سندرم نونان نوعی بیماری ژنتیکی است که بر بسیاری از بخشهای بدن جنین اثر میگذارد.شما در این مطلب از پارس نیوز به طور کامل با این سندرم و علائم و نشانه هایش آشنا خواهید شد.
سندرم نونان (NS) یک بیماری ژنتیکی است که میتواند بسیاری از قسمتهای بدن کودک را تحت تاثیر قرار دهد. در حالی که علائم به طور گستردهای متفاوت است، اغلب شامل ویژگیهای غیر معمول صورت، کوتاهی قد و مشکلات قلبی، مشکلات خونریزی، ناهنجاریهای اسکلتی و بسیاری از علائم و نشانههای دیگر میباشد. تشخیص و درمان به موقع میتواند علائم را کاهش دهد و از عوارض آن جلوگیری کند.
سندروم نونان یک بیماری ژنتیکی است که میتواند کودک را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد. در حالی که برخی از کودکان متولد شده با این بیماری علائم خفیف دارند، برخی دیگر ممکن است مشکلات بیشتری داشته باشند.
علائم معمولاً شامل ویژگیهای غیرعادی صورت مانند پیشانی بلند و چشمهای پهن، گوشهای پایینتر و گردن کوتاهتر است. بسیاری از کودکانی که با این سندرم متولد میشوند، دارای قد کوتاه (قد کوتاه در مقایسه با همسن و سالها)، مشکلات چشمی، تونوس عضلات پایین و بیماری قلبی مادرزادی (از بدو تولد) هستند.
در حالی که سندرم نونان هیچ درمانی ندارد، پزشک میتواند راهنماییهایی را برای حفظ سلامت کودک تا حد امکان توصیه کند. پزشک همچنین برای کمک به پیشگیری از عوارض یا تشخیص زودهنگام آنها با والدین همکاری نزدیکی خواهد داشت تا کودک بتواند زندگی کامل و فعالی داشته باشد.
همچنین در پارس نیوز بخوانید : هیپوکسی چیست و چه راه درمانی دارد ؟
اولین بیمار گزارش شده با آن چه اکنون سندرم نونان نامیده میشود توسط کوبیلینسکی در سال ۱۸۸۳ میلادی گزارش شد. فرد مورد نظر مردی ۲۰ ساله با بافت پردهای مشخص در گردن بود، که به نظر میرسید با داداههای اکثر گزارشهای اولیه سازگار است. در سال ۱۹۰۲ میلادی، فونکه یک بیمار با گردن تاردار و بافت پردهای را توصیف کرد که همچنین با قد کوتاه، کوبیتوس والگوس (تغییر شکل آرنج)، میکروگناتیا (فک کوچک) و سایر ناهنجاریهای جزئی به او مراجعه کرده بود. این تحقیق با گزارشی توسط اولریچ در سال ۱۹۳۰ میلادی دنبال شد که دختری ۸ ساله را با ویژگیهای مشابه توصیف میکرد.
اساس کروموزومی برای سندرم ترنر ابتدا در سال ۱۹۵۹ میلادی گزارش شد. گزارشهای به اصطلاح «سندرم ترنر مرد» یا فنوتیپ ترنر در سراسر دهه ۱۹۶۰ میلادی فراوان بوده است، اما تلاش جدی برای یافتن یک ناهنجاری کروموزومی زمینهای ناموفق بود. بعدها نشان داده شد که بیشتر این گزارشها یک موجودیت بالینی متفاوت را توصیف میکنند و محققان دریافتند ان چه که به عنوان سندروم ترنر مردانه نامگذاری و توصیف میشد، ماهیتی متفاوت داشت که به آن سندروم نونان گفته میشود.
در سال ۱۹۶۲میلادی ژاکلین نونان، متخصص قلب کودکان، یک مطالعه بالینی در مورد ناهنجاریهای غیر قلبی مرتبط در کودکان مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی در انجمن تحقیقات کودکان Midwest ارائه کرد، که در آن او ۹ بیمار را توصیف کرد که ویژگیهای مشترک صورت داشتند و دارای قد کوتاه و مشکلات ریوی بودند. تنگی و بدشکلی قابل توجه قفسه سینه داشتند. در سال ۱۹۶۸ میلادی ژاکلین نونان نتایج بررسی و مطالعه این ۹ بیمار و ۱۰ بیمار دیگر را در مجله آمریکایی بیماریهای کودکان منتشر کرد. جان اوپیتز، متخصص اطفال، نیز خصوصیات این سندرم را منتشر کرد و نام این سندرم را سندرم نونان پیشنهاد کرد و مطالعات دکتر ژاکلین نونان را به رسمیت شناخت زیرا نونان، اولین نفری بود که نشان داد این بیماری در هر دو جنس رخ میدهد، این سندرم در موارد خاص سابقه خانوادگی است، شامل نقص مادرزادی قلب است و با کاریوتایپ کروموزومهای طبیعی همراه است.
