به گزارش همشهری آنلاین، علی ودایع، کارشناس رسانه: 1. در جریان جنگ دوازدهروزه اخیر، دشمن همزمان دو جبهه نبرد را فعال ساخت: جبهه سختِ نظامی و جبهه نرمِ ادراکی. علاوه بر حملات مستقیم علیه زیرساختها و توان دفاعی کشور، تلاش گستردهای برای نفوذ در ادراک و احساس جامعه ایرانی صورت گرفت. این همافزایی میان فشار نظامی و عملیات روانی، همان شاخصههای «جنگ ترکیبی» یا «هیبریدی» است. دشمن قصد داشت با تمرکز بر گسلهای اجتماعی، انسجام ملی را تضعیف کند، اما پیوند عمیق مردم ایران با هویت تاریخی، ریشههای وطندوستی و تجربههای گذشته، مانع از تحقق این پروژه شد و انسجام ملی را به سدی مستحکم در برابر اهداف شوم دشمن بدل کرد.
2. پس از ناکامی در مرحله نخست، ماشین تبلیغاتی دشمن به سمت هدفگذاریهای ثانویه تغییر مسیر داد. پیش از جنگ دوازدهروزه، محور عملیات ادراکی، دوگانه «مردم ـ حاکمیت» بود؛ اما اکنون تلاش میشود دوگانهای تازه با عنوان «وطندوستی ـ مصلحتاندیشی» در افکار عمومی ایجاد شود. دشمن با آرامش و برنامهریزی، پمپاژ اخبار و روایتهای جهتدار را ادامه میدهد تا جایگاه ادراک عمومی را بازآرایی کند. در مقابل، رسانههای داخلی آنگونه که انتظار میرفت، حضور فعال و همسنگ در این میدان نداشتند و غفلت آنها فرصتهای دشمن را برای نفوذ در افکار عمومی افزایش داده است.
3. در جبهه رسانهای و ادراکی، دشمن نهتنها گسلهای قدیمی را احیا کرده، بلکه در پی خلق شکافهای تازه نیز برآمده است. تمرکز بر گرانی دلار و افزایش قیمت کالاهای اساسی، بخشی از تلاشی حسابشده برای کشاندن جامعه به میدان پرخطر اعتراضات اقتصادی و معیشتی است که طی سالها تلنبار شده است. در این شرایط، اگر در جنگ دوازدهروزه محور اصلی فشار نظامی و امنیتی بود، اکنون جنگ اقتصادی، شرطیسازی بازار، التهابآفرینی در فضای عمومی و تزریق ناامیدی به متن جامعه در اولویت دشمن قرار گرفته است.
4. هر اندازه حرکت در چارچوب منطق دولت ـ ملت، افزایش شفافیت در پاسخگویی به مطالبات مردم و صراحت در سیاستگذاری اقتصادی تقویت شود، توان مانور دشمن محدودتر شده و اثرگذاری جنگ ادراکی او به طور معناداری کاهش خواهد یافت. واقعیت این است که انسجام اجتماعی، پاسخگویی به مطالبات بهحق مردم و مدیریت صحیح اطلاعات، ابزارهای مؤثری هستند که میتوانند مسیر نفوذ روانی دشمن را مسدود کنند و کشور را از فشارهای اقتصادی و رسانهای حفظ نمایند. اینگونه، تجربه جنگ دوازدهروزه نشان داد که ادراک عمومی و هوشیاری ملی، بهعنوان پشتوانهای استوار، توانسته است امنیت و ثبات ایران را در برابر تهاجمات ترکیبی و هیبریدی دشمن تضمین کند و مانع از تحقق اهداف شوم آنها شود.
