این تصویر ترکیبی و رنگی، از داده‌های تلسکوپ فضایی هابل که در سال ۲۰۰۶ ثبت شده، ایجاد شده است.
کهکشان فعال NGC 1275 عضو مرکزی و غالب خوشه کهکشانی بزرگ و نسبتاً نزدیک برساوش است. این کهکشان فعال با ظاهری خارق‌العاده در طول موج‌های مرئی، منبع شگفت‌انگیزی از اشعه ایکس و گسیل رادیویی است. NGC 1275 مواد تمام کهکشان‌هایی که در آن فرو می‌ریزند را به هم می‌چسباند و درنهایت سیاه‌چاله‌ای عظیم را در هسته کهکشان می‌پروراند.
رشته‌هایی که در تصویر دیده می‌شوند با وجود برخوردهای کهکشانی که آن‌ها را نابود می‌کند، همچنان در NGC 1275 پابرجا می‌مانند. چه چیزی رشته‌ها را کنار هم نگه می‌دارد؟ مشاهدات نشان می‌دهد که ساختارهایی که با فعالیت سیاه‌چاله از مرکز کهکشان بیرون رانده شده‌اند، توسط میدان مغناطیسی در کنار هم نگه داشته می‌شوند.
NGC 1275 که با نام برساوش A نیز شناخته می‌شود، بیش از ۱۰۰,۰۰۰ سال نوری وسعت دارد و در فاصله ۲۳۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد.
