به گزارش بهداشت نیوز، در سال 2016، WHO تخمین زده است که 39٪ از کل بزرگسالان در سراسر جهان دارای اضافه وزن هستند و 13٪ از آنها چاقی دارند. این شرایط با دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی و برخی سرطان‌ها در ارتباط است.
تغییر ورزش و عادات غذایی می‌تواند به افراد در رسیدن و حفظ وزن سالم کمک کند. با این حال، برداشتن این مراحل به طور مؤثر به دلایل زیادی می‌تواند چالش برانگیز باشد، و برخی از افراد همچنین به دنبال داروهای سرکوب کننده اشتها هستند.
با گذشت سالها، داروهای مختلفی که اشتها را با تأثیر مستقیم بر روی سیستم‌های انتقال دهنده عصبی در مغز سرکوب می‌کنند، به دلیل اثرات سو آن به ویژه بر روی خلق و خو و عملکرد قلب، از بازار خارج شده‌اند.
به گفته پزشکان بیشتر درمان‌های تجویز شده در حال حاضر با هدف قرار دادن سیستم عصبی مرکزی، کاهش مصرف غذا است. با این حال، این‌ها می‌توانند عوارض جانبی قابل توجهی در روانپزشکی یا قلبی عروقی داشته باشند که منجر به خروج بیش از ۸۰٪ این داروها از بازار شده است.
یک تیم تحقیقاتی بر روی یک مولکول سیگنالینگ عصبی به نام NPY متمرکز شدند که به بسیاری از حیوانات از جمله موش و انسان کمک می‌کند تا از شرایطی که کمبود غذا در آنها امری عادی است جان سالم به در ببرند.
NPY با کاهش تولید گرما در نوعی بافت چربی به نام بافت چربی قهوه‌ای، مصرف غذا را افزایش می‌دهد و باعث ذخیره انرژی می‌شود.
در محیطی که افراد دسترسی آماده به غذا دارند و ورزش کافی انجام نمی‌دهند، با این حال، NPY ممکن است کاهش وزن را به ویژه دشوار کند.
NPY یک تنظیم کننده متابولیسم است که در هنگام تأمین انرژی کم، جایی که به ذخیره مکانیسم چربی کمک می‌کند، نقشی اساسی دارد.
امروزه این اثرات سودمند می‌تواند افزایش وزن ناشی از رژیم غذایی را تشدید کرده و منجر به چاقی و بیماری‌های متابولیکی شود.
محققان تأثیر دارویی به نام BIBO3304 را بر روی موشها و سلولهای چربی انسان از افراد چاق بررسی کردند. این دارو نوعی گیرنده سلولی برای NPY به نام Y1 را که در بافت چربی و سایر بافتهای بدن یافت می‌شود مسدود می‌کند.
از اهمیت اساسی، BIBO3304 این است که نمی‌تواند از سد خونی مغزی عبور کند، بنابراین بعید است که بر روحیه تأثیر منفی بگذارد.
به مدت 7 هفته، محققان به موشها رژیم غذایی پرچرب، با یا بدون BIBO3304 دادند.
آنها دریافتند موشهایی که این دارو را مصرف کرده‌اند ۴۰٪ وزن کمتری دارند. این تیم کشف کرد، این امر ناشی از افزایش تولید گرما در بافت چربی قهوه‌ای حیوانات و کاهش توده کلی چربی است.
“گیرنده Y1 به عنوان” ترمز “برای تولید گرما در بدن عمل می‌کند. در این مطالعه آنها دریافتند که مسدود کردن این گیرنده در بافتهای چربی، چربی “ذخیره کننده انرژی” را به چربی “انرژی سوزان” تبدیل می‌کند، که تولید گرما را روشن می‌کند و باعث افزایش وزن می‌شود. ”
-جالب توجه است، دانشمندان کشف کردند که بافت چربی موشها و انسان‌های مبتلا به چاقی از ژن‌های گیرنده Y1 بیشتر از بافت افراد با وزن سالم هستند.
این ممکن است تا حدی توضیح دهد که چرا کاهش وزن می‌تواند بسیار دشوار باشد، با توجه به اینکه NPY مصرف غذا را افزایش می‌دهد و هنگام اتصال به Y1 باعث کاهش انرژی می‌شود.
هنگامی که محققان BIBO3304 را روی سلولهای چربی افراد چاق استفاده کردند، سلول‌ها همان ژنهایی را که در موشها فعال شده‌اند، روشن می‌کنند.
این نشان می‌دهد که این دارو یا مولکول‌های مشابه می‌تواند در افراد به همان روشی که در موشها کار می‌کند، باشد.
در این مطالعه مستقیماً آزمایش نشده است که آیا این دارو می‌تواند باعث کاهش وزن در افراد چاق شود. بلکه نشان داد که BIBO3304 می‌تواند از افزایش وزن در موش جلوگیری کند.
این مطالعه نشان می‌دهد که درمانی مانند BIBO3304 می‌تواند با افزایش مصرف انرژی از طریق سوزاندن چربی، منجر به کاهش وزن و درمان چاقی شود.
منبع: شفقنا
