یک تیم بین‌المللی از ستاره‌شناسان سیاره جدیدی را کشف کردند که از نظر اندازه بسیار شبیه زمین است. طبق بیانیه مطبوعاتی اخترشناسان، این سیاره فراخورشیدی که K2-415b نام دارد در فاصله 72 سال نوری از زمین به دور یک ستاره کوتوله M می‌چرخد.
دانشمندان مکان K2-415b را نسبت به ستاره میزبان خود تعیین کردند و متوجه شدند که این ستاره در مقایسه با زمین مدار بسیار کوچک‌تری به دور ستاره میزبان خود دارد، به این معنی که فقط در چهار روز به دور ستاره خود می‌چرخد.
وجود چنین مدار نزدیکی ثابت می‌کند که سیاره به احتمال زیاد به ستاره خود بسیار نزدیک است که این امر قابلیت سکون آن را از بین می‌برد، حتی اگر ستاره میزبان به‌طور قابل توجهی سردتر از خورشید باشد. البته این سیاره دارای جو است، به این معنی که در مشاهدات بعدی جزئیات بیشتری در این رابطه منتشر خواهد شد.
همچنین طبق گفته دانشمندان، اندازه این سیاره بسیار شبیه به زمین است، هرچند جرم بسیار بیشتری دارد.
طبق گزارش‌های موجود، دانشمندان برای کشف این سیاره فراخورشیدی از روشی به نام سرعت شعاعی استفاده کرده‌اند. اساساً، گرانش سیارات فراخورشیدی در حال چرخش، لرزش‌های کوچکی در نور ساطع شده توسط ستاره میزبان سیاره تولید می‌کند. این لرزش‌ها رنگ نور را تغییر می‌دهد و به ستاره‌شناسان اجازه می‌دهد تا آن‌ها را از زمین تشخیص دهند.
سرعت شعاعی یکی از چندین روشی است که اخترشناسان برای شناسایی سیارات فراخورشیدی (سیاراتی که بخشی از منظومه شمسی ما نیستند) از آن استفاده می‌کنند. روش‌های دیگر عبارتند از تصویربرداری مستقیم و روش ترانزیت که افت دوره‌ای نور یک ستاره دوردست را هنگام عبور یک سیاره فراخورشیدی از بین ستاره و میدان دید رصدخانه را اندازه‌گیری می‌کند.
طبق وب‌سایت ناسا، روش ترانزیت موفق‌ترین رویکرد است، زیرا تاکنون 3941 سیاره فراخورشیدی از این طریق کشف شده است. همچنین سرعت شعاعی با 1025 سیاره کشف شده، دومین روش موفق محسوب می‌شود.
