دورترین جرمی که به‌راحتی با چشم غیرمسلح قابل‌مشاهده است، کهکشان بزرگ آندرومدا (M31) است که بیش از دو میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. بااین‌حال این کهکشان مارپیچی عظیم بدون رصد تلسکوپ به‌صورت ابری غیرقابل‌تشخیص، کم‌نور و شبه سحابی در صورت فلکی آندرومدا دیده می‌شود.
در تصویر تلسکوپی امروز ناسا، نزدیک‌ترین همسایه کهکشانی ما با یک هسته سفید روشن، خطوط گردوغبار پیچ در پیچ تیره، بازوهای مارپیچی آبی درخشان و سحابی‌های قرمز روشن در موزاییک دیجیتالی خیره‌کننده که به مدت پانزده ساعت نوردهی‌شده، ثبت شده است.
اما چگونه فهمیدیم که این سحابی مارپیچی واقعا خیلی دور است؟ این مهم‌ترین سؤال در بحث معروف شپلی- کورتیس در سال 1920 بود. فاصله زیاد آندرومدا در دهه بیستم میلادی توسط مشاهداتی تعیین شد که درخشندگی ستارگان به گونه‌ای تغییر می‌کرد که فاصله واقعی آن‌ها را تغییر می‌داد.
نتیجه تحقیقات ثابت کرد که آندرومدا دقیقاً شبیه به کهکشان راه شیری ماست؛ نتیجه‌ای که مابقی جهان را بسیار وسیع‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، ساخت.
