۲۵ ژوئیه ۱۹۸۴، فضانورد روسی سوتلانا ساویتسکایا اولین زنی بود که یک راهپیمایی فضایی را آغاز کرد. این پیاده‌روی طی سالیوت-۷ انجام شد.
برنامه فضایی سالیوت، نخستین برنامه ساخت و به‌کارگیری ایستگاه‌های فضایی بلندمدت در شوروی بود.
این برنامه فضایی بسیار موفق بود و دستاوردهای زیادی به‌همراه داشت و به عنوان پروژه‌ای برای انجام تحقیقات طولانی مدت در مورد مشکلات زندگی در فضا و آزمایش‌های مختلف نجومی، بیولوژیکی و منابع زمین در نظر گرفته شده است. پروژه سالیوت به فناوری ایستگاه فضایی اجازه داد تا از مرحله توسعه مهندسی به مراکز تحقیقاتی طولانی مدت تبدیل شود.
درنهایت، تجربه به‌دست آمده از ایستگاه‌های سالیوت زمینه‌ساز ایستگاه‌های فضایی مانند میر و ایستگاه فضایی بین‌المللی شد. هر یک از این ایستگاه‌ها یک هسته اصلی مشتق از سالیوت را در قلب خود داشتند.
پرونده این پروژه با اتمام کار سالیوت ۷ بسته شد.
سوتلانا ساویتسکایا دختر یک خلبان جنگنده در جنگ جهانی دوم بود. او هنگامی که کودک بود علاقه خود را به هوانوردی نشان داد.
در سال ۱۹۸۰ ساویتسکایا برای پیوستن به برنامه فضایی شوروی انتخاب شد و آموزش برای کار با فضاپیماهای سایوز و سالیوت را آغاز کرد.
طی سالیوت-۷ او سه ساعت و ۳۵ دقیقه را در خارج از ایستگاه فضایی روسیه به‌همراه همکارش ولادیمیر ژانیبکوف پیاده‌روی فضایی انجام داد.
در طول این مأموریت، آنها درحال برش و جوشکاری فلز و آزمایش ابزارهای جدید بودند. او همچنین اولین زنی بود که برای مأموریت دوم به فضا بازگشت.
ساویتسکایا در کل در مأموریت‌های سایوز تی-۵، سالیوت-۷ و سایوز تی-۷ حضور داشته است. وی هنگامی که به زمین بازگشت در دفتر هوا و فضای Energia مشغول به کار شد
