به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، این باتری بدون فلز در محیط اسیدی تجزیه می‌شود تا آسیبی به محیط زیست وارد نکند. بدین ترتیب مشکل ناشی از رها شدن باتری‌های لیتیومی تجزیه ناپذیر در طبیعت برطرف می‌شود.
پیش از این محققان شرکت آی بی ام از آب شور برای تولید باتری‌های سازگار با محیط زیست استفاده کرده بودند، اما این باتری‌ها ظرفیت ذخیره سازی بالایی نداشتند. پژوهشگران دانشگاه تگزاس از زنجیره‌های الکتروشیمیایی متشکل از آمینو اسیدها موسوم به ردوکس پلی پپتیدهای فعال، برای تولید دو الکترود موجود در باتری‌ها استفاده کرده‌اند.
از این طریق انتقال جریان انرژی و نیز شارژ و خالی کردن شارژ باتری‌ها ممکن می‌شود. در جریان آزمایش‌های انجام شده بر روی نمونه اولیه این باتری جریان انتقال انرژی از آن ثابت بوده و در نهایت بعد از استفاده از باتری تجزیه آن در محیط اسیدی ممکن شده است.
تولید چنین باتری نیاز به مصرف ذخایر فلزات زیرزمینی بدین منظور را می‌گیرد و استفاده از این فلزات برای مصارف مهم دیگر را ممکن می‌کند. غیر سمی بودن و ایمنی بالا مزیت دیگر استفاده از باتری‌های مذکور است. محققان امیدوارند با استفاده از فناوری هوش مصنوعی بتوانند بهره‌وری نسخه نهایی باتری‌های مذکور را افزایش دهند.
