واف به‌عنوان کشیش کلیساهای مستقل کار خود را از محلات فقیرنشین گرینویچ آغاز کرد و در آنجا بود که از محرومیت و شرایط کودکان سخت متاثر شد. او در کتابی با عنوان «گهواره زندان؛ چه کسی آن را می‌جنباند؟» (۱۸۷۳) از سیستم نوانخانه ها، قوانین مرتبط با نگهداری از تهیدستان و قوانین جزایی بریتانیا و تاثیری که بر زندگی کودکان می‌گذاشت، سخت انتقاد کرد. واف در این کتاب دادگاه‌ها و زندان‌های نوجوانان را در نیل به هدف خود که بازداشتن کودکان از زندگی مجرمانه بوده، ناکارآمد دانست. واف از ۱۸۷۰ به مدت سه سال نماینده گرینویچ در انجمن نظارت بر مدارس لندن بود. او همچنین از ۱۸۷۴ تا ۱۸۹۶ سردبیر گاهنامه مذهبی «ساندی مگزین» بود که در آن برخی ترانه‌های مذهبی را که خود سروده بود نشر می‌داد.  واف در ۱۸۸۴ همراه با سارا اسمیت، لیدی بردت کوت، لرد شافتسبری و سایرین انجمن ممانعت از ظلم به کودکان را در ساختمان رسمی شهرداری لندن تاسیس کردند که نخستین رئیس آن اصلاح گر اجتماعی کارآزموده، ارل شافتسبری بود. ملکه ویکتوریا حامی مالی این انجمن بود. واف در ۱۱ مارس ۱۹۰۸ درگذشت.