به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما، «پریتی پاتل» وزیر کشور انگلیس روز گذشته (جمعه، ۱۹ نوامبر) در بیانیه‌ای از ممنوعیت کامل هرگونه فعالیت جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) در انگلیس خبر داد.
این تصمیم لندن، خشنودی رژیم کودک‌کش صهیونیستی را در پی داشت؛ «نفتالی بنت» نخست وزیر و «یائیر لاپید» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی در واکنش‌های جداگانه، از این تصمیم انگلیس استقبال کردند.
از سوی دیگر، بسیاری این اقدام را مهر تاییدی بر حمایت انگلیس از رژیم جنایتکار و رفتار‌های دوگانه و موضع ریاکارانه لندن ارزیابی کردند.
در این یادداشت به بررسی چرایی تصمیم انگلیس علیه حماس و تاثیر آن بر مسئله فلسطین می‌پردازیم.
از اعلامیه بالفور تا تروریستی خواندن مقاومت مردمی در مقابل اشغالگر
«آرتور جیمز بالفور» وزیر خارجه وقت انگلیس، دوم نوامبر ۱۹۱۷، بیانیه بالفور را خطاب به «بارون والتر روچیلد» رهبر جامعه یهودیان انگلیس و عضو مجلس عوام این کشور صادر کرد. در این بیانیه، بالفور بر موضع مثبت دولت خود برای ایجاد خانه ملّی برای یهودیان در سرزمین مردم فلسطین خبر داد.
بیانیه بالفور مجوز تاسیس رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین بود که توسط دولت انگلیس صادر شد. همین بیانیه در سال ۱۹۴۸ مبنای تشکیل و موجودیت نامشروع رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی قرار گرفت.
یکی از دلایل اقدام اخیر انگلیس علیه حماس در همین بیانیه نهفته است. مردم فلسطین مبنای جنایت و اشغالگری رژیم صهیونیستی را بیانیه بالفور می‌دانند و معتقد هستند دولت انگلیس با این بیانیه در جنایت‌های رژیم صهیونیستی شریک است.
یکصد و چهار سال از بیانیه بالفور می‌گذرد. بیانیه‌ای که در آن انگلیس، سرزمین فلسطین را به صهیونیست‌ها داد و آن‌ها را با دادن سلاح حمایت کرد؛ صهیونیست‌ها هم اقدام به قتل عام‌هایی مانند دیر یاسین و کفر قاسم کردند که در آن نزدیک به ۱۳ هزار فلسطینی شهید شدند و ۸۰۰ هزار تن را از خانه‌هایشان آواره کردند. در این میان، ۵۳۰ روستا و شهرک ویران شد و از آن زمان تاکنون فلسطینی‌ها همچنان تحت اشغال هستند.
دقیقا در زمانی که جنایت صهیونیست‌ها علیه مردم فلسطین از جمله تخریب منازل آن‌ها، شهرک‌سازی، شهادت و زخمی کردن آن‌ها، خشونت علیه اسرا و همچنین محاصره باریکه غزه تشدید می‌شود، انگلیس، نیروی مقاومت مردمی فلسطین علیه اشغالگران را در زمره گروه‌های تروریستی قرار می‌دهد.
چشم‌پوشی از جنایات وحشیانه صهیونیست‌ها و قطعنامه‌های بی‌خاصیت سازمان ملل
رژیم صهیونیستی تنها از ابتدای سال جاری تا پایان ماه اکتبر، ۱۵ کودک را به شهادت رسانده و ۱۱۴۹ نفر دیگر را نیز بازداشت کرده است.
باشگاه اسیران فلسطین امروز (شنبه) در بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی کودک (مصادف با ۲۰ نوامبر) اعلام کرد: رژیم صهیونیستی تنها از ابتدای سال جاری تا پایان ماه اکتبر، ۱۵ کودک را به شهادت رسانده و ۱۱۴۹ نفر دیگر را نیز بازداشت کرده است.
