به گزارش خبرگزاری صداوسیما، محمدنسیمی عکاس و خبرنگار است و این روز‌ها در میانه میدان. در دل حادثه متروپل، و نزدیک‌تر از هر کسی به آنچه در قلب مجروح آبادان می‌گذرد.
صفحه اش در فضای مجازی همان قدر که اخبار لحظه ای، از عملیات امداد و آواربرداری دارد، پر است از کمک‌های خودجوش و داوطلبانه مردمی؛ ایستگاه‌هایی مردمی که با کمترین امکانات برپا شده، اما از ارزاق و آذوقه برای رفع نیاز امدادگران چیزی کم ندارد.
با وجود گرمای ۴۰ درجه آبادان زن و مرد از دور و نزدیک خودشان را به اینجا رسانده اند.
برای همدردی با داغداران این حادثه و شاید مرهم گذاشتن بر دل خانواده‌های بیقرار.
یکی خانه اش را برای حفر تونل در اختیار امدادرسان‌ها قرار داده است و جمع دیگری در مسجدی که در حاشیه متروپل واقع شده ستاد بحران تشکیل داده اند؛ درست مثل زمان جنگ.
صدای سنج و دمام عزا، فقط از خیابان‌های آبادان بلند نیست.
این جنس عزاداری برای جانباختگان متروپل، این روز‌ها در شهر‌های دور و نزدیک آبادان هم زیاد دیده می‌شود؛ در شاهین شهر اصفهان، میان بختیاری‌ها و یا در میدان امیرچخماق یزد.
برای مردم آبادان که هر سال در موسم پیاده روی اربعین موکب هایشان برای پذیرایی از زائران امام حسین (ع) برپا می‌شود، حالا در حاشیه متروپل موکب‌های امدادی ثابت و سیار به راه افتاده است. هر کس، هر طور می‌تواند به اهالی این سنگرِ نفوذناپذیر در دوران جنگ تحمیلی، ادای دین می‌کند.
صد و ده هزار صلوات هم، از مراسم سلام فرمانده در استادیوم آزادی، برای مردم آبادان فرستاده شد. با صدای جماعتی که در هم خوانی سرودشان می‌خواستند مثل حاج قاسم باشند؛ همراه و همدل مردم در مسیر حل مشکلات.
دوربین محمد نسیمی این روز‌ها در متروپل، مردمی را دیده که مسئولیت شناسی شان بزرگ‌ترین سرمایه کشور است.
