در این میزگرد تخصصی «نقد و بررسی فرآیندها و بایدها و نبایدهای پروژه‌های پژوهشی استان قزوین»، هادی صادق دقیقی، مدیر مرکز آموزش و پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان قزوین؛ مهدی زندیه، معاون پژوهشی و فناوری دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره)، سیّدمهدی میرهاشمی، معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی قزوین، مهرداد رحمانی، نماینده اداره‌کل امور اقتصادی و دارایی استان قزوین و علی دل زنده، معاون فرهنگی جهاددانشگاهی استان قزوین حضور داشتند.
علی دل زنده، معاون فرهنگی جهاددانشگاهی استان قزوین در ابتدای این میزگرد بیان می‌کند: طرح‌های پژوهشی هستند که از محل منابع یک درصد ذیل سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و کارگروه پژوهش استان مدیریت می‌شوند؛ علاوه بر آن طرح‌هایی هستند که توسط دستگاه‌های استان به‌صورت ملی در دل دانشگاه‌ها و ادارات تعریف می‌شوند و بودجه‌های مستقلی دارند.
وی اضافه می‌کند: می‌خواهیم در خصوص میزان موفقیت این طرح‌ها سخن بگوییم و در پایان راهکارهای آن را مطرح کرده و به بهتر شدن شرایط کمک کنیم. در ابتدا می‌خواهیم نقاط ضعف و قوت بودجه یک درصد استانی را بررسی کنیم.
هادی صادق دقیقی، مدیر مرکز آموزش و پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان قزوین می‌گوید: نگاه «پژوهش مسئله‌محور» نگاهی بوده که سازمان برنامه‌وبودجه در چهار سال اخیر به بودجه بخش پژوهش داشته و سعی کرده است در این حوزه حرکت کند تا «پژوهش مسئه‌محور» به‌عنوان پشتیبان اسناد توسعه و توزیع بهتر منابع و اعتبارات در استان باشد.
وی ادامه می‌دهد: ما در حوزه توزیع اعتبارات مجری قانون هستیم و در قالب کارگروه پژوهش- فناوری این موضوع مدیریت و موضوعات و محورها مشخص و در نهایت طرح‌های پژوهشی انتخاب می‌شوند.
این مسئول تشریح می‌کند: اگر بخواهیم به ۴ سال قبل بازگردیم وقتی در جلسات کارگروه مباحث پژوهش را پیگیری می‌کردیم یک نقطه ضعف بزرگ داشتیم و آن این بود که اعتبارات پژوهشی در دستگاه‌های اجرایی خیلی ریز می‌شد و ارقام خیلی جزئی بود. مکانیزمی که می‌خواستیم برای کار پژوهشی در استان انجام دهیم تا مسائل و مشکلات استان را حل کنیم، ولی با ارقام ناچیز ممکن نبود و همین کار را دشوار می‌کرد. تصویب طرح‌های پژوهشی با ارقام بودجه یک درصدی پژوهشی دستگاه‌های اجرایی استان همخوانی نداشت و اغلب دستگاه‌ها ترجیح می‌دادند اعتبارات را برگشت دهند.
وی بیان می‌کند: سازمان برنامه‌وبودجه پیگیری‌های لازم را انجام داد و پیشنهاد تجمیع اعتبارات پژوهشی در سطح کشور را مطرح کرد که از سال ۹۷ با هماهنگی سازمان برنامه و بودجه به عنوان تبصره ۹ قانون بودجه برای استانها تکلیف شد تا هزینه‌کرد و تجمیع اعتبارات صورت گیرد. این امر اتفاق خوبی بود که توسط آن نقطه ضعف اعتبار طرح‌های پژوهشی از محل یک درصد بودجه رفع و موجب شد از اعتبارات به شکل مناسب‌تری استفاده کنیم؛ در حقیقت نقطه ضعف را به نقطه قوت تبدیل کردیم.
