ایران به جایی رسیده که شروع به آشتی‌کنان با کشورهای همسایه کرده است، یعنی چشم‌انداز سیاسی نسبتا مثبتی منهای برجام به چشم می‌خورد و این کورسوی امیدی در بازار سرمایه ایجاد کرده که بدون برجام هم می‌توان زندگی کرد و این موضوع خود نقطه اثری مثبتی بر بازار داشته است. از نظر اجتماعی نیز ناآرامی‌هایی از شهریور سال گذشته آغاز شد و در حال حاضر به نظر می‌رسد این ناآرامی‌ها فروکش کرده است. این موضوع نیز خود امید را به بازارها مخابره می‌کند و این سیگنال را می‌دهد که بازار از نظر سیاسی و اجتماعی نیز می‌تواند متفاوت باشد.
با توجه به نقدینگی، خلق پول و تورم نهادینه‌شده امیدی به بهتر شدن نیست، اما توقف و حرکت را می‌توان بررسی کرد. به نظر می‌رسد سال ۱۴۰۲ از نظر سیاسی و اجتماعی رفتار بهتری نسبت به سال ۱۴۰۱ داشته باشد و انتظار ثبات بیشتری نسبت به سال گذشته در این حوزه‌ها وجود دارد. این دو موضوع دو عامل اصلی برای هیجان بسیار زیاد و ورود پول حقیقی به بازار سرمایه بوده است، به طوری که در‌حال‌حاضر RSI شاخص کل حدود ۹۰ است. (RSI ۹۰ به معنای منطقه اشباع خرید است که تجربه آن را فقط در سال ۹۹ داشتیم.) خاطرات سال ۹۹ در حال تداعی است و امیدواریم این داستان ادامه‌دار باشد.
«سالی که نکوست از بهارش پیداست.» با توجه به شرایطی که وجود دارد اگر سیاستگذار بتواند حداقل در سیاست‌ها ثبات رفتاری نشان دهد و هر روز تصمیم جدیدی برای بازار نگیرد و همچنین نرخ ارز را ثابت نگه دارد تا بازار بتواند تصمیم بگیرد، بازار می‌تواند به رشد خود ادامه دهد؛ چرا که پتانسیل و عطش حرکت را دارد. این‌ها همه در شرایطی است که مجددا شاهد قوی سیاهی مشابه آنچه در سال ۱۴۰۱ مشاهده کردیم نباشیم. به طور کلی بعید می‌دانم که امسال پرریسک‌تر از سال ۱۴۰۱ باشد و امیدوارم بازار سرمایه تا آخر سال رشد خوبی داشته باشد و از دلار هم پیشی بگیرد.
