باید بررسی کنیم که چه چیزی در مقیاس جهانی موثر بوده و چه چیزی اشتباه رخ داده است. باید بدانیم در کجا ممکن است همه نیاز داشته باشیم با دقت بیشتری گوش کنیم و تفکر خود را تطبیق داده و اعمال خود را تغییر دهیم. به طور خاص لازم است موسسات و ارکان جامعه مجددا ارزیابی کنند که استراتژی ما چگونه عمل کرده است، چگونه افراد و فرآیندهای ما سازگار شده‌اند و چگونه کیفیت و تعهد به مشتریان می‌تواند به ما کمک کند تا تحت فشار شرایط فوق‌العاده، پاسخگویی مناسبی داشته باشیم و بهبود مستمر را در دستور کار خود قرار دهیم.
بر اساس چشم‌انداز پیش‌رو، بر این باورم که موسسات حسابرسی در ایران، طی سه تا پنج سال آینده به دلیل پیشرفت فناوری، شاهد اختلال بزرگی خواهند بود؛ بنابراین موسسات و جامعه حرفه‌ای ما باید این زمان را به عنوان یک فرصت و سرمایه‌گذاری ببیند و دولت نیز روند این پیشرفت را تسریع کند.
متاسفانه جامعه حرفه‌ای ما ظرف ۲۰سال گذشته به‌گونه‌ای اداره شده که به دلیل ذات محافظه‌کاری خود قادر و مایل نبوده است به یک مدل آینده‌نگرتر که نیاز به تفکر نوآورانه زیادی دارد، دست یابد. بنابراین با تاسف مجدد، برخی از عملکردهای موسسات و جامعه حرفه‌ای برای پشتیبانی از رفع چالش‌هایی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم، ساختاری ندارند.
نشانه‌‌‌ها حاکی از آن است که اقدامات مختلف ارکان جامعه حسابداران رسمی و موسسات، همراه با ساختار نسبتا قدیمی و ضعیف، عمدتا برای رفع بحران است که خود در آینده اختلال‌زا خواهد شد؛ پس کلید رشد ما در ارائه چشم‌اندازی با تجدید ساختاری آی‌تی‌محور خواهد بود و راه دومی وجود ندارد؛ چرا که بحران‌های نو راه‌حل‌های نوآورانه می‌خواهند.
