به گزارش ایسنا، آرتور کوهن که متولد سوئیس بود با کارگردانانی چون ویتوریو دسیکا، باربارا کاپل و والتر سالس همکاری کرد و در تولید آثاری از جمله «باغ فینزیکونتینیها»، «یک روز در سپتامبر» و «ایستگاه مرکزی» نقش داشت.
او برای سه فیلم مستند، موفق به دریافت جایزه اسکار شد: مستند «آسمان بالای سر و لجن زیر پا» در سال ۱۹۶۱ (بهصورت مشترک با رنه لافویت)، «رویای آمریکایی» در سال ۱۹۹۰ (بهصورت مشترک با باربارا کاپل) و «یک روز در سپتامبر» در سال ۱۹۹۹) بهصورت مشترک با کوین مکدونالد).
کوهن بین سالهای ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۳ در شش فیلم با ویتوریو دسیکا، استاد بزرگ سینمای ایتالیا، همکاری کرد؛ از جمله «باغ فینزیکونتینی» (۱۹۷۰). این درام که بر زندگی یک خانواده یهودی در ایتالیای فاشیستی تمرکز دارد، خرس طلایی جشنواره فیلم برلین و جایزه اسکار بهترین فیلم خارجیزبان را از آن خود کرد.
او همچنین ژان-ژاک آنو را کشف کرد و نخستین فیلم او، «سیاه و سفید رنگی» (۱۹۷۶)، یک کمدی تلخ درباره درگیری میان استعمارگران فرانسوی و آلمانی را تهیه کرد. او سپس با ریچارد دمبو در فیلم «حرکت خطرناک» (۱۹۸۴)، یک تریلر روانشناختی درباره شطرنج، همکاری کرد. هر دو فیلم موفق به کسب اسکار بهترین فیلم خارجیزبان شدند.
او همچنین با والتر سالس، کارگردان برزیلی، در فیلمهای «ایستگاه مرکزی» (۱۹۹۸) و «پشت خورشید» (۲۰۰۱) همکاری کرد و از تهیهکنندگان فیلم پرفروش فرانسوی «همخوانان» (۲۰۰۴) بود که آن هم نامزد اسکار بهترین فیلم خارجیزبان شد.
به گزارش هالیوود ریپورتر، در سالهای پایانی فعالیتش، او فیلم «لبخند اتروس» (۲۰۱۸) را تهیه کرد؛ اثری با بازی برایان کاکس در نقش مردی اسکاتلندی و بیمار که دوباره با پسر دورافتادهاش با بازی جیجی فیلد ارتباط برقرار میکند.
کوهن پیش از ورود به سینما، روزنامهنگار رادیویی بود و «آسمان بالای سر و لجن زیر پا» نخستین فیلمی بود که تهیه کرد. نخستین همکاری او با دسیکا در فیلم «زن، ضربدر هفت» (۱۹۶۷) با بازی شرلی مکلین در هفت نقش متفاوت رقم خورد و پس از آن آثاری چون «جایی برای عاشقان» (۱۹۶۸)، «گل آفتابگردان» (۱۹۷۰)، «او را آندرهآ مینامیم» (۱۹۷۲) و «تعطیلات کوتاه» (۱۹۷۳) ساخته شدند. دسیکا یک سال بعد، در ۱۹۷۴، درگذشت.
از دیگر آثار تهیهشده توسط کوهن میتوان به «دو بیت» (۱۹۹۵) با بازی آل پاچینو، «دروغهای سفید» (۱۹۹۷)، «دستمال زرد» (۲۰۰۸) و «فرزندان هوانگ شی» (۲۰۰۸) اشاره کرد.
او در سال ۱۹۹۲ ستارهای در پیادهروی مشاهیر هالیوود دریافت کرد و نخستین تهیهکننده غیرآمریکایی بود که به این افتخار دست یافت.
