مجید تفرشی، تاریخ پژوه در صفحه شخصی خود در توییتر نوشت: «تیم ملی فوتبال ایران در سال ۱۳۵۶/۱۹۷۸ به جام جهانی آرژانتین راه یافت.

ولیعهد نوجوان در کار مربی دخالت آشکار میکرد.

حشمت مهاجرانی سرمربی تیم ملی، افسر شهربانی بود.

هوشنگ دیده بان مامور ارشد ساواک، دبیر فدراسیون فوتبال بود.

کامبیز آتابای فامیل نزدیک شاه، رئیس فدراسیون بود.

پرویز قلیچ خانی بهترین بازیکن تاریخ در آستانه بازی‌های مقدماتی جام جهانی، برخلاف میل خودش از تیم ملی کنار گذاشته و بازنشسته اجباری از تیم ملی شد.

هنگام بدرقه، اغلب بازیکنان تیم ملی دست محمدرضا شاه را هم بوسیدند، ولی برخلاف الان، کسی در آن زمان برای آن تیم آرزوی باخت نکرد!»