عصر ایران- محمد قوچانی روزنامه‌نگار شناخته شده و عضو کمیته انتخاب وزیر فرهنگ و ارشاد (ذیل کارگروه فرهنگی و شورای راهبری دولت چهاردهم) در یادداشتی که در اختیار عصر ایران قرار داده دربارهٔ حواشی مطرح شده بر سر گزینه‌های کمیته فرهنگ برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت دکتر مسعود پزشکیان توضیحاتی مبتنی بر ۲۰ نکته و اشاره‌وار توضیحاتی ارایه کرده است. او مشخصا در یک بند به شایعات مربوط به گزینه حسین انتظامی هم اشاره کرده است.
شایان ذکر است بعد از آن که برخی از جانب روزنامه‌نگاران و در قالب تشکل‌هایی که البته بیشتر روی کاغذ مطرح هستند از وزارت حسین انتظامی حمایت کردند انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران در بیانیه‌ای بدون ذکر نام خواستار پرهیز از معرفی کسانی شد که سابقه‌ای در طرح های امنیتی برای محدود کردن روزنامه نگاران داشته اند. بیانیه‌ای که به مخالفت با معرفی حسین انتظامی تعبیر شد و از این رو چنانچه خروجی کمیته و کارگروه و شورای راهبری و در نهایت نامزد رییس جمهوری او باشد در همین آغاز با تشکلی مهم و موافق گفتمان رییس جمهوری جدید وارد چالش می‌شود مگر آن که گزینه مورد نظر تصریح کند به دنبال احیای طرح قبلی -به تعبیر انجمن امنیتی- ارتجاعی نیست و به عکس برای گشایش انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران خواهد کوشید و دولت دخالت نخواهد کرد. چرا که صدور پروانه برای روزنامه‌نگاران به دست دولت و با تایید دستگاه‌های امنیتی نابود کردن فعالیت حرفه ای است.
انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران اگرچه از سال ۱۳۸۸ از فعالیت محروم شده ولی به لحاظ حقوقی منحل نشده و همچنان به عنوان یگانه تشکل سندیکایی کارگری واقعی از نظر سازمان بین‌المللی کار شناخته می‌شود و فدراسیون بین المللی روزنامه‌نگاران ایران - IFJ- نیز آن را به عنوان تشکل مادرِ روزنامه نگاری ایران به رسمیت می‌شناسد.
ماجرا از این قرار است که اوایل دولت حسن روحانی طرحی ارایه شد که برای روزنامه‌نگاران پروانه نظام صنفی صادر شود که اگر چه ظاهر آن دل‌فریب بود (چون روزنامه نگاران را از دیل رابطه کارگز- کارفرما بیرون می‌برد و مانند مهندسین و وکلا و پزشکان صاحب پروانه می‌کرد) ولی مورد انتقاد شدید قرار گرفت که برای کار رسانه‌ای مگر به چند پروانه نیاز است و مگر به صورت جدا‌جدا فعالیت می‌کنند و اگر پروانه صادر یا تمدید نشد چه؟ در نهایت البته عقب نشینی کردند و اگرچه با تغییر معاون مطبوعاتی مسکوت ماند ولی خاطره آن بر جای ماند و شگفتا که دولت محدود کننده و رو به پایان کنونی هم دنبال آن نرفت.
در این میان به تازگی بیانیه دیگری منتشر شده که برخی نام ها در آن و مثلا محمد رضا شریفی نیا در صدر اعلام حمایت موجب اعلام انصراف برخی دیگر از امضا کنندگان و شکاف در روزنامه نگاران شده و به همین خاطر کمیته فرهنگ در صدر گمانه زنی و گاه انتقاد جدی قرار گرفته است.
با این توضیح که تمام این مقدمه ازماست نه نوشته آقای قوچانی و متن ایشان نکاتی است که در ادامه و در زیر خواهد آمد ۲۰ نکته که او در توضیح روند و برحی حاشیه‌ها و گمانه‌زنی‌ها برشمرده از این قرار است و البته با این توضیح که انجمن صنفی روزنامه نگاران مورد اشاره ایشان انجمن تهران است نه انجمن ایران.
۱. کمیته فرهنگ برآیندی از نمایندگان اصناف مطبوعاتی، سینمایی ، هنری ، ادبی ، قرآنی، مدیریتی بود و محدود به یک جریان خاص در درون اصلاحات نبود.
از خانه سینما و خانه هنرمندان و انجمن صنفی روزنامه نگاران و فرهنگستان زبان و ادب فارسی و خبرگزاری‌های حامی دکتر پزشکیان و مدیران ادوار ارشاد و انجمن های نشر و نویسندگان کودک و نوجوان در کمیته حضور داشتند به جز نماینده جبهه اصلاحات و حزب اعتدال و توسعه و ستاد رئیس جمهور و ...
