21 ژوئن 2011 برنامه شاتل فضایی ناسا با فرود شاتل فضایی آتلانتیس در مأموریت اس‌تی‌اس 135 در مرکز فضایی کندی ناسا به پایان رسید.

این مأموریت با چهار فضانورد، کوچک‌ترین مأموریت شاتل از زمان اس‌تی‌اس 6 در آوریل 1983 بود. محموله اصلی فضاپیما، ماژول لجستیک چند منظوره (MPLM) و یک حامل سبک وزن چند منظوره (LMC) بود که به ایستگاه فضایی بین‌المللی منتقل شد.

اگرچه مأموریت مجوز داشت، اما در ابتدا ناسا هیچ بودجه‌ای برای آن نداشت و سؤالاتی را درمورد اینکه آیا شاتل پرواز خواهد کرد یا خیر، ایجاد کرد. تا اینکه در 13 فوریه 2011، مدیران برنامه به نیروی کار خود گفتند که اس‌تی‌اس-135 بدون توجه به وضعیت بودجه پرواز خواهد کرد.

«چارلز بولدن»، مدیر ناسا، طی یک سخنرانی در مرکز پرواز فضایی مارشال گفته‌ بود که آژانس نیاز به پرواز اس‌تی‌اس 135 به‌سوی ایستگاه در سال 2011 دارد. این پرواز به دلیل تأخیرهای احتمالی در توسعه موشک‌های تجاری و فضاپیماهای طراحی‌شده برای حمل بار ضروری بود.

در روز پرتاب نزدیک به یک میلیون تماشاگر در کنار سواحل، رودخانه‌ها و معابر جمع شده‌ بودند تا آن را تماشا کنند. علی‌رغم پیش‌بینی آب‌وهوای نامناسب پیش از پرتاب در 8 ژوئیه، آتلانتیس در ساعت 11:29 صبح به وقت شرقی پرتاب شد.

تیمی از فضانوردان باتجربه به رهبری فرمانده «کریس فرگوسن» در آتلانتیس درحال حرکت به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی بودند. خلبان پرواز «داگ هرلی» و متخصصان مأموریت «سندی مگنوس» و «رکس والهایم» سرنشینان را تشکیل دادند.

این مأموریت 13 روزه بیش از 9400 پوند قطعات، تجهیزات یدکی و سایر لوازم را حمل کرد. با انجام مأموریت، آتلانتیس و خدمه آزمایشگاه مدار را ترک کردند و 21 ژوئیه به خانه بازگشتند.