دومین وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی درحالی قرار است تعیین شود که گِره‌های کور گذشته هنوز باز نشده و کرونا سنگ‌های بیشتری را بر سر راه قرار داده است.

سه حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هنوز به معنای واحد به گفتمان مشترک که قرار است در یک چارچوب تعریف شود نرسیده اند.
بنا به گفته فعالان حوزه گردشگری و میراث فرهنگی کشور مدیریت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در این Û±Û¸ سال، مهمترین رنجی که به لحاظ ساختاری و رویکرد می‌برد، بی‌ثباتی است، به گونه‌ای که مدت‌ها درگیر ادغام، تلاطمِ حیاط خلوت سیاسی و تغییرات مدام بوده است. این وزارت خانه حتی در مقایسه با وزارت ورزش و سازمان محیط زیست بیشتر درگیر حاشیه شده است.

با فعالان صنعت گردشگری در خصوص چالش‌های این صنعت و نحوه‌ی انتخاب دومین وزیر گردشگرب گفت و گو کردیم.

یونس یحیی مدیرسابق هتل پارسیان اوین تهران در پاسخ با تشریح مهمترین چالش‌های پیش روی صنعت گردشگری ایران گفت: موضوع اقتصاد و شرایط نقدینگی از مهمترین موانع گردشگری در ایران است. با شرایط ناپایدار اقتصادی ایران، سفر جزو اولویت های اول قرار نمی گیرد و این موارد قطعا روی سفرهای داخلی نیز تأثیرگذار است، مورد بعدی بحث پاندمی کرونا است که ناخودآگاه دل نگرانی ایجاد می‌کند و قطعا مانع سفر است.

این فعال حوزه گردشگری در پاسخ به این سوال که وزیر گردشگری کابینه جدید چه ویژگی هایی باید داشته باشد گفت: وزیر گردشگری باید با این صنعت آشنا باشد ولی اغلب این اتفاق نمی افتد و افراد سیاسی انتخاب می شوند. وزیر گردشگری حتما با جهان بینی این صنعت آشنا و تخصص این صنعت را داشته باشد و برای رونق گردشگری به ویژه برای دوره ی کرونا و پساکرونا برنامه عملیاتی کوتاه مدت و میان مدت داشته باشد. از همه مهمتر این که وزیر پیشنهادی باید ارتباطات قوی با بقیه ارکان مختلف نظام داشته باشد. ممکن است فردی متخصص و حرفه ای باشد اما ارتباطات لازم را برای باز کردن درها ندارد، که با این وجود عملا اتفاق مثبتی در گردشگری نمی‌افتد.

مدیرسابق هتل اوین تهران همچنین درباره مهمترین الویت های وزیر گردشگری با اشاره به کمبود زیرساخت ها تاکید کرد: ایجاد زیرساخت گردشگری باید الویت اول وزیر باشد، کشور به لحاظ زیرساخت گردشگری فقیر است. ما در ایران ۱۱۸۰ هتل یک تا پنج ستاره داریم در حالی که در ترکیه فقط ۹۰۰هتل پنج ستاره وجود دارد.
اگر وزیری بتواند زیرساخت و بستر گردشگری را آماده کند قطعا حداقل بعد از یک دوره، گردشگری به نقطه قابل قبولی می‌رسد..