افت دامنه‌دار و تدریجی بازار سهام، سرمایه‌گذاران را درمانده کرده است و به خصوص بسیاری از سهامداران تازه کار، خسته و مستاصل، می خواهند این دندان لق را بیرون بیاندازند.
اگر از جمله کسانی نیستید که قیمت دلار را در پایان سال ۱۴۰۰ کمتر از ۱۷، ۱۸ هزار تومان می بینند، یا اعتقاد ندارید قیمت‌های جهانی از نقطه کنونی نصف خواهد شد، یا انتظار ندارید این روش عجیب و محیرالعقول مدیریت بازار سهام برای طولانی مدت ادامه یابد، هرگز سهام را برای تامین نقدینگی آخر سال انتخاب نکنید.
تصمیم از سر خستگی و استیصال برای فروش سهام، احتمالا همان قدر به ضرر سهامداران خواهد بود که تصمیماتی که از سر طمع برای خرید سهام به هر قیمت و به هر شکل در تابستان امسال گرفته شد، سهامداران را متضرر کرده است.»
