به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، نظریه ورشکستگی آبی زمانی مطرح می شود کـه دارائی مشترک آب کمتر از میزان قابل تقسیم باشد. این شاخص اولین بار توسط نیل مطرح شد که در آن وضعیت ورشکستگی در دو حالت کمی و کیفی مورد بررسی قرار می گیرد.
بر اساس مدل های توسعه یافته تر این شاخص که بعدها توسط کامینسکی و همکارانش مطرح شد، این شاخص در دسته بندی های ورشکستگی آبی، در حال ورشکستگی، شرایط نیمه پایدار و شرایط پایدار از طریق مولفه هایی همچون ارتفاع ریزش جوی و وضعیت مخازن سدها به بررسی کیفی این شاخص در نقاط مختلف می پردازد.
بر اساس این شاخص استان های سیستان و بلوچستان ، خراسان رضوی، هرمزگان ، گلستان و مرکزی در شرایط ورشکستگی آبی قرار دارند و استان های خراسان جنوبی و شمالی، کرمان، قم، آذربایجان شرقی و گیلان در شرایط در حال ورشکستگی و بقیه استان های کشور در شرایط نسبتا پایدار قرار دارند. لازم به توضیح است که هیچ استانی در شرایط پایدار آبی قرار ندارد.
