به گزارش مشرق، شکست تیم ملی فوتسال زنان ایران مقابل ایتالیا در آخرین دیدار مرحله گروهی رقابتهای جام جهانی بار دیگر ضعفهای جدی کادر فنی را نمایان کرد؛ ضعفهایی که نقش تعیینکننده سرمربی تیم شهرزاد مظفر در حذف زودهنگام ایران را پررنگتر از همیشه نشان داد.
این بازی نشان داد که مشکلات تیم ملی تنها محدود به سن بالای برخی بازیکنان یا نبود بازیهای تدارکاتی نیست بلکه رهبری فنی ناکارآمد مهمترین عامل افت محسوس تیم در سالهای اخیر بوده است.
اشتباه در انتخاب دوباره مظفر
پس از ناکامی تیم ملی در جام ملتهای آسیا و از دست رفتن عنوان قهرمانی دو دوره متوالی کارشناسان بر لزوم بازسازی فوری تیم تأکید داشتند. با وجود هشدارها و انتقادات شدید به عملکرد فروزان سلیمانی سرمربی تیم در این رقابتها فدراسیون فوتبال بار دیگر هدایت را به شهرزاد مظفر سپرد؛ تصمیمی که در نهایت ناکامی در جام جهانی نادرستیاش را به وضوح اثبات کرد.
بازی با ایتالیا؛ نیمه مربیان و نیمهای که تیم فروپاشید
در بازی برابر ایتالیا، ایران نیمه نخست را با انسجام تاکتیکی و برتری یک گله به پایان رساند؛ اما نیمه دوم که معمولاً معیار توانایی مربیان در مدیریت بازی است کاملاً به ضرر ایران رقم خورد. در نیمه دوم این بازی تیم ساختار دفاعی خود را از دست داد، خستگی بازیکنان به دلیل نبود برنامه تعویض مناسب آشکار شد و مظفر نتوانست با تغییر آرایش یا تاکتیک جلوی افت شدید تیم را بگیرد. این سقوط ناگهانی در نیمه مربیان نشان داد که مشکل اصلی تیم روی نیمکت است نه فقط داخل زمین که حالا بخواهیم فقط به فکر جوانگرایی در تیم ملی باشیم.
ادامه روند نزولی
تیم ملی در چند سال اخیر کیفیت گذشته را نداشته و این روند نزولی از زمانی آغاز شد که نتوانست از عنوان قهرمانی خود در جام ملتها دفاع کند. با این حال به دلیل داشتن سهمیه جام جهانی ضعفها نادیده گرفته شد تا دوباره در یک رویداد مهم دیگر در رسیدن به موفقیت ناکام باشیم.
نیاز به تغییر کادر فنی
اکنون روشن است که تیم ملی علاوه بر تغییر نسل بازیکنان به سرمربی جدید و ایدههای تازه نیاز دارد. تجربه جام جهانی ثابت کرد که مظفر دیگر قادر نیست تیم را در سطح رقابتهای آسیا و جهان حفظ کند و ادامه این مسیر فاصله ایران با تیمهای بزرگ را بیشتر خواهد کرد.