هر کسی ممکن است با سندرم نونان (NS) متولد شود. حدود ۵۰ درصد از افراد مبتلا به سندرم نونان والدینی دارند که به این بیماری مبتلا هستند. در بیشتر موارد، فرد مبتلا به سندرم نونان ۵۰ درصد احتمال دارد که این بیماری را به فرزند خود منتقل کند.
سندرم نونان (NS) یک اختلال ژنتیکی نسبتاً شایع است. از هر ۱۰۰۰ تا ۲۵۰۰ نفر در یک نفر رخ میدهد.
نشانگان نونان (NS) اغلب به دلیل تغییرات (جهش) در ژنهای خاصی رخ میدهد که به رشد و توسعه بافتهای بدن کمک میکند. این ژنهای جهشیافته پروتئینهایی تولید میکنند که بیشتر از آن چه باید فعال هستند. آنها در رشد و تقسیم مناسب سلولها اختلال ایجاد میکنند.
سندرم نونان ممکن است:
آزمایش ژنتیک میتواند یک ناهنجاری را در تقریباً ۸۰ درصد از افراد مبتلا به سندرم نونان مشخص کند. برای بقیه افراد، محققان علت دقیق آن را نمیدانند.
سندرم نونان متعلق به گروهی از شرایط مرتبط به نام RASopathies (raz-OHP-uh-thees) است. سندرم نونان یکی از گروهی از بیماریهای مرتبط است که در مجموع به عنوان RASopathies شناخته میشود. این بیماریها همگی علائم و نشانههای مشابهی دارند و در اثر تغییر در مسیر سیگنالدهی سلولی یکسان ایجاد میشوند. همه این شرایط به دلیل یک نوع رشد و تکامل غیرطبیعی سلول است و علائم مشابهی دارند، RASopathies عبارت هستند از:
علائم سندروم نونان با توجه به بخش درگیرشده بدن، از خفیف تا تهدیدکننده زندگی متغیر است. بیشتر علائم در زمان رشد جنین درون رحم شروع میشوند یا قبل از ۱۱سالگی در کودک بروز میکنند.
ویژگیهای ظاهری صورت کودکان مبتلا به سندرم نونان اغلب با افزایش سن کمتر به چشم میآید، از جمله:
علائم بالینی شایع این بیماری عبارتاند از:
بسیاری از کودکان مبتلا به سندرم نونان اختلالات قلبی دارند، از جمله:
سندرم نونان ممکن است چنین مشکلاتی نیز ایجاد کند:
ظاهر صورت یکی از ویژگی های بالینی کلیدی است که منجر به تشخیص سندروم نونان در افراد مبتلا می شود. این ویژگی ها ممکن است در نوزادان و کودکان خردسال بیشتر آشکار شود، اما با افزایش سن تغییر می کنند. در بزرگسالی، این ویژگی های متمایز ظریف و محوتر می شوند. ویژگی های مربوط به چهره ممکن است شامل موارد زیر باشند:
بسیاری از افراد مبتلا به سندرم نونان با نوعی نقص قلبی (بیماری مادرزادی قلبی) به دنیا می آیند که برخی از علائم و نشانه های کلیدی این اختلال را شامل می شود؛ برخی از مشکلات قلبی ممکن است در سنین بالاتر رخ دهد. برخی از اشکال بیماری قلبی مادرزادی مرتبط با این اختلال عبارت اند از:
سندرم نونان می تواند رشد طبیعی افراد را تحت تاثیر قرار دهد؛ از همین رو بسیاری از کودکان مبتلا به بیماری نونان با سرعت طبیعی رشد نمی کنند. مشکلات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
برخی از مشکلات رایج می تواند شامل موارد زیر باشد:
هوش اکثر افراد مبتلا به سندروم نونان تحت تأثیر قرار نمی گیرد با این حال، افراد ممکن است مشکلات زیر را داشته باشند:
یکی از علائم شایع سندروم نونان، ناهنجاری های چشم و پلک است؛ این ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
سندرم نونان به دلیل مشکلات عصبی یا ناهنجاری های ساختاری در استخوان های گوش داخلی می تواند باعث نارسایی شنوایی شود.
سندرم نونان می تواند باعث خونریزی و کبودی بیش از حد به دلیل نقص لخته شدن خون یا کاهش شدید تعداد پلاکت های خون شود.
