به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند ، تقویم را که ورق می‌زنیم برخی از ایام بیانگر روزهای حماسه، بیانگر ایثار مقاومت و شهادت است. ایامی مانند بهمن ماه 57. بهمنی که یادآور به خون غلتیدن شهدایی است که جان خود را دادند تا درخت انقلاب تنومندتر شود.
جوانانی که سنگر درس و مدرسه و کانون گرم خانواده خود را رها کردند تا یک وجب از خاک کشور به دست استعمارگران نیفتد.
آری بهمن ماه سال 57 خراسان جنوبی هم همانند دیگر استان‌های کشور شاهد حماسه آفرینی مردم بود و یکی از شهدای انقلاب در بیرجند شهید محمود سورگی است.
برادر شهید محمود سورگی با بیان اینکه من در شهر زندگی می‌کردم و محمود در کنار پدر و مادرم در روستا حضور داشت گفت: در یکی از روزهای بهمن ماه محمود به مادرم گفته بود نان زیادی بپز. مادر به محمود گفته بود "نان داریم" اما محمود اصرار داشت نان به میزان زیادی پخته شود تا اگر مهمان آمد نان داشته باشند.
وی با بیان اینکه محمود از نظر اخلاق و رفتار و کردار بسیار با ادب و با متانت بود گفت: از روستایی که پدر و مادر و محمود آنجا زندگی می‌کردند تا بیرجند تقریبا راه زیادی بود و جاده هم خاکی بود اما محمود همه مشکلات راه را بر جان خریده بود و تصمیم خود را گرفته بود همان روز با پای پیاده تا بیرجند بیاید.
برادر شهید سورگی گفت: محمود لباس نو بر تن کرد عُسل گرفت و راهی بیرجند شد. در بین راهپیمایی در میدان ابوذر محمود را دیدم. برخی از مردم شعار می‌دادند و برخی هم گل بر سر اسلحه نیروهای نظامی می‌کردند اما برخی از مامورها هدفشان تیراندازی بود.
وی گفت: محمود در مقابل جمعیت شعار می‌داد که ناگهان تیری به او اصابت کرد و در جوی کنار خیابان افتاد. من هم که در حال تظاهرات بودم با مشت و لگد ماموران داخل همان جوب افتادم.
وی اظهار داشت: همین که به خود آمدم متوجه شدم پیکر محمود غرق در خون است و ماموران هم اجازه اینکه او را به دکتر یا بیمادستان ببریم نمی‌دادند و محمود در همان روز به شهادت رسید.
محمود سورگی فرزند رحیم در سال 1340 در روستای «سورگ» از توابع شهرستان بیرجند در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود. بعد از چندی به کانون تربیت دوم پای نهاد و تا سال پنجم ابتدایی درس خواند اما به علت گرفتاری‌های فراوان علیرغم میل باطنی ترک تحصیل کرد و به قالیبافی مشغول شد.
شهید سورگی قبل از پیروزی انقلاب همراه دوستانش نقش مؤثری در مبارزه علیه رژیم ایفا کرد و در تظاهرات و راهپیمایی‌های مردمی آن دوران حضوری فعال داشت.
خوش رویی، احترام به پدر و مادر، خواندن مستمر قرآن و عشق و علاقه زیاد به اهل بیت (ع) از ویژگی‌های بارز این شهید بزرگوار بود.
سرانجام در تاریخ هفدهم بهمن ماه سال 1357 (در تظاهرات گسترده مردم مقابل ژاندارمری بیرجند) هنگامی که همراه مردم بیرجند از میدان ابوذر به سمت میدان شهدا در حرکت بود و شعار انقلابی می‌داد توسط مزدوران رژیم پهلوی هدف گلوله مستقیم قرار گرفت و در سن 17 سالگی به فیض شهادت نایل آمد.
پیکر پاک شهید بر دوش مردم حزب الله شهرستان بیرجند تشییع و در زادگاهش به خاک سپرده شد. یادش گرامی و روحش شاد.
انتهای پیام/254/ ع
