علائم مختلفی در ارتباط با بیماری پارکینسون گزارش شده اند. علایم بیماری پارکینسون را باید برای توسعه توانایی جسمی‌درست و دقیق شناخت. تشخیص بیماری پارکینسون به راحتی در سنین جوانی و میانسالی ممکن است. نشانه‌های ساده‌ای که اگر آنها را بدانید. خیلی زود می‌توانید به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید و درمان این بیماری را با روش‌های ساده انجام دهید و به این ترتیب از ناتوانی‌ها و عوارض این بیماری در امان باشید.
علائم اصلی بیماری پارکینسون بر حرکت فیزیکی تأثیر می‌گذارد:
گاهی اوقات پزشکان از این علائم اصلی به عنوان پارکینسونیسم یاد می‌کنند. بیماری پارکینسون همچنین می‌تواند باعث ایجاد طیفی از علائم جسمی‌و روانی دیگر شود.
اگر نگران هستید که ممکن است علائم بیماری پارکینسون را داشته باشید، به پزشک عمومی‌خود مراجعه کنید. پزشک عمومی‌شما در مورد علائم و سابقه پزشکی شما می‌پرسد تا به آنها کمک کند تصمیم بگیرند که آیا لازم است شما را برای آزمایش‌های بیشتر به متخصص ارجاع دهند یا خیر.
هیچ آزمایشی نمی‌تواند به طور قطعی نشان دهد که شما به بیماری پارکینسون مبتلا هستید. پزشک تشخیص را بر اساس علائم، سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی دقیق انجام می‌دهد. پزشک عمومی‌شما در مورد مشکلاتی که تجربه می‌کنید با شما صحبت می‌کند و ممکن است از شما بخواهد که برای کمک به تشخیص، کارهای ذهنی یا فیزیکی ساده ای مانند حرکت یا راه رفتن را انجام دهید. در مراحل اولیه، ممکن است برای پزشک عمومی‌شما دشوار باشد که بگوید آیا شما قطعاً به این بیماری مبتلا هستید یا خیر، زیرا علائم معمولاً خفیف هستند. اگر پزشک عمومی شما مشکوک به بیماری پارکینسون باشد، به یک متخصص اعصاب ارجاع خواهید شد.
برای درمان پارکینسون می‌توان از روش فیزیوتراپی، دارو و جراحی کمک گرفت. اما ممکن است نیاز به ویزیت‌های منظم با متخصص خود داشته باشید تا وضعیت شما تحت نظر باشد. ممکن است وسیله ای برای پوشیدن در خانه به شما پیشنهاد شود که علائم شما را کنترل کند. دستگاه اطلاعات مربوطه را با متخصص شما به اشتراک می‌گذارد. یک طرح مراقبت باید با تیم مراقبت‌های بهداشتی و خانواده یا مراقبان شما توافق شود.
چندین روش درمانی وجود دارد که می‌تواند زندگی با بیماری پارکینسون را آسان تر کند و به شما کمک کند تا با علائم خود به طور روزانه مقابله کنید. ت
یک فیزیوتراپیست می‌تواند برای تسکین سفتی عضلانی و درد مفاصل از طریق حرکت (دستکاری) و ورزش با شما همکاری کند. هدف فیزیوتراپیست آسان‌تر کردن حرکت و بهبود راه رفتن و انعطاف‌پذیری شماست. آنها همچنین سعی می‌کنند سطح تناسب اندام و توانایی شما را برای مدیریت امور برای خودتان بهبود بخشند.
یک کاردرمانگر می‌تواند زمینه‌های دشوار زندگی روزمره شما را شناسایی کند، مانند لباس پوشیدن یا رفتن به مغازه‌های محلی. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا راه حل‌های عملی پیدا کنید و مطمئن شوید که خانه شما ایمن و به درستی برای شما تنظیم شده است. این به شما کمک می‌کند تا زمانی که ممکن است استقلال خود را حفظ کنید.
بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مشکلات بلع (دیسفاژی) و مشکلات گفتاری دارند. یک متخصص گفتار و زبان اغلب می‌تواند با آموزش تمرینات گفتاری و بلع یا با ارائه فناوری کمکی به شما در بهبود این مشکلات کمک کند.
برای برخی از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، ایجاد تغییرات در رژیم غذایی می‌تواند به بهبود برخی علائم کمک کند. این تغییرات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
برای بهبود علائم اصلی بیماری پارکینسون مانند لرزش (لرزش) و مشکلات حرکتی می‌توان از دارو استفاده کرد. اما همه داروهای موجود برای همه مفید نیستند و اثرات کوتاه مدت و بلند مدت هر کدام متفاوت است.
اگر برای درمان بیماری پارکینسون نگرانی دارید باید ابتدا علایم بیماری پارکینسون را بشناسید؛ سپس برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید. خوددرمانی اصلا صحیح نیست.