صادق دقیقی اشاره می‌کند: ظرفیت علمی و دانشگاهی استان یک نقطه قوت به شمار می‌رود که با پیشنهاد کارگروه پژوهش مصوبه‌ای داشتیم تا در انتخاب و انجام طرح‌های پژوهشی اولویت با مراکز علمی، پژوهشی و دانشگاهی استان باشد که خوشبختانه ۱۰۰ درصد طرح‌ها در استان انجام می‌شود برای همین امر قراردادهای پژوهشی منعقد شد و از ظرفیت علمی استان استفاده کردیم.
وی اضافه می‌کند: اما ممکن است این سوال پیش آید چرا مشارکت برخی از دانشگاه‌های استان ضعیف بوده است؟ همه می‌دانیم ظرفیت علمی دانشگاه آزاد، علوم پزشکی و بین‌المللی امام خمینی(ره) بالاست و طبیعی است که وقتی اساتید این دانشگاه‌ها مشارکت بیشتری دارند طرح‌های پژوهشی به سمت این دانشگاه‌ها سوق پیدا خواهد کرد.
مدیر مرکز آموزش و پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان قزوین اشاره می‌کند: موضوع کشاورزی یکی از موضوعات مهم استان محسوب می‌شود، اما عمدتاً طرح‌های پژوهشی کشاورزی رد می‌شوند چون دانشکده تخصصی کشاورزی در استان نداریم، البته دانشگاه آزاد تاکستان در بخش کشاورزی رشته‌های تخصصی دارد اما مشارکت از سوی مسئولان این دانشگاه ضعیف بوده است.
وی متذکر می‌شود: در برخی از شاخه‌ها دچار اشکال هستیم و این نقطه ضعف ما به شمار می‌رود، گروه‌های تخصصی در دانشگاه‌ها باید مشارکت جدی‌تری داشته باشند تا سراغ دانشکده‌ها و دانشگاه‌های دیگر استانها نرویم؛ امیدواریم با همکاری معاونین پژوهشی دانشگاه‌ها توجه به پژوهش قوت بیشتری بگیرد.
نحوه «نیازسنجی» در توزیع اعتبارات پژوهشی مهم است
صادق دقیقی بیان می‌کند: نحوه «نیازسنجی» یکی از مباحث مهم در مکانیزم توزیع اعتبارات پژوهشی است، از سال ۸۴ مطالعات آمایش سرزمینی در استان آغاز شد و در سال ۹۶ توانستیم مصوبه شواری‌عالی آمایش سرزمین کشور را بگیریم؛ سعی کردیم محورهای پژوهشی را به سمت محورهای اشاره شده در سند آمایش استان ببریم.
وی می‌افزاید: موضوع دیگر مسائل و مشکلاتی است که دستگاه‌های اجرایی در طول سال با آن مواجه هستند که این مشکلات شناسایی شده و در نهایت پس از جمع‌بندی از کارگروه‌های تخصصی شورای برنامه‌ریزی نظرسنجی شده و درجه اهمیت این طرح‌ها مشخص می‌شود و در پایان، معاونین استاندار نظرسنجی و اولویت‌بندی انجام شده را بازبینی می‌کنند و در نهایت عناوینی انتخاب و ضرورت اهمیت آنان در کارگروه پژوهش و فناوری مطرح و تصویب می‌شود که پس از آن فراخوان عمومی طرح‌های پژوهشی در دانشگاه صورت می‌گیرد.
این مسئول اظهار می‌کند: در این روند با دستگاه‌های اجرایی مشکل داریم چون بسیاری از دستگاه‌ها به زعم خود به مسائل می‌پردازند که این امر کار ما را دشوار می‌کند، از سویی دیگر محدودیت اعتبار داریم و تنها یک درصد اعتبارات جاری استان به جز فصل یک و ۶ به این امر اختصاص دارد.
صادق دقیقی می‌گوید: جالب است بدانید در سال ۹۷ میزان ۸۰۰ میلیون تومان اعتبار پژوهشی داشتیم که این رقم در سال ۹۸ به ۵۰۰ میلیون رسید و در سال ۹۹ نیز حدود ۵۰۰ میلیون تومان بود. به‌جای اینکه اعتبارات افزایش پیدا کند کاهشی شده است چراکه بر اساس منابع موجود یک درصد به امر پژوهش اختصاص دارد. محدودیت بودجه کار ما را در اجرای طرح‌های پژوهشی و کارهای با کیفیت سخت‌تر می‌کند. امیداریم در سال ۱۴۰۱ اتفاقات خوبی بیفتد، برای سال ۱۴۰۰ امیدوار نیستیم رقم بالایی داشته باشیم و پیش‌بینی ما حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان اعتبار از محل یک درصد بودجه است که رقم بالایی نیست و همین ارقام محدود را باید مدیریت کنیم.