این مرکز حقوقی افزود، ۱۶۰ نفر از این کودکان هنوز بازداشت هستند و آزاد نشده‌اند. رژیم صهیونیستی اسرای فلسطینی را در زندان‌های عوفر، دامون و مجدو نگهداری می‌کند. باشگاه اسیر فلسطین تاکید کرد، بیش از یک سوم کودکان فلسطینی پس از بازداشت مورد آزار و اذیت و شکنجه بدنی قرار می‌گیرند.
همچنین از سال ۱۹۶۷ تاکنون، ۲۲۵ اسیر فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدهاند. «نور البرغوثی» اسیر ۲۳ ساله، «سعدی الغربی» اسیر ۷۵ ساله و «داوود طلعت الخطیب» اسیر ۴۵ ساله سه مورد از اسیرانی هستند که در یک سال اخیر در زندان‌های رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدهاند.
در همین حال، شورای امنیت سازمان ملل متحد در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۶ با تصویب قطعنامه ۲۳۳۴ از صهیونیست‌ها خواست فوراً و بطور کامل تمامی فعالیت‌های شهرک‌سازی خود را در سرزمین‌های اشغالی متوقف کند. رژیم صهیونیستی با احداث این شهرک‌ها درصدد تغییر ساختار جغرافیایی و بافت جمعیتی مناطق فلسطینی است تا در نهایت این مناطق را به طور کامل به قلمرو فلسطین اشغالی ضمیمه کند.
سازمان ملل متحد و بیشتر کشور‌های جهان، شهرک سازی رژیم صهیونیستی را غیرقانونی می‌دانند، زیرا این رژیم در جنگ ژوئن ۱۹۶۷ این سرزمین‌ها را اشغال کرده و بر مبنای کنوانسیون ژنو هر گونه ساخت و ساز از سوی رژیم اشغالگر در فلسطین ممنوع است.
صهیونیست‌ها در احداث این شهرک‌ها، حقوق، پیمان‌ها و قرارداد‌های بین المللی را نقض کرده اند و در عرف حقوقی و قوانین بین المللی، ناقض حقوق بشر، حقوق جنگ و معاهدات بین المللی هستند. در واقع ساخت شهرک‌های صهیونیستی در اراضی فلسطینیان، نقض پیمان‌های لاهه و پیمان چهارم ژنو درباره حمایت از حقوق شهروندان است. احداث شهرک‌های مسکونی برای اشغالگران در تمامی قوانین و منشور‌های بین المللی ممنوع بوده و مغایر با مبانی بین‌المللی و منشور سازمان ملل متحد است.
بسیاری از قوانین بین‌المللی از جمله قطعنامه‌های شورای امنیت یا مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز در راستای همین منشورها، شهرک‌سازی صهیونیستی در قدس و کرانه باختری رود اردن و تمامی منطقه فلسطین اشغالی را ممنوع اعلام کرده و توقف این روند و تخریب شهرک‌های احداث شده را خواستار شده اند.
قطعنامه ۴۶۵ شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال ۱۹۸۰ توقف و برچیدن شهرک‌های یهودی نشین در سرزمین‌های اشغالی را خواستار شد. قطعنامه‌های ۴۴۶، ۴۵۲، ۲۵۲ و چندین قطعنامه مشابه دیگر نیز همگی چنین مفادی داشتند، اما قطعنامه‌های زیادی نیز بوده که توسط آمریکا وتو شد، زیرا به زعم کاخ سفید با منافع رژیم صهیونیستی همخوانی نداشته است.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سوم دسامبر ۲۰۲۰ نیز پنج قطعنامه را در یک روز علیه رژیم صهیونیستی تصویب کرد. مجمع عمومی سازمان ملل متحد در یکی از این قطعنامه‌ها، شهرک‌سازی صهیونیستی و سایر اقدامات یکجانبه را با هدف تغییر ترکیب جمعیتی، شخصیت و وضعیت قدس و به طور کلی سرزمین اشغالی فلسطین از جمله ساخت دیوار غیرقانونی دانسته و خواستار توقف فوری آن شده است.
