دیدار اخیر اتحادیه باشگاههای فوتبال ایران با یکی از کاندیداهای انتخابات فدراسیون فوتبال حواشی تازه‌ای را رقم زده است.
به گزارش تابناک ورزشی، در حالی که تصور می‌شد اتحادیه باشگاههای کشور در انتخابات آتی فدراسیون بی طرفی خود را رعایت کرده و به به دلیل تعلق به همه باشگاههای فوتبال و سلایق مختلف از اقدامی جانبدارانه پرهیز کند، اما نشست اخیر برخی مدیران این نهاد دور مانده از قواعد و معادلات فوتبال کشور باعث بروز سو تفاهم هایی شده است.
در حالت طبیعی اتحادیه باشگاه های کشور که در دوره ریاست مهدی تاج روزهای تاریکی را سپری کرده بود و مورد کم لطفی قرار گرفت، نباید به سمت خاصی گرایش داشته باشد، اما شاید کم توجهی به ارزش ماهوی این اتحادیه باعث شده که آنها برای گرفتن سهم واقعی خود در ترکیب تشکیلات آتی فدراسیون وارد مذاکره و تعامل شوند.
اتحادیه در اغلب کشورهای برتر صاحب فوتبال جایگاه ممتازی دارد اما در فوتبال ایران به دلایل گوناگون مورد توجه قرار گرفته است، حتی رییس شدن یکی از روسای سابق اتحادیه در فدراسیون هم نتوانست آنها را از گوشه نشینی خارج کند و بخشی از معادلات مدیریتی فوتبال را نصیب آنها سازد.
غیر از مهدی تاج که سابقه ریاست اتحادیه را داشته و بعد به ریاست فدراسیون رسیده است، مهدی محمدنبی دبیرکل فعلی فدراسیون هم هم اکنون عضوی باسابقه و قدیمی از اتحادیه محسوب می‌شود.
جالب اینکه سردار مصطفی آجورلو یکی از کاندیداهای فعلی و نهایی ریاست فدراسیون هم تا چندسال قبل رییس اتحادیه بوده و اینطور برداشت می‌شد که شاید اتحادیه در صورت تمایل به فرد خاصی از وی حمایت کند اما اینها فقط رایزنی و احتمالات بود و جلسه اتحادیه ای ها با کیومرث هاشمی نشان داد آجورلو حتی برای جذب رفقای سابق خود هم تلاش حاصی نکرده است.
بدیهی است که اتحادیه به دلیل ماموریت فراگیری که دارد، نباید به ستاد انتخاباتی یکی از نامزدهای حاضر در انتخابات فوتبال مبدل شود و حتی شائبه این رخداد هم اعتبار زیرسوال رفته آن در ایران را باز هم ضعیف تر می‌کند.
واقعیت این است که باشگاههای داخلی فوتبال سال هاست که دیگر باوری به تاثیرگذاری فعالیت های اتحادیه ندارند چراکه مدیران فدراسیون اجازه نقش آفرینی به آن را نداده اند. با این وجود این مجموعه بالاخره توانسته یک سهم و حق رای در مجمع جدید فدراسیون فوتبال بگیرد که اتفاق خوبی بوده است اما سوال اینجاست که این یک برگه رای به چه کسی تعلق خواهد داشت؟ رئیس اتحادیه فوتبال یا باشگاههایی که به عنوان اعضاء به اتحادیه رای می دهند؟
انتشار خبر برگزاری برخی جلسات از سوی یک نامزد در مکان استقرار اتحادیه شاید به سود خود این مجموعه هم نباشد و یک طراحی نادرست وضع این مجموعه ذاتا مهم را باز هم ضعیف‌تر از سابق کند.
به طور مثال در آیا علی کریمی نمی‌تواند به چنین رویه ای معترض باشد. آیا شهاب عزیزی خادم هم می‌تواند خواهان جلساتی اینچنینی در محل اتحادیه باشد؟
شاید بهتر باشد که اتحادیه با امتناع از جهت گیری، اعتماد سابق باشگاهها را بار دیگر به سمت خود جلب و جذب نماید و گام اول را در بازسازی وجهه خود از همین روزها بردارد.
سوال از مدیران فعلی اتحادیه فوتبال این است که آیا حق رای آنها وابسته به یک دیدگاه شخصی و یا حتی جبهه بندی سیاسی است یا به عنوان نماینده و مدافع حقوق باشگاهها به فرد منتخب باشگاهها رای می دهند؟ پاسخ این سوال زمانی مشخص خواهد شد که اتحادیه رسما با نظرخواهی از مدیران باشگاهها نامزد مورد حمایت خودش را انتخاب و به عنوان نماینده اعضاء رای خودش را رسما اعلام کند.