وی خاطرنشان می‌کند: پس از فراخوان، طرح‌ها در کمیته هفت نفره شامل نماینده وزارت علوم از دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره)، نماینده دانشگاه علوم پزشکی، نماینده استانداری، ۲ نفر از اعضای هیئت علمی که کار تخصصی داوری طرح‌ها را انجام می‌دهند مورد بررسی قرار می‌گیرند؛ در انتخاب سعی کردیم سراغ طرح‌هایی برویم که مسئله و مشکل استان را حل کند.
مدیر مرکز آموزش و پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان قزوین اشاره می‌کند: نحوه پیگیری و اجرای طرح‌ها در دستگاه‌های اجرایی از دیگر مشکلاتی است که با آن روبه‌رو هستیم، پس از تصویب و ابلاغ طرح‌ها به دستگاه‌های اجرایی اینکه آن دستگاه چقدر آن را پیگیری می‌کند بسیار مهم است، در جلسه کارگروه پژوهش یکی از موضوعات مطرح شده در این خصوص بود، در تلاش هستیم سازوکاری را تعرف کنیم تا پس از انجام طرح پژوهشی در دستگاه‌های اجرایی، نتایج آن را به‌صورت عملی و کاربردی پیگیری کنیم.
پژوهش‌های «مسئله‌محور» باید درد استان را دوا کند
مهدی زندیه، معاون پژوهشی و فناوری دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) نیز در این نشست اظهار می‌کند: اولین مسئله این است که از بودجه پژوهشی در استان باید به خوبی استفاده شود و بازگشت نخورد، متأسفانه دستگاه‌هایی هستند که در این زمینه فعالیت ندارند و در بسیاری از مواقع اعتبارات پژوهشی خود را استفاده نکردند که این جای تأسف دارد.
وی ادامه می‌دهد: طرح پژوهشی از دید ما به عنوان دانشگاه مادر استان طرحی مناسب و موفق است که راهگشا باشد، پژوهش‌های «مسئله‌محور» باید دردی از استان را دوا کند.
معاون پژوهشی و فناوری دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) تشریح می‌کند: از مسائل محوری استان می‌توانیم به آب و آبیاری، استحصال و حتی حفظ و نگهداری آن توجه کنیم که با کمک ادارات مرتبط باید از آب استفاده بهینه داشته باشیم. در گذشته باغات سنتی قزوین اطراف شهر وجود داشت که امروزه آثار کمتری از آن باقی مانده است؛ ارزش‌افزوده زمین و آب باعث شده که کشاورزی استان آسیب ببیند.
وی تصریح می‌کند: تا پیش از این در آمارها می‌گفتیم ۲۷ دانشگاه در استان وجود دارد که سه دانشگاه آزاد، بین‌المللی امام خمینی(ره) و علوم پزشکی از دانشگاه‌های بزرگ استان هستند، البته سایر دانشگاه‌ها نیز جایگاه خود را دارند اما دانشگاه‌های استان باید در راستای حل مشکلات استان گام برداشته و از توان و پتانسیل علمی استان در این زمینه استفاده کنند.
زندیه توضیح می‌دهد: نگاه کنیم که طرح‌های پژوهشی چقدر در استان راهگشاست، طی سال‌های گذشته شاهد اجرای طرح‌های پژوهشی مشترک بودم، واقعا متأسف می‌شوم وقتی می‌بینم که طرح پژوهشی از استان به دانشگاه‌های تهران سپرده می‌شود اما به دلیل تسلط اساتید دانشگاهی استان دانشگاه‌های تهران با دانشگاه‌های استان قرارداد مجدد منعقد می‌کنند؛ در حقیقت می‌توانیم بگوییم دانشگاه‌های تهران قرارداد دست دوم با دانشگاه‌های استان منعقد می‌کنند و ما پژوهش انجام شده را به دانشگاه‌های تهران تحویل داده و آنان نیز پژوهش را به استان می‌دهند.
