در هسته سحابی کارینا چه می‌گذرد؟ ستارگان درحال شکل‌گیری هستند، می‌میرند، و ملیله‌ای چشمگیر از رشته‌های گرد و غبار به‌جا می‌گذارند.

کل سحابی کارینا که با نام NGC 3372 فهرست‌بندی شده است، بیش از 300 سال نوری وسعت دارد و در فاصله 8500 سال نوری از ما در صورت فلکی کارینا قرار دارد.

در تصویر روز ناسا چه می‌بینیم؟

این سحابی عمدتاً از گاز هیدروژن تشکیل شده‌ است که درخشش‌های قرمز و نارنجی فراگیر را که در مرکز این تصویر با جزئیات بسیار دیده‌ می‌شود، ساطع می‌کند.

درخشش آبی اطراف لبه‌ها توسط مقدار کمی از اکسیژن درخشان ایجاد می‌شود. ستارگان جوان و پرجرم واقع در مرکز سحابی، زمانی که در ابرنواخترها منفجر می‌شوند، غبار را به بیرون پرتاب می‌کنند.

اتا کارینا، پرانرژی‌ترین ستاره در مرکز سحابی و یکی از درخشان‌ترین ستاره‌های آسمان در دهه 1830 بود. اما پس از آن به‌طرز چشمگیری کمرنگ و سپس محو شد.