خبرگزاری فارس لرستان-نسرین صفر بیرانوند، غلامرضا شهرام برنجی ۵۱ سال سن دارد و از دو سالگی بر اثر فلج اطفال معلول شده است، او متاهل است و دو فرزند دارد و با ویلچر تردد می‌کند.

 او علاوه بر اینکه امروز به عنوان یک کارآفرین و تولید کننده در حوزه صنایع غذایی حرف برای گفتن دارد، کارت مربیگری فوتبال B آسیا را هم دارد و به قول خودش در برخی محافل رسمی و غیررسمی هم می‌خواند.

برنجی که به گفته خودش با دست خالی شروع کرده، امروز صاحب کارخانه صنایع غذایی است و چشم انداز خوبی برای آینده کاری خود ترسیم کرده است.

او می‌گوید: درست است که خداوند عضوی را از من گرفته، اما در مقابل به من اراده قوی عطا کرده تا بتوانم اهداف خود را با جدیت دنبال کنم.

با غلامرضا شهرام برنجی کارآفرینی که یک الگوی موفق نه تنها برای جامعه معلولان بلکه دیگر افراد جامعه است، گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

چطور شد سراغ تولید رفتید، آن هم در شرایطی که دارای مشکل جسمی حرکتی هستید؟

واقعیتش را بگویم، وقتی دیدم فشار اقتصادی شرایط را برای من سخت کرده تصمیم گرفتم سراغ کسب و کاری بروم تا درآمدی داشته باشم.

از همان ابتدا کار را در حوزه صنایع غذایی شروع کردید؟

خیر، چند سالی کارگاه قالیبافی را ایجاد و حدود ۵۷ معلول را مشغول کردم، اما به دلیل عدم حمایت مسوولان و اینکه کار ما نبود، کنار گذاشتیم.

کار در حوزه صنایع غذایی را از چند سال پیش شروع کردید؟

حدود ۲۳ سال پیش، ابتدا با خرید و فروش مواد غذایی، اما با گذشت زمان به توسعه کار فکر کردیم و همین شد که دنبال مجوز کارگاه رفتیم و بعد از پیگیری‌ها و دوندگی‌های زیاد موفق شدیم.

 مجوز شرکت تعاونی را که دریافت کردم سراغ سیب سلامت، استاندارد و ثبت برند رفتم.

در واقع من به دنبال این بودم که با احداث یک کارخانه علاوه بر اینکه درآمدزایی برای خودم داشته باشد بتوانم دست چندین نفر دیگر را هم به کار بند کنم.

این همه دوندگی با توجه به شرایط شما سخت نبود؟

یک واقعیت را دوست دارم بیان کنم و آن اینکه افرادی که وارد حوزه تولید می‌شوند، باید دنده فولادی داشته باشد، زیرا مسیر پیش رویش بسیار ناهموار است، من هم مستثنی نبودم مسیر دشواری را طی کردم تا پس از چندین سال موفق شدم.

چه محصولاتی را تولید می‌کنید؟

حلو ارده، روغن کنجد، ارده خام و انواع مرباجات را با با برند شرکت تعاونی ۳۱۷۳ شرکت معلولین شهر باستان تولید می‌کنیم.

خسته نشدید؟

خسته چرا، اما چون من عاشق کار و تولید هستم لذت می‌برم ، زیرا تا علاقه در میان نباشد کار در حوزه تولید دشوار است.

گاهی برای کارهای اداری به خرم‌آباد مراجعه می‌کنم قبل از کارکنان آنجا هستم می‌پرسند خرم‌آباد منزل دارید، عاشق کارت که باشی سختی‌ها را به جان می‌خری.

باچند نفر شروع کردید؟

اول که خودم و خدا کار را شروع کردیم ، اکنون اما حدود ۱۵ نفر که تعدادی از آنها معلول است مشغول هستند.

کیفیت محصولات و بازار کار شما چگونه است؟

همانطور که می‌دانید بروجرد یکی از دو پایتخت اصلی تولید حلوا ارده در ایران است و کارگاه‌های تولید محصولات کنجدی در سطح کشور جزو بهترین‌ها هستند، ما هم سعی کردیم از این موضوع جا نمانیم و کیفیت محصولات را برای رضایت مشتری افزایش دهیم.

بازار کار خدا را شکر خوب است، از درآمد هم راضی هستیم، اما چشم‌انداز من صادرات محصولاتم به خارج از کشور است، یعنی تا زمانی که نام شرکت نه تنها در داخل کشور بلکه در سطح بین‌المللی ندرخشد، راضی نمی‌شوم.

چشم انداز من ورود محصولاتم به بازارهای خارجی در سال ۱۴۰۲ است، سقف آرزوهای شهرام برنجی سقف کوتاه و کمی نیست، پر توقع هستم چون این توان را در وجود خود می‌بینم.

به علت موفقیت خود اشاره می‌کنید؟

 هر چند می‌گویند معلولیت محدودیت نیست، اما واقعیت این است که معلولیت محدودیت است، اما می‌توانید با تفکر بر نواقص چیره شوید. هر چند سخت است.

یکی از علل موفقیت من توکل برخدا، پشتکار و علاقه به تولید بود، البته اراده‌ای که خداوند به من عطا کرده هم مزید بر علت است.

درست است خداوند دو پا از من گرفته اما اراده را از من نگرفته و حتی دو برابر هم کرده همه ما انسان هستیم نباید منزوی باشیم.

شاید خیلی از معلولان به همین مبلغ بهزیستی و یارانه اکتفا کنند، اما برای من این قابل قبول نبود زیرا دوست داشتم رو به جلو حرکت کنم.

حمایت از تولید را در استان چگونه می‌بینید؟

غلامرضا شهرام برنجی را امروز یک فرد کارآفرین قلمداد می‌کنند، اما نمی‌دانند پنجاه سال درد کشیده و جنگیده، جنگ که فقط این نیست که اسلحه بکشید و پشت خاکریز بایستی.

در کشور ما به افراد تولید کننده اهمیت داده نمی‌شود، در حالی که حمایت کردن از همه تولید کنندگان به ویژه معلولان مشوقی برای دیگران است.

هر فرد معلول که کاری انجام می‌دهد، هم خودش تشویق می‌شود به ادامه کار هم دیگران ترغیب می‌شوند.

اینکه توانسته‌اید زمینه اشتغال چندین نفر را فراهم کنید چه حسی دارید؟

سفره‌ی پهن شده چه بهتر که دیگران هم با کار و تلاش از آن روزی کسب کنند، خدا را شکر می‌کنم که با کسب و کاری که داریم چندین نفر مشغول هستند.

در مورد نگاه اطرافیان به شما قبل و بعد از اینکه مشغول کار شدید توضیح می‌دهید.

قبل از ورود به عرصه تولید اطرافیان از من دوری می‌کردند چون یک آدم معلول بودم، اما اکنون نگاه‌ها تغییر کرده چون با زحمت و تلاش به جایگاهی رسیدم.

 در هر مجلسی باید برنجی سخنرانی کند و آواز بخواند، دلیلش این است که روی پای خودم ایستاده‌ام.

و سخن آخر؟

مسؤولان از تولید کنندگان واقعی حمایت بیشتری کنید، نمی‌گوییم سنگ‌ها را از پیش پای آنها بردارند، حداقل سنگ‌های درشت را کنار بزنند تا بتوانیم مسیر را راحت تر ادامه بدهیم.

انتهای پیام/ ت 30