معاون پژوهشی و فناوری دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) متذکر می‌شود: در سال‌های اخیر انعقاد قرارداد با دانشگاه‌های خارج استان کمرنگ شده است، اما باید بگوییم که قابلیت استانی مشخص است و باید از آن به خوبی استفاده شود، تخصص‌هایی که در استان داریم قابلیت دریافت طرح‌های پژوهشی را دارد؛ دید متعصبانه نداریم که طرح‌ها به دانشگاهی که در آن تدریس داریم سپرده شود، برای مثال دانشگاه آزاد قزوین در بخش مکاترونیک زبانزد است، همچنین در ایام کرونا طرح‌های پژوهشی خوبی در دانشگاه علوم پزشکی قزوین اجرایی شد.
وی ادامه می‌دهد: باید آمایش سرزمین و نیازهای استانی و حتی منطقه‌ای و طرح‌های بالادستی همواره ملاک طرح‌های پژوهشی استان باشد، ببینیم در استان و طرح‌های بالادستی چه نیازهایی تعریف شده است؛ وقتی از طرح‌های جامع و منطقه‌ای سخن می‌گوییم باید ببینیم برنامه‌ریزی‌ها چقدر با آمایش سرزمین منطبق است؟ آیا منطقه خود را خوب شناختیم؟
زندیه تصریح می‌کند: طرح ملی پسماندهای الکترونیک توسط یکی از اساتید دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) به تهران رفت و از تهران به سایر استانها ارسال شد؛ طرح‌های پژوهشی می‌توانند کلان و ملی باشند و مشکلی از مشکلات کشور را حل کنند. نمی‌گوییم طرح‌ها به گونه‌ای تنظیم شوند که فقط از یک دانشگاه خاص استفاده شود بلکه باید همه دانشگاه‌ها در امر پژوهش ورود پیدا کنند.
صادق دقیقی، در ادامه سخنان زندیه مطرح می‌کند: در گذشته طرح‌های پژوهشی کیفیت چندانی نداشتند. بر اساس ماده ۵۴ قانون الحاق ۲ همه ملزم بودند یک درصد از اعتبارات جاری خود را برای پژوهش کنار بگذارند، چون مکانیزم صحیحی وجود نداشت عده‌ای بودجه را برمی‌گرداندند و برخی از دستگاه‌های اجرایی نیز از پایان‌نامه‌ها حمایت می‌کردند که اغلب در راستای مسئله‌محوری نبود، برخی از دستگاه‌ها مانند جهاد کشاورزی که اعتبارات خوبی داشتند با مدیریت بودجه طرحی را انجام می‌دادند.
وی با بیان اینکه طرح‌های پیشنهادی در کمیته تصویب طرح‌های پژوهشی مورد بررسی قرار می‌گیرند، اضافه می‌کند: از دستگاه‌هایی که مسئله خود را بیان می‌کنند شرح خدمات و پروپزال دریافت می‌کنیم و ۲ نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های استان پروپزال را داوری تخصصی می‌کنند. سپس طرح وارد کمیته هفت نفره می‌شود و صاحب طرح باید به‌صورت شفاهی از طرح خود دفاع کند و سپس ارزیابی شود. در چهار سال اخیر در پی تجمیع اعتبارات دستورالعمل اجرایی آمد تا این منابع بهتر مدیریت شوند.
