به گزارش خبرگزاری فارس از یاسوج، کهگیلویه و بویراحمدی‌ها در دوران پهلوی همواره با جنگ و ستیز با قوای دولتی بوده و شعله‌های مقاومت و مبارزه با پهلوی در میان مردم و قبایل مختلف این استان برافروخته بود.
شنیدن خاطرات آن روزها در حالی که چهل و سومین بهار پیروزی انقلاب را جشن می‌گیریم خالی از لطف نیست.حاج الیاس چراغ‌زاده فرهنگی بازنشسته در خصوص آن روزها می‌گوید؛ سال ۱۳۴۲ مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی و آیت‌الله سید علی اصغر حسینی امام جمعه وقت یاسوج اطلاعیه‌های حضرت امام را بین عشایر و کسانی که از حکومت پهلوی ناراضی بودند و رژیم آنها را یاغی می‌خواند، پخش می‌کردند.
رژیم، سران قبائل استان کهگیلویه و بویراحمد که مخالف حکومت بودند را دستگیر و اعدام می‌کرد، جرقه انقلاب کم‌کم زده شده اما اوج راهپیمایی‌ها و اعتراضات در سال ۵۷ بود.
مهر ماه ۵۷ که مدارس آغاز شد راهپیمایی‌ها علیه رژیم شکل و رنگ و بوی جدی به خود گرفت، حرکتی که در سراسر کشور علیه رژیم پهلوی شروع شده بود به کهگیلویه و بویراحمد هم رسیده بود.
مرکز ساواک در گچساران بود، ۱۹ آبان ۵۷ رژیم، مسجد شهیدان گچساران را به توپ بست و ۶ نفر به شهادت رسیدند، در بویراحمد دستور تیراندازی به دانش‌آموزان در مجتمع آموزشی شهید بهشتی داده شد اما در نهایت دانش‌آموزان پراکنده شدند.
روحانیون پایه‌های اصلی راهپیمایی و قیام مردم در استان بودند، آنها در مساجد با برگزاری جلسات و منبرها به روشنگری پرداختند، در مسجد صاحب‌الزمان یاسوج روحانی به نام آقای بیات به سخنرانی و بی‌عدالتی در کشور پرداخت، جمعیت زیادی در مسجد بودند از وی خواستند که مستقیم به بی‌لیاقتی رژیم پهلوی و غارت دارایی ایران توسط آمریکا اشاره کند.
بعد از این صحبت‌ها، مردم از مسجد صاحب‌الزمان بیرون زدند و تا میدان امام حسین(ع) فعلی راهپیمایی کردند، فرهنگیان و پیشکسوتان و همه اقشار به میدان آمدند و هر روز راهپیمایی شکل جدی‌تری به خود می‌گرفت.
حالا علاوه بر شهرهای بزرگ دهدشت، یاسوج و گچساران، بخش‌ها و مناطق و روستاها یکپارچه صحنه راهپیمایی و اعتراض علیه رژیم پهلوی بود.بخش اعظمی از راهپیمایی‌ها از مدارس شکل می‌گرفت و بعد از گذشتن از بازار و بیمارستان شهید بهشتی به طرف شهربانی که شهرداری قدیم یاسوج بودند می‌رفتند و با شعار «نفت را کی برد آمریکا»، «سرمایه ایران را کی برد آمریکا» ، «مرگ بر سلسله پهلوی» و شعار لری «هی بگید شاه کشته ایابو ولیعهد غوره ایابو شاه‌بانو بیوه ایابو» علیه رژیم شعار می‌دادند و حتی بر روی دیوارها شعارهایی علیه حکومت می‌نوشتند تا مردم خط و مسیر خود را مشخص کنند.
دانشجویان هم همراه دانش‌آموزان و روحانیت به میدان آمده بودند، مرکز اصلی فعالیت‌ها مسجد صاحب‌الزمان یاسوج بود، دانشجویان با تشکیل هسته‌ها و گروه‌هایی اطلاعیه‌های حضرت امام را پیگیری، چاپ و پخش می‌کردند، مبارزات ادامه داشت تا سرانجام شاه از کشور فرار کرد و با ورود حضرت امام در ۱۲ بهمن و در نتیجه ۲۲ بهمن انقلاب اسلامی به پیروزی رسید.
استان کهگیلویه و بویراحمد بیشترین آسیب را از رژیم پهلوی خورد، قبل از انقلاب، حکومت هیچ توجهی به این استان نداشت و مردم در فقر و فلاکت بودند که به برکت انقلاب، شاهد خدمات‌رسانی خوبی به مردم این استان هستیم.
انتهای پیام/س
