلول‌های انسانی نشان می‌دهد که حد طبیعی عمر برای انسان‌ها کمتر از ۱۵۰ سال است. رکورد گینس طولانی‌ترین عمر تاییدشده انسانی متعلق به ژان لوئیز کلمنت فرانسوی است که ۱۲۲ سال و ۱۶۴ روز زندگی کرد.
برخی معتقدند که پس از طوفان، خداوند عمر انسان را به ۱۲۰ سال کوتاه کرد (پیدایش ۶: ۳). با وجود افزایش امید به زندگی در دوران مدرن، فاصله آن تا ۹۶۹ سال همچنان بسیار زیاد است.