مدیر مرکز آموزش و پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان قزوین تشریح می‌کند: طرح‌های پژوهشی باید در کارگروه‌های تخصصی ارائه شوند. ظرفیت علمی خوبی در استان داریم، مشارکت دانشگاه‌ها در اجرای طرح‌های پژوهشی بسیار مهم است، طی فراخوان امسال ۴۶ پروپزال از دانشگاه‌های استان دریافت کردیم، حال این سوال مطرح می‌شود علی‌رغم اعلام آمادگی چرا مشارکت ضعیف است؟ گاهاً اساتید صاحب‌نظر ورود پیدا نمی‌کنند و ما ناچار هستیم طرح‌هایی که توسط اساتید با درجه علمی پایین‌تر به دستمان می‌رسد را بپذیریم؛ برخی از اساتید علی‌رغم همه نظارت‌های انجام شده نتوانستند در پایان طرح را به خوبی ارائه کنند که این باعث می‌شود مدیران دستگاه‌های اجرایی نسبت به سپردن طرح‌های پژوهشی به اساتید استان رغبت نشان ندهند. از سال ۹۷ به چند تن از اساتید طرح پژوهشی سپرده شده است ولی تا به امروز موفق نشدند تاییده ناظر علمی را بگیرند و ما را نیز دچار چالش کردند، کمیته و کارگروه بر انجام کار پژوهشی با کیفیت تأکید دارد.
وی می‌گوید: گاهی برخی اعتبارات ملی در دستگاه‌ها وجود دارد که استانی نیست به همین جهت نمی‌توانیم روی آن‌ها نظارت داشته باشیم که از جمله این دستگاه‌های اجرایی می‌توانیم به آب منطقه‌ای و شرکت شهرک‌های صنعتی اشاره کنیم.
همکاران خوبی هستیم اما همکاری خوبی با هم نداریم
سیّدمهدی میرهاشمی، معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی قزوین نیز در این برنامه میزگرد بیان می‌کند: یک درصد بودجه جاری دستگاه‌های اجرایی به پژوهش اختصاص دارد، همکاران خوبی هستیم اما در عرصه پژوهش همکاری خوبی با هم نداریم زیرا فراموش می‌کنیم که کار تیمی بسیار مهم است.
وی ادامه می‌دهد: در مراکز تحقیقاتی شبکه تحقیقاتی بسیار مهم است و دنیا به این سمت حرکت کرده؛ چون بودجه‌های تحقیقاتی محدود است باید برنامه‌ریزی صحیحی داشته باشیم؛ ۵۰۰ میلیون تومان بودجه بالایی برای تحقیق و پژوهش نیست اما باید از ظرفیت‌های موجود استفاده کنیم.
معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی قزوین اشاره می‌کند: به‌عنوان فردی که در این استان ساکن است دلم می‌گیرد چون با وجود داشتن پتانسیل قوی در عرصه پژوهش گاهاً مشاهده می‌کنیم که طرح‌های پژوهشی به خارج از استان واگذار می‌شود.
میرهاشمی بیان می‌کند: امروزه مشکل آب و دفع زباله مشکل جدی کشور است، در آذرماه قرار داریم اما خبری از بارش نیست و یک فاجعه است، این یک زنگ خطر است که باید برای منابع آبی برنامه‌ریزی کنیم.
وی مطرح می‌کند: با وجود مراکز علمی قوی هنوز نگاه ما جهانی نیست، باید مراکز علمی و دانشگاهی استان کنار هم بنشینند و در سال ۱۴۰۱ روی چند موضوع مهم استان ازجمله آب و دفع زباله تمرکز کرده و پژوهش انجام دهند. زباله‌ها دفن می‌شوند و اساتید این برداشت را دارند که پسماندها مواد سمی دارند اما اینکه تا چه لایه‌ای در زمین نفوذ کردند و چقدر آب‌ها را آلوده کردند مشخص نیست و برای پاسخ به این پرسش‌ها نیازمند پژوهش در این عرصه هستیم.
معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی قزوین تصریح می‌کند: همه جای دنیا تحقیقات برای سلامت در شاخه‌های مختلف ازجمله سلامت اجتماعی، روانی و جسمانی انجام می‌شود؛ وزارت بهداشت و علوم به این جمع‌بندی رسیده همه چیز را نمی‌توانیم به‌صورت بومی در اختیار همه قرار دهیم و باید به سمت آزمایشگاه‌های تحقیقاتی حرکت کنیم.
وی می‌گوید: در قبال نسل‌های بعد از خود مسئول هستیم و باید اعتبارات اندک پژوهشی را به مسئله اصلی استان اختصاص دهیم و آن را مانند گوشت قربانی چند تکه نکنیم؛ باید درباره مشکل نخست استان به جمع‌بندی برسیم و روی آن متمرکز شویم و پژوهش انجام دهیم، البته اجرای این ایده راحت نیست.
