به نظر می‌رسد که داغ‌شدن عرصه رقابت میان شرکت‌های فناوری بر سر هوش مصنوعی، سیستم مدیریتی گوگل را هم تحت تأثیر قرار داده است و این شرکت در نظر دارد با جابه‌جایی مهره‌های مدیریتی خود، روی هوش مصنوعی تمرکز کند. مهم‌ترین تغییرات صورت‌گرفته شامل انتقال مدیران باتجربه بخش گوگل اسیستنت یا دستیار گوگل به پروژه Bard می‌شود؛ مسئله‌ای که می‌تواند نویدبخش جایگزین‌شدن دستیار صوتی با هوش مصنوعی در آینده نه چندان دور باشد.

چرا توجه سیستم مدیریتی گوگل به هوش مصنوعی جلب شده است؟

احتمالاً ناکامی‌های اخیر چت‌بات Bard، یکی از اصلی‌ترین دلایل برای تغییرات صورت‌گرفته در سیستم مدیریتی گوگل است. در روزهای اخیر خبرهای متنوعی درباره این چت‌بات منتشر شده است که ازجمله آن‌ها می‌توان به آموزش توسط ChatGPT اشاره کرد. همچنین تأخیر در عرضه عمومی این سرویس موجب شد تا مایکروسافت بتواند به راحتی کاربران زیادی را به سوی بینگ جلب کند و گوی رقابت را از دیگران بازیکنان، برباید.

«Sissie Hsiao»، معاون واحد تجاری دستیار گوگل، با ارسال یک یادداشت به کارمندان در روز چهارشنبه، تغییرات سیستم مدیریتی گوگل را خاطرنشان کرده است. طبق یادداشت مذکور، «Jianchang Mao» که سال‌های طولانی به عنوان جانشین بخش دستیار گوگل فعالیت داشت، به دلایل شخصی از این شرکت جدا خواهد شد. او نقش پررنگی در توسعه دستیار صوتی برعهده داشت که امروزه به شکل گسترده در اندروید و محصولات هوشمند گوگل مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سمت گفته شده به «Peeyush Ranjan» خواهد رسید که در گذشته سمت اجرایی در بخش گوگل Pay داشته است. یکی دیگر از جابه‌جایی‌های مهم که ارتباط نزدیکی با تمرکز روی هوش مصنوعی دارد، بکارگیری «Amar Subramanya»، نایب رئیس مهندسی دستیار گوگل، به عنوان مهندس ارشد Bard به شکل همزمان است.

تغییرات انجام‌شده در سیستم مدیریتی گوگل می‌تواند حاکی از برنامه‌های آتی این شرکت باشد. طبق تحلیل‌ها، احتمالاً در آینده نزدیک شاهد استفاده از Bard در دستیار گوگل خواهیم بود و شاید به مرور بتواند جایگزین آن شود. با توجه به رقابت سنگین در عرصه دستیارهای صوتی و وجود رقبای جدی مثل الکسای آمازون، سرمایه‌گذاری روی هوش مصنوعی می‌تواند منطقی به نظر برسد؛ زیرا در کنار ارائه امکانات مشابه، می‌توان از آن در زمینه‌های گوناگون دیگری هم استفاده کرد.

ناگفته نماند که ترکیب دستیار صوتی با Bard می‌تواند چالش‌های جدی نیز در پیش داشته باشد؛ زیرا این دو محصول ماهیت کاملاً متفاوتی نسبت به هم دارند و ادغام آن‌ها چندان آسان نیست. دستیار گوگل جهت تشخیص دستورات صوتی و انجام آن‌ها بهینه‌سازی شده است؛ به همین دلیل بزرگترین مشکل آن، عدم تشخیص صحیح دستورات به شمار می‌رود.

در سوی دیگر هوش مصنوعی به دلیل مجهزبودن به مدل‌های پردازش زبانی قادر است انواع ورودی‌ها را تحلیل کند و خواسته کاربر را به خوبی تشخیص دهد. ترکیب این دو فناوری باهم می‌تواند به تشخیص آسان‌تر دستورات و ارائه پاسخ‌های هوشمندانه ولی کوتاه منتهی شود که تجربه‌ای طبیعی‌تر را در اختیار کاربران می‌گذارد.