بگو تو آرزوى مرگ داشتى، اى دوست
در اين زمانه و يامرگ آرزوى تو داشت
تو آبروى هنر را نريختى بر خاک
شدى به خاك و هنر، پاس آبروى تو داشت.
دكتر عماد افروغ پس از سالها تحمل رنج بيمارى در سحرگاه بيست و سوم ماه مبارک رمضان ١٤٤٤-٢٥ فروردين ١٤٠٢ در سن ٦٧ سالگى به ملاقات خدا رفت.
با عماد افروغ از سال ١٣٨٠ از نزديك آشنا شدم و در طول اين سال ها رفاقت و دوستى ما پا بر جا بود. اگر چه تيغ انتقادش و بيان صريحش گاهى متوجه من هم بود اما هيچگاه موجب نشد رشته دوستى ما از هم بگسلد. شب هاى قدر برايش پيام مى دادم كه براى سلامتى اش دعا ميكنم.
شب بيست و سوم هم همين كار را كردم اما نمى دانستم كه امكان ديدن پيام مرا نداشته است!
افروغ همواره مدافع سرسخت انقلاب اسلامى با رويكرد عقلانيت و خرد ورزى آن بود. مى گفت مبانى نظرى انقلاب و رهبرى امام خمينى جز حكمت و عقلانيت نبوده و نيست. در عين حال او هميشه با صراحت و حريت تمام انتقادهاى خود را نسبت به وضع موجود بيان مى كرد.
از اين حيث و بخاطر تاليفات و مواضعش بايد افروغ را "پيشتاز نظريه نقد "درون گفتمانى" بشناسيم.چه در زمانى كه رياست كميسيون فرهنگى مجلس هفتم را داشت و چه قبل و بعد از آن .
در اين سالها كه درگير معالجه سرطانش بودآمد و شد و گپ و گفت داشتيم. به رغم درد جانكاهى كه داشت در عين جديت هميشگى اما تبسمش را از ديگران دريغ نمى كرد.
زنده ياد افروغ بيش از ٢٠ كتاب، تاليف، ترجمه در كارنامه خود دارد. شاگردان زيادى را تربيت كرد و استاد راهنماى كثيرى از دانشجويان مقطع ارشد و دكترى بود. او در شوراها، كميسيون ها و مجامع متعددى در جمهورى اسلامى عضويت داشت اما همواره مى گفت؛ حضورم با هدف تاثيرگذارى در تصميم گيرى و سياست گذارى درست و عقلانى كشور است.
دكتر عماد افروغ استاد برجسته دانشگاه، نويسنده و صاحب نظر، معلم آزاده و شجاع، عدالت خواه واقعى و دوستى عزيز و صادق بود.خدايش بيامرزد و با ابرار و صالحان محشورش فرمايد.
دکتر علی دارابی
