عصرایران- ابراهیم گلستان و جلال آل احمد دو نام بزرگ تاریخ ادبیات و فرهنگ معاصر این سرزمین هستند. آن ها زمانی یار گرمابه و گلستان یکدیگر بودند. رفاقتشان از زمانی که هر دو عضو حزب توده بودند شکل گرفت و بعدها فارغ از نگاه و باورهای سیاسی که در هر دو تغییر کرد، رفاقتشان استوارتر هم شد.
در این میان ازدواج آل احمد با سیمین دانشور که هم چون گلستان شیرازی بود و خانواده اش رابطه نزدیک خانوادگی با خاندان گلستان داشت این رابطه را خانوادگی هم کرد. روابط این دو خانواده تا آن جایی گرم شد که فرزندان گلستان، جلال را عموی خود خطاب می کردند.
ابراهیم گلستان
اما به یک باره و در اواسط دهه ۴۰ رابطه این دو به یک باره قطع شد و کنایه ها و متلک هایی که به واسطه و بی واسطه نثار یک دیگر می کردند نقل افواه مجالس و مهمانی های ادبی فرهنگی بود.
داستان واقعا چه بود و این اختلاف از کجا نشأت می گرفت؟ اگر نخ داستان را بگیریم به یک نام جذاب می رسیم:« فروغ فرخزاد»
بله پری غمگین شعر معاصر ایران که رابطه بسیار نزدیکش با ابراهیم گلستان بر کسی پوشیده نیست چندان در نگاه آل احمد انسان مقبولی نمی آمد. ساختار شکنی های فروغ فرخزاد در مقام یک زن و ورودش به زندگی ابراهیم گلستان، از نگاه جلال آل احمد کاری نابخشودنی بود و چندین و چند بار بر سر همین مسأله با گلستان بحث جدی کرده بود.
جلال آل احمد
اما پرده آخر ارتباط این دو غول ادبی ایران در شبی رقم خورد که در خانه گلستان به افتخار بازگشت مسعود فرزانه نویسنده و مترجم برجسته از لندن یک مهمانی برگزار شد و در آن جا دعوای کلامی شدیدی بین آل احمد و گلستان شکل گرفت و رابطه شان برای همیشه قطع شد.
مدتی بعد فروغ در حادثه رانندگی فوت کرد و جلال هم دو سال بعدش از دنیا رفت و ابراهیم خان گلستان هم چندین دهه با یاد و خاطره این حکایت غم انگیز در عزلت تبعید سر کرد.
