به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از دهلی نو، عصر یک روز سرد پاییزی در حال عبور از خیابانی در منطقه اوکلا در پایتخت هند بودیم که چشم مان به تابلوی " ایرانی دم تی " یا همان چای دم کشیده ایرانی افتاد.
مشتریان زیادی داشت. فنجان هایش برایم آشنا بود، اما بوی چای ایرانی به مشامم نمی‌رسید. داخل مغازه کتری و قابلمه‌های بزرگی روی گاز بود. چای و شیر داخل آن‌ها حسابی می‌جوشید و قل می‌خورد. یاد سفر پارسال به شهر حیدرآباد افتادم در آنجا هم اسم چای ایرانی برسر در چایخانه و قهوه فروشی‌ها زیاد دیدم. فهمیدم برادران هندی هر آنچه خودشان می‌خواهند دم، نه، نیم تا یک ساعت می‌جوشانند، چای و شیر را ترکیب می‌کنند و به خلق الله می‌فروشند با نشان معتبر ایرانی.
در فضای مجازی هند هم طرز تهیه چای ایرانی را با برگ‌های چای، شیر و شکر به خانواده‌ها آموزش می‌دهند. در این چای ایرانی فروشی‌های هند نه از برگ‌های چای تولید شده در ایران استفاده می‌کنند و نه دم کشیدن شان مثل ما است فقط از نام ایرانی برای فروش بیشتر چای بهره می‌برند. جای عرضه چای واقعی ایرانی در هند حسابی خالی است.