عرصه پژوهش استان نیازمند همگرایی است
میرهاشمی اشاره می‌کند: برنامه و بودجه چاره‌ای ندارد چون معاونت‌های پژوهشی دانشگاه هر یک به فکر جذب اعتبار برای طرح‌های پژوهشی خود هستند و این در حالی است که باید همگرایی اتفاق بیفتد و نگاه ما افزایش رفاه و سلامت مردم استان باشد.
وی با تأکید بر اینکه مقاله را وسیله‌ای را برای فناوری می‌دانیم، اضافه می‌کند: مقاله نباید هدف باشد؛ امروز معضل جهان و استان ما «آب» است؛ وقتی از کنار باغستان سنتی می‌گذرم دلم می‌گیرد؛ در شمال کشور هم باغات پرتقال تخریب و به‌جای آن ویلا ساختند و تخریب طبیعت آب‌وهوا را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. بنابراین باید نگاه همه‌جانبه داشته باشیم.
صادق دقیقی، مدیر مرکز آموزش و پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان قزوین خاطرنشان می‌کند: بودجه پژوهش اندک است و مجبوریم از اعتبار سال‌های آینده برای طرح‌ها اختصاص دهیم؛ از سویی دیگر مسئولین چندین محور را برای استان مطرح می‌کنند که ازجمله آن‌ها می‌توانیم به گردشگری، بهینه‌سازی مصرف آب، رشد هشت درصدی بنگاه‌های اقتصادی تعطیل و مشخص کردن ظرفیت‌های صادراتی اشاره کنیم.
مهرداد رحمانی، نماینده اداره‌کل امور اقتصادی و دارایی استان قزوین نیز در این جلسه عنوان می‌کند: محدودیت اصلی استان محدودیت منابع مالی است، بهتر است توسط نمایندگان مجلس رایزنی صورت گیرد و قوانینی تصویب کنند تا میزان سهم یک درصدی پژوهش از بودجه افزایش پیدا کند که این امر در بلندمدت پاسخ خواهد داد.
نماینده اداره‌کل امور اقتصادی و دارایی استان قزوین خاطرنشان می‌کند: با توجه به محدودیت منابع در کوتاه مدت باید تخصیص بهینه منابع صورت گیرد و اولویت‌ها شناسایی شوند، همچنین برای اولویت‌بندی در تمام حوزه‌ها از جامعه دانشگاهی نظرسنجی صورت گیرد. البته موضوع آب استان مهم است چون ۹۲ درصد آب در بخش کشاورزی مصرف می‌شود و متأسفانه در این بخش بهره‌وری پایینی را شاهد هستیم و می‌تواند یکی از حوزه‌های مهم برای پژوهش باشد. وقتی ترتیب اولویت‌ها مشخص شد می‌توان در یک بازه زمانی چند ساله بودجه را به یک یا ۲ اولویت تخصیص داد.
وی اضافه می‌کند: دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) ظرفیت علمی بالایی دارد که حتی می‌توان از ظرفیت دانشجویان دکترای این دانشگاه نیز استفاده کرد و عناوین رساله دکترا را نیز به این سمت سوق داد؛ دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی این دانشگاه می‌تواند روی مسئله آب استان متمرکز شود و دانشجویان دکترا رساله خود را به این حوزه اختصاص دهند.
رحمانی بیان می‌کند: به مشارکت طلبیدن دانشجویان دکترا و رزیدنت‌های دانشگاه علوم پزشکی می‌تواند انگیزه‌ای هم برای آنان ایجاد کند تا کارها را بهتر و با کیفیت بالاتری انجام دهند.
دل زنده، معاون فرهنگی جهاددانشگاهی استان قزوین اظهار می‌کند: حال این سوال مطرح می‌شود که پژوهش‌های انجام شده در استان چقدر مورد استفاده قرار می‌گیرند؟ البته به اسناد بالادستی توجه چندانی نمی‌شود اسنادی همچون سند چشم انداز علمی کشور و سند پیشرفت داریم که همیشه مغفول می‌مانند و روی آن کار نمی‌شود چه برسد به انجام پژوهش برای ارائه راهکار.
