به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ عضو هیئت علمی پژوهشکده آبخیزداری می‌گوید: فقط مقدار اندکی از طرح‌های سطوح آبگیر باران در کشور اجرایی شده است.
بر اساس ماده ۲۷ قانون افزایش بهره وری، باید ۳۰ درصد بارش‌های جوی پیش از تبخیر، از طریق طرح‌های سطوح آبگیرِ باران، ذخیره شود.
یکی از روش‌های استحصال و ذخیره سازی آب باران و برف، جمع آوری آن‌ها از طریق سطوح آبگیر باران است. اما درصد زیادی از بارش‌ها در کشور به دلیل استفاده نکردن از این روش تبخیر می‌شود.
این شیوه در برخی از مناطق کشور اجرا شده است. یکی از این مناطق دامنه جنوبی کوه البرز در شمال غرب تهران روستای وردیج است.
آقای شریفی عضو هیئت علمی پژوهشکده آبخیزداری و حفاظت خاک با اشاره به تقسیم بندی سطوح آبگیر در کشور برسه قسمت خرد، متوسط و بزرگ گفت:
عمده سطوح آبگیر از سازه‌های خاکی، بتنی و سازه سنگ سیمانی ساخته شده اند.
کوچکترین سطوح آبگیر باران، گلدان یار است که ظرفیت گنجایش ۱۷ لیتر آب را دارد. در قسمت انتهای گلدان یار، فتیله‌ای نصب شده که آب باران را به مرو به درخت می‌رساند.
آقای علیوردلو عضو هیئت علمی پژوهشکده آبخیزداری و حفاظت خاک نیز درباره نقش و اهمیت استحصال آب باران گفت: اجرای طرح سطوح آبگیر، پوشش گیاهی دامنه کوهستان‌ها را تقویت می‌کند. همچنین پوشش گیاهی از روان آب جلوگیری کرده و در پایین دست دیگر شاهد سیلاب نخواهیم بود و مهمتر اینکه از فرسایش خاک نیز جلوگیری می‌کند.
سطوح آبگیر باران در مناطق شهر ۹۵ درصد و در مناطق کوهستانی ۶۰ تا ۷۰ درصد
بارش‌ها را در مخازن خود ذخیره می‌کند.
قانون توسعه و بهینه سازی آب شرب شهری و روستایی مصوب شهریور ۱۳۹۶ بر لزوم استفاده از تجهیزات جمع آوری آب باران از پشت بام و یا محوطه ساختمان‌ها تاکید کرده است.
آقای گرشاسبی عضو هیئت علمی پژوهشکده آبخیزداری و حفاظت خاک نیز درباره اهمیت سطح ابگیر گفت: قسمتی از آب فضای سبز شهری را با اجرای طرح سطوح آبگیر و جمع آوری آب باران و برف می‌توان تامین کرد.
ماده ۲۷ قانون افزایش بهره وری در بخش کشاورزی و منابع طبیعی، دولت را مکلف به استحصال آب‌های سطحی و باران کرده است.
قدیمی‌ترین سطوح آبگیر آب کشور در انجیرستان‌های استهبان و در استان‌های فارس و لرستان قرار دارد.
با اجرای سطح آبگیر باران در همه آبخیز کشور ۳۰ درصد از تبخیر بارش‌ها جلوگیریی می‌شود.