با این وجود، محافل بین المللی به علت فشار لابی‌های صهیونیستی و دولت‌های تاثیرگذار بر آن‌ها از جمله آمریکا و انگلیس، تلاش جدی و قطعنامه‌های لازم الاجرایی برای مقابله با این روند در دستور کار قرار نداده اند و رژیم صهیونیستی همچنان به توسعه شهرک‌سازی بر فراز دامنه کوه‌ها یا مکان‌های دارای منابع آبی غنی ادامه می‌دهد.
بحران مشروعیت رژیم صهیونیستی و قدرت‌نمایی گروه‌های مقاومت فلسطینی
بر اساس آمار «آژانس یهود»، ۷۰ درصد صهیونیست‌ها بر این باورند که اگر امکانات مادی برای آن‌ها در کشور‌های دیگر به وجود آید، سرزمین‌های اشغالی را ترک خواهند کرد. براساس این آمار، ۶۸ درصد صهیونیست‌ها درصدد گرفتن تابعیت کشور‌های دیگر هستند و ۷۳ درصد نیز معتقدند که مقام‌های تل‌آویو نمی‌توانند آینده‌ی روشنی را برای کودکان و نوجوانان آن‌ها به وجود آورند.
۷۰ درصد صهیونیست‌ها بر این باورند که اگر امکانات مادی برای آن‌ها در کشور‌های دیگر به وجود آید، سرزمین‌های اشغالی را ترک خواهند کرد.
سران رژیم صهیونیستی از زمان اشغال سرزمین‌های فلسطینی در سال ۱۹۴۸ همواره در تلاش بوده اند تا با استفاده از ابزار‌ها و مولفه‌های اقتصادی، نظامی، سیاسی و حتی با تحریف تاریخ و از بین بردن نماد‌ها و فرهنگ اصیل و میراث کهن فلسطینی، هویتی نو برای خود ایجاد و مشروعیت منطقه‌ای و جهانی کسب کنند؛ اما با وجود حمایت‌های آمریکا و انگلیس و تلاش مزدوران صهیونیستی برای نابودی تاریخ و مولفه‌های فرهنگی فلسطین آنان موفق به این توطئه نشده و بسیاری از مردم جهان به خصوص ملت‌های منطقه غرب آسیا همچنان صهیونیست‌ها را اشغالگر و بدون هویت و فلسطینیان را صاحبان ابدی و اصلی این سرزمین می‌دانند.
صهیونیست‌ها در تلاش بوده اند تا با ایده منحوس «از نیل تا فرات» به آرزو‌های غیر قابل تحقق پایه گذاران این رژیم جعلی جامه عمل بپوشانند، اما نه تنها نتوانسته‌اند از سرزمین‌های اشغالی عبور کنند بلکه از توان مقابله با مقاومت فلسطین در داخل سرزمین‌های اشغالی نیز عاجز مانده‌اند به گونه‌ای که پس از سال‌ها اشغال بخش‌هایی از سرزمین‌های فلسطینی به ناچار و با خفت از مناطقی مانند باریکه غزه خارج شدند.
بیش از ۷۰ سال است که صهیونیست‌ها فلسطین را اشغال کرده‌اند و در طول این سال‌ها هیچ‌گاه نتوانستند به شرایط مطلوب زندگی دست یابند. اوضاع نابسامان اقتصادی، بیکاری و همچنین فساد مالی و اقتصادی سران رژیم صهیونیستی که از حمایت‌های مالی و اقتصادی آمریکا و اروپا برخوردارند، نشانه‌های افول این رژیم است.