رحمانی در ادامه خاطرنشان می‌کند: در آمریکا برای یک پروژه پژوهشی ۲۸ هزار دلار هزینه می‌کنند. برای اولویت‌بندی موضوعات پژوهشی استان نظرسنجی صورت گیرد تا تضاد منافع پیش نیاید.
صادق دقیقی اظهار می‌کند: اساتید دانشگاهی از جان مایه می‌گذارند، برای یک داروی کرونایی اعتباری که تخصیص پیدا کرد اندک و تنها برای خرید مواد اولیه بود، کاری که اساتید انجام می‌دهند بیش از رقم اختصاص یافته است.
وی عنوان می‌کند: در حال حاضر برای انجام طرح‌های پژوهشی نیازسنجی می‌شود. امسال ۵۴ عنوان طرح را نیازسنجی کردیم که ۱۶عنوان اولویت یک بودند. امسال آب یکی از موضوعات است اما متأسفانه در برخی از موضوعات مشارکت صورت نمی‌گیرد که تعطیلی دانشگاه‌ها به‌دلیل شرایط کرونایی می‌تواند در این امر اثر داشته باشد.
موضوع آب اولویت نخست استان است
زندیه اظهار می‌کند: با توجه به صحبت‌هایی که انجام شد باید بگوییم موضوع آب اولویت نخست جهان و استان است و حتی گفته می‌شود جنگ آینده جنگ آب است؛ قزوین استانی است که پتانسیل‌های بالایی دارد و باید بتوانیم آن‌ها را حفظ و منابع آبی را کنترل کنیم.
وی خاطرنشان می‌کند: موضوعاتی مانند اقلیم، محیط زیست، کشاورزی و صنعت بسیار مهم هستند، اولین شهرک صنعتی کشور در قزوین احداث شده و در حال حاضر نیز ۱۰ شهرک صنعتی در استان وجود دارد؛ به این موضوع، موضوعات کردشگری، صنایع دستی، خوشنویسی را هم باید بیفزاییم که اگر برای این‌ها برنامه داشته باشیم بسیار عالی است.
«پژوهش» لمس‌شدنی و درک کردنی است
زندیه تصریح می‌کند: «پژوهش» لمس‌شدنی و درک کردنی است، ما باید ادراک درستی از پژوهش داشته باشیم و مسئولین برای آینده استان برنامه‌ریزی کنند؛ کشورهای پیشرفته از نیم قرن پیش اسنادی به نام CDS دارند که فرامنطقه‌ای است اما از ۲۰ سال پیش به ایران آمده است که این سند از طرح جامع بالاتر است و طرح‌های ۲۵ ساله را بررسی می‌کند. در استان چقدر بر روی این موضوع متمرکز شدیم و اسناد بالادستی را بررسی و اولویت‌بندی کردیم؟ باید از اسناد بالادستی استفاده کرده و موضوعات را تفکیک و اولویت‌بندی کنیم.
معاون پژوهشی و فناوری دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) تصریح می‌کند: درک و تعامل بهتر پژوهش در استان، بها دادن به آن، پیگیری و جلسات متعدد بسیار مهم است. معرفی در دانشگاه به خوبی انجام می‌شد ولی اکنون کرونا موجب انقطاع بین استاد و دانشجو شده است.
صادق دقیقی نیز اظهار می‌کند: برخی از دستگاه‌ها در برخی از شوراها پژوهش‌هایی را مصوب می‌کنند که اولویت استان نیست ولی ما مجبور هستیم به آن‌ها اعتبار تخصیص دهیم لذا باید در دستگاه‌ها برای انتخاب موضوعات پژوهشی دقت بیشتری صورت بگیرد.
میرهاشمی خاطرنشان می‌کند: دانشگاه‌های نسل جدید به سمت فناوری حرکت کردند و این نگاه باید در مسئولان رده بالا حاکم شود نه اینکه فقط به شوآف بسنده کنیم.
انتهای پیام
