در مطالعات قبلی مشخص شده بود که دیرتر غذاخوردن باعث چاقی می‌شود و اکنون دانشمندان در مطالعه جدیدی نشان داده‌اند که این فرایند می‌تواند به سه روش بر تنظیم وزن بیولوژیکی ما تأثیر بگذارد: از طریق تعداد کالری‌هایی که می‌سوزانیم، میزان گرسنگی و روشی که بدن ما چربی را ذخیره می‌کند.
سال گذشته، در مطالعه‌ای به رابطه بین دیر شام‌خوردن و خطر افزایش چاقی اشاره شده بود، اما محققان در مطالعه جدید خود این ارتباط را با دقت بیشتری بررسی کرده‌اند و همچنین تلاش داشتند تا دلایل بیولوژیکی پشت آن را کشف کنند.
در این تحقیق 16 شرکت‌کننده با شاخص توده بدنی (BMI) در محدوده اضافه وزن یا چاق حضور پیدا کردند. به هر داوطلب گفته شده بود که به مدت شش روز دو آزمایش مختلف را انجام دهد و خواب و تغذیه آن‌ها نیز از پیش و چندین هفته بین هر آزمایش به‌طور کامل کنترل شده بود.
در یکی از آزمایش‌ها، شرکت‌کنندگان برنامه غذایی دقیقی داشتند و در زمان‌های عادی روز، همان سه وعده معمول را مصرف می‌کردند (صبحانه در ساعت 9 صبح، ناهار در ساعت 13:00 و شام در حدود ساعت 6 بعد از ظهر). در آزمایش دیگر، زمان صرف وعده‌های غذایی به عقب‌تر کشیده شده بود (اولین وعده حدود ساعت 13:00 و آخرین وعده حدود ساعت 9 شب).
سپس محققان با گرفتن نمونه‌های خون شرکت‌کنندگان، ارائه نظرسنجی به آن‌ها و اندازه‌گیری مواردی دیگر، توانستند تا مشاهدات زیادی داشته باشند.
به گفته آن‌ها، در شرکت‌کنندگانی که دیرتر غذا خورده بودند، میزان هورمون لپتین که درباره سیر‌بودن فرد اطلاع‌رسانی می‌کند، در طول 24 ساعت کمتر بوده است که این موضوع نشان می‌دهد شرکت‌کنندگان ممکن است احساس گرسنگی بیشتری داشته باشند. علاوه‌براین، کالری افراد این گروه با سرعت کمتری سوزانده شده است.
نکته قابل‌توجه دیگر اینکه در این افراد فرایند چربی‌زایی که بافت‌های چربی را می‌سازد افزایش یافته و فرایند لیپولیز که باعث تجزیه چربی می‌شود، کاهش پیدا کرده است.
در آینده، دانشمندان می‌خواهند تحقیقات خود را با زنان بیشتری انجام دهند؛ زیرا فقط 5 نفر از شرکت‌کنندگان تحقیق زن بوده‌اند. همچنین آن‌ها قصد دارند نقش تغییرات زمان خواب ناشی از دیرتر غذاخوردن در این فرایندها را مشخص کنند.