سندروم نونان می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در سیستم لنفاوی شود (سیستم لنفاوی مایع اضافی را از بدن تخلیه می کند و به مبارزه با عفونت کمک می نماید)، این مسائل می توانند شامل موارد زیر باشند:
بسیاری از افراد به ویژه مردان مبتلا به سندرم نونان، می توانند در ناحیه تناسلی و کلیه های خود مشکلاتی داشته باشند که عبارت هستند از:
افراد مبتلا به سندروم نونان ممکن است دارای بیماری های پوستی باشند که معمولاً عبارت هستند از:
پسران نوجوان مبتلا به این سندرم معمولاً بلوغ تاخیری را تجربه میکنند. آنها از سن ۱۳ یا ۱۴ سالگی شروع به بلوغ میکنند و جهش رشد و بلوغ آنها کاهش مییابد که منجر به کوتاه شدن قد میشود. اکثر مردان مبتلا به سندرم نونان دارای بیضههای نزول نکرده (کریپتورکیدیسم) هستند که ممکن است به ناباروری (ناتوانی در داشتن فرزند و ناتوانی در تولید تعداد اسپرم کافی جهت بچهدار شدن) در مراحل بعدی زندگی منجر شود. نقاط عطف اولیه رشد و نمو در افراد مبتلا به این سندرم اغلب به تأخیر میافتد که با تون عضلانی کم و شلی مفاصل که در بخشی از تاخیر سیستم حرکتی نقش دارد، مرتبط است. زنان مبتلا به سندرم نونان میتوانند بلوغ تاخیری را تجربه کنند، اما اکثر آنها بلوغ و باروری طبیعی دارند. زنان مبتلا به نشانگان نونان، اختلالات زایمانی دارند که کلیهها را درگیر میکند.
بسیاری از کودکان مبتلا به سندرم نونان در نوجوانی رشد کندتر از حد معمول را تجربه میکنند، اگر چه ممکن است در هنگام تولد قد معمولی داشته باشند. حدود ۲۵ درصد مبتلایان دارای ناتوانی یادگیری هستند و فقط برخی از کودکان دارای ناتوانی ذهنی هستند. حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از کودکان مبتلا به سندرم نونان نیاز به آموزش ویژه دارند. سندرم نونان هم چنین میتواند باعث تاخیر در رشد، مشکلات رفتاری یا اختلالات گفتاری شود. میزان بروز اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) در کودکان مبتلا به سندرم نونان در مقایسه با کودکان غیر مبتلا بیشتر گزارش شده است.
برخی از افراد مبتلا به سندرم نونان به سرطان مبتلا میشوند، به ویژه آنهایی که سلولهای خونساز را درگیر میکنند. تخمین زده شده است که خطر ابتلا به لوسمی یا سایر سرطانها در کودکان مبتلا به سندرم نونان هشت برابر بیشتر از همسالان هم سن و سال است. برخی از کودکان مبتلا به سندرم نونان در معرض بیشتر ریسک ابتلا به لوسمی غیرعادی دوران کودکی به نام لوسمی میلومونوسیتی نوجوانان (JMML) یا سایر سرطانهای دوران کودکی قرار دارند اما تصور میشود که خطر کلی تا سن ۲۰ سالگی حدود ۴ درصد باشد.
پزشک معمولا در بدو تولد یا بلافاصله پس از آن با معاینه بالینی و بررسی علائم کودک به سندرم نونان شک میکند. همچنین ممکن است پزشک برای تأیید تشخیص و رد سایر بیماریها آزمایشهای ژنتیکی تجویز کند، از جمله:
سندرم نونان درمان قطعی ندارد، اما روشهایی مؤثر برای مهار علائمش وجود دارند. تیم پزشکی با توجه به علائم بیماری و شدت آنها، برنامههای درمان را در نظر میگیرند، از جمله:
دستورالعملها توسط یک گروه توسعه و تحقیق بینالمللی سازماندهی شده است و تحت هدایت گروه متخصصان از سندرم نونان (NSSG) تهیه شده است و غربالگری و آزمایشهای مربوط به سن برای مشکلات خاص توصیه میشود. توصیههای کلیدی این دستورالعملها همه سیستمهای اندامی را که میتوانند در بدن بیمار درگیر شوند، پوشش میدهد:
تیم درمان ممکن است شامل پزشکان مختلفی باشد، از جمله:
این تیم دارو و درمان را با توجه به شرایط کودک پیشنهاد میدهد.
نمیتوان کاری برای کاهش احتمال ابتلا به سندرم نونان انجام داد، زیرا این بیماری بهسبب تغییرات ژنتیکی ایجاد میشود. بااینحال اگر در خانواده شما سابقه ابتلا به سندرم نونان وجود دارد، با متخصص ژنتیک صحبت کنید.
اگر سندرم نونان مشکلات قلبی شدید ایجاد کند، کودک به جراحی و ارزیابیهای بعدی نیاز دارد. تیم پزشکی گزینههای درمانی سریع و طولانیمدت را با شما در میان میگذارند.
جهش هایی که باعث سندرم نونان می شوند، عبارتند از:
موروثی- کودکانی که یکی از والدینشان مبتلا به سندرم نونان است که حامل ژن معیوب (اتوزوم غالب) است، ۵۰ درصد شانس ابتلا به این اختلال را دارند.
تصادفی- سندرم نونان می تواند به دلیل یک جهش جدید در کودکانی که استعداد ژنتیکی برای این اختلال ندارند (de novo) ایجاد شود.
والدین مبتلا به سندرم نونان ۵۰ درصد شانس (یک در دو شانس) دارند که ژن معیوب را به فرزند خود منتقل کنند. کودکی که ژن معیوب را به ارث می برد ممکن است علائم کمتر یا بیشتر از والدین مبتلا داشته باشد.