به گزارش همشهری آنلاین؛ ژاپن را همه به صلح‌طلبی‌اش می‌شناسند؛ به نایس‌بودن و روابط خوبش با دنیا. اما ژاپنی‌ها واقعیت‌ها را هم می‌بینند.

می‌بینند که در دنیا «قاعده جنگل» حاکم است؛ هر کسی زور بیشتر داشته باشد، می‌رود بالا، اگر هم نداشته باشد، پایین می‌ماند، لِه میشود.

این مقدمه را گفتیم تا بگوییم یک منبع در دفتر نخست‌وزیری ژاپن اخیراٌ اعلام کرده «ژاپن باید سلاح هسته ای داشته باشد». این منبع البته گفته ایده داشتن سلاح هسته ای توسط ژاپن «در عمل غیرواقع‌بینانه است» اما این را هم افزوده که «در نهایت، فقط می‌توانیم به خودمان تکیه کنیم».

صحبت های این منبع با سیاست های هسته ای ژاپن نمی خواند؛ سیاست هایی که «داشتن، تولید یا اجازهٔ ورود سلاح‌های هسته‌ای به خاک ژاپن» را ممنوع میداند. البته ژاپن همین الان هم ششمین قدرت نظامی دنیاست؛ قدرتی که بخش عمده اش متکی به آمریکاست.

اما اگر حرف آن منبع را گواهی بگیریم، میتوانیم به این نتیجه برسیم که سامورایی‌ها هم خیلی دل شان می‌خواهد چیزی از خودشان داشته باشند؛ بشوند همان ژاپن قبل از جنگ جهانی دوم.

شاید نخست‌وزیری خانم «سانائه تاکائچی» در ایجاد این فکر و خیال ها، بی تاثیر نبوده است. چهره‌ای که بارها گفته به دنبال «بازنگری در ماده ۹ قانون اساسی ژاپن» است؛ بندی که پس از جنگ جهانی دوم تصویب شد و «سرزمین آفتاب» را از داشتن نیروی نظامی منع می‌کند.

آیا ژاپن تکانی به خودش می‌دهد؟