این باکتری‌ها به‌عنوان ریزربات‌هایی عمل می‌کنند که می‌توانند یک تومور خاص را شکار و آن را احاطه کنند. سپس مواد شیمیایی ضد سرطانی طبیعی خود را آزاد می‌کنند و تومور را کوچک می‌کنند.

طبق اعلام محققان موسسه فناوری فدرال زوریخ سوئیس، باکتری‌های زیادی وجود نداشتند که بتوان آنها را با آهنربا کنترل کرد تا به آن مقاصد برسند.

با این حال، یک گروه خاص از باکتری‌های آبزی این ویژگی خاص را داشتند که باکتری‌های مگنتوتاکتیک نام دارند. این باکتری‌ها از بلورهای ریز آهن تولید شده در بدنشان مانند یک قطب‌نمای درونی استفاده می‌کنند که آنها را برای هدایت با نیروی مغناطیسی مستعد می‌کند.

پژوهشگران برای آزمایش ظرفیت این موجودات برای هدف قرار دادن سلول‌های سرطانی، باکتری‌ها را با برچسب‌های فلورسنت و نانوذرات پر از دارو مجهز کردند. نتیجه این بود که ربات‌های باکتریایی دستکاری شده ژنتیکی به همراه نانوذرات خود توانستند به تومور برسند و با انتشار ترکیبات ضد سرطان به خوبی به انجام وظیفه بپردازند.

سپس پژوهشگران با تزریق این ریزربات‌ها به موش‌های مبتلا به سرطان، آنها را آزمایش کردند. آنها همچنین از یک میدان مغناطیسی تولید شده خارجی برای هدایت باکتری‌ها به سمت تومورهای بدن موش‌ها استفاده کردند.

در نهایت پژوهشگران توانستند با دقت بیش از سه برابری نسبت به گروه کنترل که در معرض هیچ میدان مغناطیسی قرار نداشتند، به این هدف برسند.

پژوهشگران در نوامبر ۲۰۲۱ نیز روش جدیدی را برای انتقال داروهای شیمی درمانی به محل سلول‌های سرطانی با ریزربات‌ها ایجاد کرده بودند.

گفته می‌شود که این نوآوری به طور قابل توجهی درمان سرطان را بهبود می‌بخشد، زیرا تزریق مستقیم داروهای شیمی درمانی را به سلول‌های سرطانی امکان‌پذیر می‌کند.

ریزربات‌های توسعه یافته از طریق آهنربا به هدف خود(در این مورد، سلول‌های سرطانی) هدایت شدند و هنگامی که به آنجا رسیدند، محموله دارویی خود را آزاد کردند.

این پژوهش جدید در مجله "ساینس"(Science) منتشر شده است.