دانشمندان با انجام تحقیق جدیدی تاثیر پروتئین‌های کلیدی روی پاسخ بدن به استرس را نشان دادند. هدف قرار دادن این پروتئین‌ها ممکن است به درمان یا جلوگیری از اختلالات روانپزشکی مرتبط با استرس کمک کند.

عوامل بیولوژیکی موجود در پس زمینه‌های اختلالات روانپزشکی مرتبط با استرس، از جمله اختلال افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) به خوبی درک نشده‌اند. اکنون تحقیق جدیدی تعامل بین پروتئین‌ها برای کنترل پاسخ بدن به استرس را شرح می‌دهد و به اهداف بالقوه درمانی هنگام از بین رفتن این پاسخ اشاره می‌کند. این مطالعه توسط یک تیم بین‌المللی به سرپرستی محققان «بیمارستان مک‌لین» انجام شده و در ژورنال Cell Reports منتشر شده است.

دکتر «یاکوب هارتمن»، محقق اصلی این پژوهش و دستیار دانشمند علوم مغز و اعصاب آزمایشگاه نوروبیولوژی مک لین و مربی روانپزشکی دانشکده پزشکی هاروارد می‌گوید:

«یک واکنش کنترل نشده بدن نسبت به استرس، می‌تواند برای مغز مضر باشد و باعث افزایش حساسیت به اختلالات خلقی و اضطرابی شود. یکی از مناطق اصلی مغز که در تنظیم پاسخ بدن نسبت به استرس نقش دارد، هیپوکامپ است. ایده این مطالعه زمانی به ذهن ما خطور کرد که تمایزهای جالبی در مورد تاثیر سه پروتئین مهم تنظیم‌کننده استرس در هیپوکامپ مغز مشاهده شد.»

آزمایشات محققان در بافت غیر انسانی و بافت مغزی پس از مرگ نحوه تعامل پروتئین‌های گیرنده گلوکوکورتیکوئیدر (GR)، گیرنده مینرالوکورتیکوئید (MR) و پروتئین اتصال‌دهنده FK506 را نشان می‌دهد. به طور خاص، MRها به جای GRها تولید FK506 را در شرایط عادی کنترل می‌کنند. FKBP5 در شرایط استرس‌زا باعث کاهش حساسیت GRها به هورمون‌های استرس می‌شود. به نظر می‌رسد FKBP5 با اقدام به عنوان واسطه بین دو پروتئین دیگر در هیپوکامپ، پاسخ بدن نسبت به استرس را تنظیم می‌کند.