همچنین براساس نظرسنجی‌ها، صهیونیست‌ها، حتی زرادخانه‌های هسته‌ای را ضامن امنیت این رژیم نمی‌دانند و مقامات این رژیم تاکنون نتواسته‌اند با این اقدام غیرقانونی، مشکل عدم امنیت اسرائیلی‌ها را حل کنند. حضور نیرو‌های مقاومت در شمال و جنوب سرزمین‌های اشغالی و اخیراً نیز عبور موشک شلیک شده از پیچیده‌ترین لایه‌های دفاعی و انفجار آن در اطراف راکتور هسته‌ای دیمونا در صحرای نقب تاکیدی بر توانمندی گروه‌های مقاومت در پاسخ کوبنده به جنایات رژیم صهیونیستی است.
گروه‌های مقاومت فلسطین در عملیات «سیف القدس» با بُرد و دقت بالای موشک‌های خود معادلات عرصه میدان را تغییر دادند؛ به طوری که تقریبا تمام فرودگاه‌های مهم اسرائیلی شامل بن‌گوریون (تل‌آویو)، رامون ایلات (بندر جنوبی)، پایگاه هوایی حتساریم در گوشدان توسط مقاومت هدف قرار گرفته است. همچنین ساختمان‌های اطلاعاتی، پادگان‌ها، برج‌های مراقبت و خودرو‌های نظامی رژیم از دیگر اهداف دقیق موشکی - پهپادی مقاومت بودند.
براساس تحلیل روزنامه هاآرتص، معادلات موشکی طوری زمین بازی را عوض کرده که برتری هوایی و نظامی رژیم صهیونیستی بر فلسطینی‌ها از بین رفته است، چرا که تقریبا تمام اسرائیلی‌ها از حیفا تا ایلات (شمال تا جنوب) و از قدس تا عسقلان (شرق تا غرب) در خط مقدم جبهه جنگ با فلسطینی‌ها هستند.
جمع بندی
دولت‌های غربی و مدعی حقوق بشر باید این سوال را از خود بپرسند که تاکنون جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) چه اقدام مخربی علیه آن‌ها انجام داده است که اینگونه علیه مقاومت مردمی فلسطین موضع‌گیری می‌کنند.
در مقابل، گزارش‌ها حاکیست، تنها انگلیس از سال ۲۰۱۵ تاکنون بیش از ۴۰۰ میلیون پوند سلاح به رژیم صهیونیستی فروخته و هیچ نظارتی بر نحوه استفاده از آن نداشته است. این سلاح‌ها در جنایت‌های مختلف رژیم صهیونیستی مورد استفاده قرار گرفت. تنها در حمله وحشیانه اخیر نظامیان اشغالگر صهیونیست به باریکه غزه در اردیبهشت (جنگ ۱۲ روزه) حدود ۲۵۰ فلسطینی از جمله ۶۵ کودک، ۳۹ زن و ۱۷ سالمند شهید و یک هزار و ۷۱۹ تَن زخمی شدند.
اقدامات دولت‌های غربی علیه گروه‌های مقاومت تاکنون موجب اتحاد مردم فلسطین در کرانه باختری، غزه و حتی سرزمین‌های اشغالی و تاکید آن‌ها بر حمایت از گروه‌های مقاومت شده است. قدرت جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) در سال‌های اخیر علاوه بر اینکه موازنه قدرت را به نفع مقاومت تغییر داده، بلکه با افزایش اعتماد‌به‌نفس اعراب فلسطینی ساکن قدس، مقبولیت گروه‌ها و گفتمان مقاومت در منطقه را نیز افزایش داده است.
مردم فلسطین در سال‌های پس از اشغال سرزمین‌هایشان توسط صهیونیست‌ها، روحیه مقاومت خود را حفظ کرده و در سال‌های اخیر نیز این محور را تقویت کردند، اما رژیم صهیونیستی این روز‌ها گرفتار مشکلات سیاسی و اقتصادی، اجتماعی و همچنین انزوای جهانی و انزجار عمومی و حتّی دانشگاه‌های اروپایی است. در واقع با وجود اقدامات نمایشی غربی‌ها در حمایت از رژیم صهیونیستی، امروز این رژیم از همیشه منفورتر، ضعیف‌تر و منزوی‌تر است.
نویسنده: محسن ایراندوست
