به گزارش خبرنگار ایرنا ، والدین شهدا زارعان زمین و عاشقان آسمانند که با دست دعا و نور نجابت شمیم شهادت را بر رخ زمانه می نشانند تا در بازار خدا و معامله معبود پذیرفته شود.
آنان با کرامت نفس و سلامت روح بذر برکت را در صحرای دل غرس و با آب بصر سیراب نموده تا گل لاله درب سترک ببار آید.
آنان چون منصور حلاج دشت و دمن و سیمای خود را با خون آراستند تا ایران بزرگ در معرض تجاوز صدامیان قرار نگیرد و تاریخ ایرانیان خدشه دار نشود.
پدران پاک سرشت و مادران مکرم شهدا گل باغ وجود خود را به آتش عدو سپردند تا استقلال و آزادی ملت ایران از دست نرود و عزت و اکرام آرش تباران عاشق پیشه تداوم یابد.
با آغاز دفاع مقدس و در آن هنگامه هولناک که صف صالحان ، سایه و سفلگان در تقابل هم قرار گرفتند عده ای چون مور در خرابه های خِفت لولیدند و با فرزندان نازپرورده خود در آشیانه های اروپایی مشغول نشخوار نان نامردی شدند، این والدین شهیدان بودند که دست فرزندان خود را گرفته و در پایگاه های بسیج و سپاه ثبت نام و آنها را با آب ایثار و فانوس فداکاری به میادین خون و حماسه بدرقه کردند و به حرمت وطن و عشق و اعتقادات دینی پلاک پاک و اندکی خاک از آنان در آغوش گرفتند.
چرا جماعتی خود را به تجاهل و تغافل زده و با عبور از خون دل بازماندگان شریف شهدا مواکب شهیدان گمنام را نادیده گرفته و خویش را طلبکار آنان می دانند؟
چه شده است که گوش گران عده ای تاکنون نجوای مادران این نام آوران بی نام در گلزار شهدا را نمی شنود و با محاسبات و معیارهای مادی خود و شبنامه های شرم آور به حریم بازماندگانشان تعدی و حرمت آنان را نگه نمی دارند؟
ای کاش با دقت کامل به اطراف خود بنگریم، با حساسیت خاص روایات شهدا را بشنویم و با صداقت تمام اعتراف کنیم که آرامش و امنیت امروز ما مدیون فداکاری شهدا و صبوری و سخاوت خاندان معزز آنان است و با تمام وجودمان تجلیل و تکریمشان کنیم.
در همه نظام های سیاسی و تشکل های اجتماعی دنیا بدور از هرگونه نگاه اعتقادی، کسانیکه برای پاسداری از استقلال و امنیت کشور و حفظ مرزهای جامعه از دستبرد دشمنان و تجاوز بیگانگان آسیب دیده، دچار خسارت جسمی شده و یا جان خود را از دست بدهند، دارای مقام و منزلت ویژه فردی و اجتماعی بوده و از مزایای خاص اداری، اقتصادی و علمی نیز برخوردارند.
بر اساس قانون کشورها، کلیه سازمان های دولتی و نهادهای عمومی وظیفه دارند که در تمام مکان ها و زمان ها و در همه موسسات حقیقی و حقوقی این جماعت را تکریم و تعظیم و جایگاه آنان را مراعات کنند.
علاوه بر افراد آسیب دیده از جنگ و تهاجم دشمن، نسل و نیاکان و حاضران و آیندگان این قشر برگزیده نیز مورد احترام جامعه بوده و حتی مزارشان هم به عنوان یادگاران ماندگار در نهایت تقدس محل زیارت و ادای عزت و احترام آحاد ملت و متولیان اجرایی است.
حتی در معابر و مکان های عمومی، مراکز خدماتی و باید و نبایدهای ترافیکی نیز حق تقدم با پیشکسوتان و بازماندگان و مدافعان کشور و وابستگان به آنهاست.
در نظام جمهوری اسلامی که بر مبنای معتقدات مسلم دینی اداره می شود، باید مکانت و مقام کسانیکه برای دفاع از این آب و خاک جان فدا و فرزندان و خاندان شان را تقدیم انقلاب کردند در اوج کرامت و کبریایی محترم شمرده و توسط مردم و مسوولان تکریم شوند.
امام خمینی (ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ضمن ادای احترام به مقام شامخ شهدا، در حفظ شان خانوادهای معظم آنان می فرمایند: مدیران وظیفه شرعی و قانونی دارند با سر و جان و ذوق و شوق و تمام استعداد، به بازماندگان شریف شهدا خدمت کنند چون امروز هرچه ما و انقلاب داریم همه مدیون مجاهدت شهدا و خانواده های آنهاست.
ایشان خدمت به خانواده شهدا را خدمت به خدا توصیف و می فرمایند: باید به ارائه خدمت بی منت در امور معنوی مادی، علمی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به خانواده های شهدا بها داده شود و شان و منزلت خانواده های شهدا فقط با مقام و جایگاه شهیدانشان قایل مقایسه است.
امیدواریم مردم ، مسوولان و مدیران نظام های اجرایی ، قضایی و تقنینی و همچنین جریان های سیاسی هیچگاه و در هیچ شَرایطی خود را با این تبارک پاک و طاهر مقایسه نکنند و به عنوان یک واجب شرعی، یک التزام جهانی و یک راه و رسم اجتماعی خود را در برابر شهیدان و والدین محترمشان مسوول و مدیون بدانند.
دل می تپد و خدا خدا می گوید عطرِ نَفَسِ شهید را می بوید
با شبنم لاله در صبح دمان قبرِ پدر شَهید را می شوید
سیدحرمت الله موسوی مقدم