۲. رئیس کمیته آقای تابش کوچک ترین لابی برای هیج کس نکرد و همه مراحل احصا ، غربالگری، شمارش، امتیاز و ...شفاف بود . البته مرحله نهایی در اختیار شورای راهبری بود و حتی رئیس نقشی در آن نداشت.
۳.نزاع حامیان نامزدها در بیرون اثری بر رای کمیته نداشت . در مورد آقای حسین انتظامی موافق و مخالف در بیرن به حدی است که نمی‌توان قضاوتی کامل کرد و البته در کمیته این اختلافها وارد صحن و جلسه نشد.
۴. مواردی در مورد برخی اعضا بود که می‌توانست قابل نقد باشد که به آقای تابش ربطی نداشت اما حتی در یک مورد خبر نادرست و نسبت ناروا پس از بر طرف شدن شبهه رای گیری مجدد و مجددا استمزاج شد تا بی شبهه باشد.
۵. در مورد انتخاب اعضا هم مواردی بود که می‌توانست مورد نقد باشد اما به آقای تابش ربطی نداشت.
۶. انتخاب ها در نهایت دور از انتخاب‌های جامعه مدنی نبود . هم پیر کارکشته داشتیم و هم جوان هنرمند .هم روزنامه نگار و هم فیلم ساز ، هم زنان فرهیخته و خم مدیربرنامه وزارت ، هم روحانی و هم کلاهی . این نکته را می‌توان با مقایسه فهرست نهایی با گمانه زنی ها دید که نشان می‌دهد انتخابها جز در یکی دو مورد قابل حدس اهل فرهنگ است.
۷. رئیس کارگروه آقای صالحی امیری یک بار با کمیته لابی نکرد و از نامزدی وزارت قبل از بحث تعارض منافع انصراف داد.
۸.رییس کمیته آقای تابش با وجود شانس آشکارتر وزارت انصراف داد.
۹. آقای دبیر کارگروه امین عارف نیا با مصوبه شورای راهبری ترجیح داد در شورا بماند و از نامزدی وزارت انصراف داد و البته قبل از آن هم از کمیته منصرف شد و تلاشی برای تصدی وزارت در صحن کمیته نکرد.
۱۰. با مصوبه شورای راهبری درباره تعارض منافع ۶ نامزد محتمل وزارت مستعفی شدند.
۱۱. امتیازها محرمانه داده شد . هم آرا شمرده شد و هم طبق دستور رئیس جمهور و رئیس شورای راهبری امتیازها ملاک شد و نه آرا.
۱۲. بیش از ۱۰۵ نامزد از همه جناح ها و احزاب و اصناف بررسی شدند و هیچ کس از قلم نیفتاد.
۱۳. همه فهرست‌ها و گمانه زنی ها حتی آقای ....- که اطلاعات شگفت آوری از پشت پرده دارند !- دارای نواقصی در حدس و خبر است که آن را بی اعتبار می‌کند چون یک فهرست بیشتر نداریم که در اختیار دکتر ظریف است.
۱۴. با وجود نقدها اصل کار این کمیته ها یک قدم به جلو بود و باید از دکتر ظریف تشکر کرد .هیچ دولتی در آینده نمی‌تواند بی توجه به این تجربه باشد.
۱۵. حق دکتر پزشکیان است که از درون یا بیرون این فهرست نامزد معرفی کند هرچند که ما به خواست ایشان بیش از ۸ جلسه چند ساعته حتی در روز جمعه و عاشورا داشتیم.
۱۶. انتخاب وزیر زن و جوان پاسخ به مطالبات جامعه مدنی بود و اینکه رهبری و مجلس از اختیارات خود استفاده کنند خللی در پیشنهاد و کار ما ایجاد نمی‌کند.
۱۷. شخصا مخالف تقبل هر مسوولیت در وزارت فرهنگ از سوی اعضای کمیته فرهنگ هستم و این محصول کنش‌گری جامعه مدنی بود که نامه مهمی نوشتند و افرادی مانند مهندس بهزاد نبوی و دکتر ظریف از آن حمایت کردند.
۱۸. با پایان ماموریت خواهان انحلال کمیته هستم چنان که آقای تابش انحلال آن را اعلام کردند.
۱۹. به دکتر ظریف پیشنهاد کردم با پایان کار کمیته ها اسامی اعضا را اعلان فرمایند.
۲۰. ایرادات شورای راهبری در رایزنی با دکتر ظریف کمتر شد که باید از ایشان تشکر کرد.
