آقای ولی الله داودآبادی دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان آبمیوه و کنسانتره ایران در گفتگو با خبرنگار تحریریه صنعت خبرگزاری صداو سیما گفت: در حالی که تونل پاستوریزاتور یا تونل پخت صنعت آبمیوه در ایران تولید می‌شود، اما بسیاری از شرکت‌ها این ماشین آلات را وارد می‌کنند.
به گفته دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان آبمیوه و کنسانتره ایران؛ برای تولید آبمیوه و کنسانتره جدیدترین ماشین آلات و تجهیزات صنعتی با آخرین فناوری روز این صنعت در کشور وجود دارد.
وی ادامه داد: همه لوله ها، اتصالات، مخازن و شیرآلات موجود در کارخانه‌ها استیل استنلس (فولاد ضدزنگ) است.
داودآبادی در خصوص صنعت بسته بندی آبمیوه گفت: خوشبختانه بروزترین فناوری در بسته بندی آبمیوه در کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد و انواع بسته بندی در سطح جهانی در ایران وجود دارد.
وی با بیان اینکه ماشین آلات این صنعت با عمر ۳۷ ساله خیلی قدیمی و کهنه نیستند، ادامه داد: هم اکنون خطوط تولید داخلی به جدیدترین ماشین آلات تتراپک (مقوا‌های بسته بندی)، دستگاه‌های پاکت ساز و پرکن قوطی مجهز است، اما به تدریج این ماشین آلات هم نیازمند جایگزینی و خیلی هم گران هستند.
داودآبادی با بیان اینکه بخشی از لوازم یدکی این صنعت تولید داخل و برخی وارداتی است، گفت: خوشبختانه با وجود مهندسان حاضر در خطوط تولید، نیازی به استفاده از توان خارجی در راه اندازی و نصب دستگاه‌ها نداریم.
تولید بیش از ۵۰ نوع آبمیوه در ایران
وی با بیان اینکه این صنعت پس از انقلاب رونق گرفت گفت: کارخانه‌ها در ابتدا با تولید ۴ نوع آبمیوه شامل سیب، انگور، آلبالو و پرتقال فعالیت خود را آغاز کرد و هم اکنون ۵۰ نوع آبمیوه و انواع مخلوط‌های چند میوه تولید و روانه بازار می‌شود.
وی ادامه داد: این صنعت به پیشرفتی در تولید رسیده است که حتی در دوران همه گیری کرونا قفسه هیچ سوپرمارکت و فروشگاه خالی از آبمیوه نشد.
داودآبادی افزود: از ۶۰ کارخانه تولید آبمیوه و کنسانتره در کشور هم اکنون ۵۰ کارخانه فعال است و حتی آبمیوه‌هایی همچون بلوبری و آلوئه ورا و دیگر میوه‌های گرمسیری هم در این کارخانه‌ها تولید می‌شود.
وی در پاسخ به پرسش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما در خصوص اینکه آیا فرآورده دیگری از میوه طبیعی تولید می‌شود که توان تولید آن در کشور نباشد؟ گفت: برخی کشور‌ها از پوست میوه، پِکتین تولید می‌کنند که بسیار هم با ارزش است، بسیاری از شرکت‌ها و سرمایه گذاران از انجمن درخواست کردند که بتوانند این خط تولید را ایجاد کنند، اما عملیاتی نشد.
خودکفایی در تولید پوره هلو
دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان آبمیوه و کنسانتره ایران با اشاره به تمایل جامعه به مصرف آبمیوه و نکتار هلو گفت: هم اکنون در تولید این محصول به خودکفایی رسیده ایم در حالی که این محصول قبلا وارداتی بود.
وی ادامه داد: براساس آمار وزارت جهاد کشاورزی سال گذشته، ۳۱ هزار و ۴۱۰ تن و سال (۱۴۰۰) نیز ۶۷ هزار و ۷۰۰ تن تکه هلو وارد کشور شد.
داودآبادی همچنین گفت: انبه مورد نیاز تولید آبمیوه با وجود برخی باغ‌ها در سیستان و بلوچستان و بخش‌های جنوبی کشور و دارا بودن ظرفیت تولید، هنوز وارداتی است، زیرا تولیدات داخلی کیفیت لازم برای مصارف آبگیری و کارخانه‌ای را ندارد.
وی ادامه داد: براساس آمار ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تن پرتقال در کشور تولید می‌شود که از این میزان ۱۲ هزار تن کنسانتره تولید می‌شود در حالی که مصرف کشور بیش از ۲۵ هزار تن است و این مابه التفاوت باید از طریق واردات تامین شود.
ظرفیت تولید ۱۵۰ هزار تنی کنسانتره در کشور
داودآبادی فعالیت کارخانه‌های آبمیوه و کنسانتره را منوط به شرایط مساعد آب و هوایی عنوان کرد و گفت: تگرگ و طوفان‌های بهاری با آسیب رساندن به شکوفه‌های درختان و خشکسالی و کم بارشی نیز بر میزان استفاده از ظرفیت‌های این صنعت تاثیر گذار است.
دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان آبمیوه و کنسانتره ایران به ظرفیت تولید ۱۵۰ هزار تنی کنسانتره در کشور اشاره کرد و افزود: هم اکنون حدود ۸۰ هزار تن از این ظرفیت تولید می‌شود و رسیدن به ظرفیت ایجاد شده مستلزم وجود میوه مرغوب، بستر مناسب تولید و سرمایه در گردش است.
وی با اشاره به ارزش این صنعت در صنایع تبدیلی گفت: بدلیل ارزش افزوده بالایی که صنعت آبمیوه و کنسانتره دارد، هدف و اساس تولید در کنار تامین نیاز داخل، صادرات است.
وی اضافه کرد: ترکیه در حالی که خود کنسانتره تولید می‌کند، یکی از خریداران کنسانتره ایرانی است همچنین پوره سیب و هلو و گوجه فرنگی ایران به کشور‌های یونان و لهستان صادر می‌شود.
کمبود میوه صنعتی، چالش تولیدکنندگان آبمیوه
دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان آبمیوه و کنسانتره ایران با اشاره به دیگر چالش‌های پیش روی این صنعت، نبود میوه صنعتی مورد نیاز صنعت، هزینه حمل و نقل گران، قیمت گذاری دستوری را از چالش‌های پیش روی این صنعت عنوان کرد.
وی ادامه داد: به طور نمونه برای واحد‌های تولیدیِ آب سیب و کنسانتره، باید سرمایه در گردش در دسترس باشد، زیرا باغدار پول خود را نقد می‌خواهد علاوه بر آن هزینه‌های جانبی دیگری همچون وسایل مورد نیاز بسته بندی، آب، برق و گاز و هزینه‌ی کارکنان هم هزینه بر است.
وی ادامه داد: انواع پرتقال از نوع تامسون و مجلسی به وفور در کشور وجود دارد، اما پرتقال صنعتی مورد نیاز کارخانه‌های تولید آبمیوه و کنسانتره کم است به عنوان نمونه پرتقال‌های شهسواری با پوست نازک، آبدهی و طعم خوب، مفید برای تولید کنسانتره و آبمیوه است، اما پرتقال‌های پوست کلفت و در اصطلاح ناف دار که قیمت گرانی دارد نه تنها برای تولید آبمیوه و کنسانتره مناسب نیست بلکه توجیه اقتصادی هم ندارد.
