غول‌های لالیگا در جدال مستقیم با تیم‌های انگلیسی شکست‌های تلخی را تجربه کردند.
به گزارش فوتبال 360، در فاصله کمتر از یک ماه، 2 غول بزرگ اسپانیا در خاک انگلیس تحقیر شدند. رئال مادرید در آنفیلد به لیورپولی باخت که در انگلیس به هیچ تیمی نه نمی‌گوید و بارسلونا در استمفورد بریج با 3 گل مقابل شکست خورد. تیم لندنی در جدول لیگ برتر پشت سر آرسنالِ بی‌رحمِ میکل آرتتا قرار دارد. 2 بازی، 2 شکست سنگین، 2 نمایش یک‌طرفه. تیم‌های انگلیسی از دقیقه اول تا آخر میداندار نشان دادند و رئال و بارسا عملاً حرفی برای گفتن نداشتند.
آنچه بیش از نتیجه نهایی برای طرفداران این دو تیم آزاردهنده جلوه کرد، ناتوانی مطلق خط حمله 2 تیم اسپانیایی بود. رئال مادرید در آنفیلد امیدگل پایین 0.45 خلق کرد؛ عددی بی‌سابقه در تاریخ اخیر این باشگاه در لیگ قهرمانان. وینیسیوس جونیور و کیلیان امباپه در مجموع تنها 2 شوت در چارچوب داشتند و رودریگو حتی یک بار هم موفق به دریبل زدن نشد. بارسلونا هم در لندن شرایط بهتری نداشت. لامینه یامال و روبرت لواندوفسکی روی هم رفته صفر شوت در چارچوب در نیمه اول ثبت کردند و بعد از اخراج آرائوخو، عملاً به یک حریف تمرینی برای چلسی تبدیل شدند. این ناکارآمدی هجومی، بیش از هر چیز، قدرت سازمان‌یافته و هوشمندانه دفاعی تیم‌های انگلیسی را نشان داد. لیورپول با فشار بالا و دوندگی بی‌انتهای بازیکنان میانی، رئال را خفه کرد و چلسی اجازه نفس کشیدن به بارسارا نداد.
نکته دردناک‌تر برای فوتبال اسپانیا این است که این 2 شکست مقابل بهترین تیم‌های جزیره هم نبود. آرسنال در حال حاضر با اختلاف بهترین تیم لیگ برترانگلیس است. تیم در ۱۳ هفته تنها ۶ گل خورده و ۳۳ گل زده اما حتی لیورپولِ بحران زده و چلسیِ دوم جدول هم برای غول‌های لالیگا بیش از حد بزرگ نام داشتند. این واقعیت، زنگ خطری جدی برای پایان سلطه تاریخی اسپانیا در اروپا به صدا درآورد.
پشت این ناکامی‌ها، تفاوت‌های اقتصادی عمیق نهفته است. رئال مادرید و بارسلونا هنوز با بدهی‌های سنگین و سقف حقوق دست و پنجه نرم می‌کنند اما باشگاه‌های بزرگ انگلیسی از سال ۲۰۱۵ به بعد بیش از ۱۰ میلیارد پوند درآمد تلویزیونی بیشتر داشته‌اند. این پول به خرید بازیکنان آماده، پرداخت حقوق‌های نجومی و مهم‌تر از همه، ساختن تیم‌هایی با عمق نیمکت و کیفیت جایگزین تبدیل شده است. وقتی چلسی، کول پالمر، ژائو پدرو و لیام دلپ را همزمان روی نیمکت دارد و لیورپول در غیاب چند مهره اصلی همچنان ۹ شوت در چارچوب دروازه می‌زند، دیگر نمی‌توان فقط با نام بزرگ و تاریخ پیروز شد.
2 شکست پیاپی در انگلیس نه فقط 2 باخت بلکه نشانه‌ای واضح از تغییر تعادل قوا در فوتبال اروپا بود. لالیگا از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲ ، 6 بار قهرمان لیگ قهرمانان شد و حالا در خطر از دست دادن جایگاه سنتی خود است. شب‌های سرد در آنفیلد و استمفوردبریج شاید نقطه عطفی در تاریخ فوتبال اروپا باشد. غول‌های اسپانیایی برای اولین بار پس از سال‌ها پذیرفتند دیگر بهترین نیستند. عصر جدیدی آغاز شده و این بار، پول، سازماندهی و فشار فوتبال انگلیسی حرف اول را می‌زند. آیا این پایان یک سلطه است یا فقط یک لغزش موقتی؟ پاسخ را فقط زمان خواهد داد اما تصاویر تحقیر رئال و بارسا در جزیره، برای مدت‌ها در ذهن فوتبال اروپا خواهد ماند.
