در گذر این شهاب‌سنگ، کهکشان به هیچ‌وجه در خطر نبود.
یک جنبه آن این است که کهکشان مثلثی (M33) که در تصویر نشان داده شده است، بسیار بزرگ‌تر از دانه کوچک سنگ در سر شهاب است.
جنبه دیگر نیز این است که این کهکشان بسیار دورتر قرار دارد. بااین‌حال، مسیر شهاب‌سنگ زاویه‌ای در زیر کهکشان را طی کرد. همچنین باد در ارتفاع جو زمین، مولکول‌های تبخیری درخشان شهاب‌سنگ را به‌صورت زاویه‌ای از کهکشان دور کرد.
عکاس نجومی بسیار خوش‌شانس بود که هم یک شهاب و هم کهکشان را در یک نوردهی ثبت کرد. این عکس متعاقباً به دو تصویر دیگر از M33 اضافه شد تا رنگ‌های کهکشان مارپیچی را نشان دهد.
در پایان، شهاب در یک ثانیه ناپدید شد، اما کهکشان میلیاردها سال دوام خواهد آورد.
