کاردرمانی در بهبود بیماری پارکینسون روشی است که بیماران به کمک آن می‌توانند به فعالیت‌های زندگی روزمره خود بازگردند. در واقع، پارکینسون نوعی اختلال عصبی است که تحرک، مهارت و عملکرد اجرایی افراد را دچار نقص می‌کند. به همین دلیل، کاردرمانی برای بیمار پارکینسون می‌تواند کمک کننده باشد.
در این مقاله می‌خوانید:
بیماری پارکینسون یک بیماری عصبی و پیش رونده است که در آن سلول‌های عصبی در مغز به مرور زمان از کار می‌افتند و بنابراین نمی‌توانند ماده شیمیایی دوپامین را تولید کنند. بدون دوپامین، حرکات فرد کندتر و دشوارتر می‌شود. پس بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است که با کاهش دوپامین، بر سیستم‌های حرکتی و غیرحرکتی مغز انسان تأثیر می‌گذارد.
بیشتر بخوانید: نشانه های سلامتی مهم که خانم ها نباید نادیده بگیرند
علائم بیماری پارکینسون با گذشت زمان بدتر می‌شود. به همین دلیل، این بیماری رفاه و کیفیت زندگی را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. علائم حرکتی ناشی از پارکینسون عبارتند از:
علائم غیرحرکتی پارکینسون نیز عبارتند از:
کاردرمانی برای پارکینسون به علائم این بیماری بستگی دارد. حرکات غیرارادی (دیسکینزیا) و انقباضات دردناک عضلانی (دیستونی) می‌توانند باعث ایجاد مشکلاتی در صحبت کردن و حرکت کردن شوند. این علائم منجر به نرخ بالای ناتوانی و نیاز به مراقبت منظم می‌شوند. به علاوه، بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون در طول دوره بیماری خود زوال عقل را نیز تجربه می‌کنند.
بیشتر بخوانید: لرزش دست را در این مواقع جدی بگیرید
تغییرات زیادی در مغز افراد مبتلا به پارکینسون رخ می‌دهد.
تحقیقات گسترده نشان داده است که افراد مبتلا به پارکینسون دچار از دست دادن سلول‌های دوپامینرژیک خود هستند. این سلول‌ها در قسمتی از مغز میانی قرار دارند که نقشی حیاتی در سیستم پاداش، اعتیاد و حرکت بدن ایفا می‌کند. در حال حاضر مشخص نیست که چرا سلول‌های عصبی تولید کننده دوپامین می‌میرند. با این حال، محققان آن را ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی می‌دانند. تحقیقات دیگری نشان داده است که تغییرات زیادی در مغز افراد مبتلا به پارکینسون رخ می‌دهد. دو مورد از این تغییرات عبارتند از:
بیشتر بخوانید: درمان اسکیزوفرنی، از دارو تا جراحی!
تشخیص بیماری پارکینسون بیشتر یک فرآیند بالینی است.
قبل از کاردرمانی پارکینسون، باید این بیماری تشخیص داده شود. تشخیص بیماری پارکینسون بیشتر یک فرآیند بالینی است. پس حتماً باید به یک پزشک خوب مراجعه کنید که بتواند علائم و سوابق پزشکی شما را با دقت بررسی کند. البته آزمایش‌های تشخیصی و آزمایشگاهی نیز انجام می‌شوند، اما این آزمایش‌ها معمولاً برای رد سایر بیماری‌ها یا علل خاص کاربرد دارند. در واقع، بیشتر آزمایش‌های آزمایشگاهی ضروری نیستند، مگر اینکه به درمان بیماری پارکینسون پاسخ ندهید که می‌تواند نشان‌دهنده بیماری دیگری باشد. این آزمایش‌ها عبارتند از:
بیشتر بخوانید: نشانه های سلامتی مهم که مردان نباید نادیده بگیرند
هیچ درمانی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، اما روش‌هایی از جمله دارو، جراحی و توانبخشی می‌توانند علائم این بیماری را کاهش دهند. لوودوپا/کاربیدوپا، یک داروی ترکیبی است که میزان دوپامین را در مغز افزایش می‌دهد و و رایج‌ترین دارو برای بیماری پارکینسون محسوب می‌شود. البته پزشکان ممکن است از داروهای دیگری مانند آنتی کولینرژیک‌ها نیز برای کاهش حرکت غیرارادی عضلات استفاده کنند.
کاردرمانی در پارکینسون و تحریک عمیق مغز نیز می‌توانند به لرزش کمک کنند و نیاز به دارو را کاهش دهند. به طور کلی، روش‌های توانبخشی مانند فیزیوتراپی باعث تسکین بیماری پارکینسون و سایر اختلالات عصبی دژنراتیو می‌شوند. این درمان‌ها عبارتند از:
این درمان‌ها می‌توانند به بهبود عملکرد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به پارکینسون کمک کنند. به علاوه، فشار کاری مراقبین را کاهش می‌دهند.
بیشتر بخوانید: چه ویتامین‌هایی بخوریم تا حافظه‌مان قوی شود؟
هدف اولیه کاردرمانگران این است که توانایی افراد مبتلا به پارکینسون را در انجام کارهای روزمره خود ارتقا دهند. روش‌های مختلف کاردرمانی که برای کمک به شما پیشنهاد می‌شوند، عبارتند از:
بیشتر بخوانید: چطور بی انگیزگی در افراد افسرده را درمان کنیم؟
بیشتر بخوانید: علایم بیماری پارکینسون چیست؟ علت و روش های تشخیص پارکینسون
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است که بر سیستم‌های حرکتی و غیرحرکتی مغز انسان تأثیر می‌گذارد و مرتبط با کاهش تولید دوپامین است. علائم این بیماری با گذشت زمان شدت می‌گیرند و بسیاری از کارهای عادی و روزانه را برای شما دشوار می‌کنند. با این حال، کاردرمانی در بهبود بیماری پارکینسون مفید است و گستره بسیار وسیعی دارد که به کمک آن می‌توانید زندگی روزمره راحت‌تری داشته باشید.
