به گزارش خبرنگار مهر، اراک شهری است که شاید در مورد آن بتوان این ادعا را مطرح کرد که بیش از نیمی از کسانی که از شرق به غرب کشور یا از جنوب به شمال کشور سفر می‌کنند، از آن می‌گذرند اما ورودی‌های این شهر وضعیتی دارند که بازتاب دهند کارنامه مدیریت شهری در اراک است.
ورودی اراک از سمت استان‌های لرستان و همدان از منطقه می‌گذرد و پروژه نیمه تمام پل سنجان به تعبیر نمایندگان شهر در مجلس به «آینه دق»، «کابوس» و «آثار باستانی» تبدیل شده است. ورودی دیگر اراک از سمت خمین، قم و تهران میدان امام (ره) یا همان سه راه خمین است، میدانی که تا چند ماه پیش بوستان خرمی بود که محلی را برای اسکان و استراحت بین راهی مسافران فراهم می‌کرد و در تابستان و زمستان جنب و جوش زندگی در خود داشت اما با کج سلیقگی و هزینه میلیاردی فعلاً به تلی از خاک و برهوتی نازیبا در ورودی شهر تبدیل شده است.
در امتداد مسیر کمربندی شمالی اراک میدان امام حسین (ع) است که این میدان نیز جز چند خاکریز و تعدادی ماشین آلات که بیشتر جنبه نمادین دارند، جلوه‌ای از استقبال یا حداقل تحرکی برای آغاز اجرای پروژه در خود نمی‌بیند.
ورودی اراک از سمت منطقه فراهان نیز با وجود اینکه عملیات عمرانی ندارد اما باز جلوه‌ای برای استقبال ندارد و مجسمه امیرکبیر که نمادی از مفاخر و مشاهیر و هویت شهر و استان بود جای خود را صرفاً به چند پرچم شهرداری داده است.
انتظار به حق مردم از شورای ششم شهر اراک که اولویت خود را شفافیت و رویکردهای فرهنگی و اجتماعی اعلام کرده این است که در مورد لزوم اجرای این پروژه و هزینه و زمان اتمام آنها شفاف سازی کند و علاوه بر آن جلوه‌ای برای ورودی شهر ایجاد کند که با سلامی گرم به استقبال میهمانانش برود.
