برای چندین دهه، دانشمندان ایده پیوند سخت‌افزار و نرم‌افزار با بافت‌های زنده را دنبال کرده‌اند. اکنون محققان «دانشگاه غرب انگلستان» موفق شده‌اند تا با استفاده از نوعی قارچ، یک کامپیوتر زنده تولید کنند.
پروفسور «اندرو آداماتزکی»، محقق اصلی این پژوهش توضیح می‌دهد که قارچ‌ها ایده‌آل‌ترین موجودات زنده برای انجام چنین آزمایش‌هایی هستند، زیرا میسیلیوم آن‌ها مانند مغز انسان‌ها عمل می‌کند. میسیلیوم قسمت‌های نازک شبیه به مو ریشه قارچ‌ها هستند که برخلاف سیناپس نمی‌توانند تکانه‌های الکتریکی را منتقل کنند. درواقع، قارچ‌هایی که به شبکه مشابهی از میسیلیوم‌های زیرزمینی متصل هستند، گاهی اوقات می‌توانند در فواصل زمانی قابل‌توجهی با سیگنال‌های الکتریکی ارتباط برقرار کنند.
همین ویژگی باعث شد تا دانشمندان از قارچ‌ها به عنوان یک مادربرد کامپیوتر استفاده کنند. آداماتزکی به Popular Science توضیح می‌دهد:
«ما متوجه شدیم که قارچ‌ها سنبله‌هایی با پتانسیل عملکرد تولید می‌کنند. همان سنبله‌هایی که نورون‌ها تولید می‌کنند. ما اولین آزمایشگاهی هستیم که در مورد فعالیت افزایش ناگهانی زیاد قارچ‌ها که توسط میکروالکترودها اندازه‌گیری می‌شود، گزارش می‌دهیم و همچنین اولین آزمایشگاهی هستیم که محاسبات قارچی و الکترونیک قارچی را توسعه می‌دهیم.»
همانطور که انتظار می‌رود، نمی‌توان انتظار داشت که این رایانه‌های ساخته‌شده توسط قارچ از نظر عملکرد با سیستم‌های سنتی قابل مقایسه باشند. هرچند آداماتزکی ادعا می‌کند که با تحریک قارچ در دو نقطه مجزا می‌توان رسانایی آن را برای ارائه یک ارتباط سریع‌تر و مطمئن‌تر افزایش داد، اما همچنان این سیستم با دستگاه‌های الکترونیکی حالت جامد قابل قیاس نیست.
بااین‌حال به قارچ‌ها اجازه می‌دهد تا از نوعی حافظه پشتیبانی کنند. آداماتزکی از این ویژگی به‌عنوان فرآیند مشابه نحوه شکل‌گیری عادات در مغز انسان‌ها تشبیه کرده است.
دانشمندان هنوز درحال توسعه و انجام آزمایش‌های بیشتر با این سیستم هستند. آن‌ها ادعا می‌کنند که این تحقیق همچنین می‌توان به پیشرفت‌هایی در زمینه رابط کاربری ماشین/مغز منجر شود که در زمینه‌هایی ازجمله پروتز و اختلالات کنترل رفتار مانند آلزایمر و بیماری پارکینسون کاربرد دارد.
