آقای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در روزهایی که جامعه رسانهای کشور زیر فشارهای سنگین و بیسابقه قرار گرفته، انتظار می رود شما شفاف سازی کنید چرا که سکوت وزارتخانه به بحرانی دامن زده که خبرنگاران را در اوج بی گناهی مورد هجمه قرار داده است.
خطوط بدونفیلتر معروف به خط سفید ، که از سوی وزارت ارشاد و وزارت ارتباطات در اختیار خبرنگاران قرار گرفته بود، به عنوان یک ابزار کاری تعریف شد؛ ابزاری برای تسهیل دسترسی حرفهای و انجام وظیفه خبرنگارانه در شرایطی که محدودیتها آن را دشوار کرده است. اما حالا همین ابزار، به برچسب و انگ تبدیل شده و خبرنگاران را در معرض هجمههای گسترده، فحاشی و تهمتهای سنگین قرار داده است.
آقای وزیر ه صورت رسمی و شفاف توضیح بدهید که این خطوط چیست؟ برای چه هدفی داده شده؟ آیا داشتن این خطها به معنای وابستگی به نهاد یا سازمانی خاص است یا فقط یک ابزار کاری است؟
اما ادامه این روند و عدم شفاف سازی توسط وزارتخانه ای که پدر مطبوعات و حامی خبرنگاران است باعث شده است خبرنگاران و حتی مدیرمسئول ها به جای انجام وظیفه حرفهای، زیر ضرب قضاوتهای نادرست قرار بگیرند. آنها که نامشان منتشر شده، آماج فحاشیاند و آنها که نامشان منتشر نشده، از ترس حملههای مشابه در سایه پنهان شدهاند. این وضعیت نهتنها اخلاقی نیست، بلکه بهطور مستقیم بنیان حرفهای جامعه رسانهای کشور را تخریب میکند.
عدم شفاف سازی در این مورد توسط وزارتخانه مرتبط که همه وزارت ارشاد است به شکاف اجتماعی دامن زده است. جدال و نزاع به جای گفتوگو نشسته، همکاران از ترس هجمه ها کمتر جرأت دفاع از یکدیگر را ندارند و هر روز بیش از پیش اعتماد عمومی به رسانههای داخلی فرسوده میشود.
این فضای آلوده، بستر مهاجرت خبر به خارج مرزها را تقویت میکند؛ همان پدیدهای که سالهاست مسئولان دربارهاش هشدار میدهند، اما اکنون با رفتار بی تفاوتی خود به آن سرعت بخشیدهاند.
آقای وزیر، این روزها خبرنگارانی که در بدترین شرایط از جنگ 12 روزه گرفته تا آلودگی هوا و ...پای کار ایستاده اند آن هم با حقوقی اندک و امنیت شغلی نامطمئن بار مسئولیت را به تنهایی به دوش گرفته اند. به نظر می رسد باید شفاف سازی رسمی شود آن هم توسط وزارت ارشاد که اصلا ماجرای این خطوط چیست و به افکار عمومی اطمینان بدهید که خبرنگاران مرتکب «خطا» نشدهاند، بلکه تنها از ابزار قانونی و اداری ارائهشده توسط خود دولت آن هم تحت نظارت وزارت ارشاد نه ارگان یا وزارتخانه دیگری استفاده کردهاند.
و در آخر سخنی با گردانندگان انجمن صنفی روزنامه نگاران که انگار در همه مسائلی که برای روزنامه نگاران و رسانه ها رخ می دهد در خواب خرگوشی هستند دارم چرا فقط در برای خودی هایتان سینه سپر می کنید و این انجمن را به شبکه ای از دوستان و هم پاتقی ها و ... تبدیل کرده اید مرتب شانه خالی می کنید و ...