28 ژوئیه سال 1973، دومین مأموریت سرنشین‌دار اسکای لب از مرکز فضایی کندی ناسا پرتاب شد.

اسکای لب در مه 1973 راه‌اندازی شد و توسط موشک ساترن به مدار پایینی زمین پرتاب شد. این ایستگاه شامل ماژول فضاپیمای آپولو و ماژول خدماتی می‌شد که به آن متصل بود. ماژول خدمات دارای رصدخانه خورشیدی، کارگاه آموزشی و چندین آزمایشگاه بود.

ظرفیت ایستگاه اسکای لب سه نفر بود و از سه مأموریت پشتیبانی می‌کرد. مأموریت اول 28 روز، مأموریت دوم 58 روز و مأموریت آخر 84 روز به طول انجامید.

در طول این مأموریت 59 روزه، خدمه‌ای متشکل از سه فضانورد به تعمیر و نگهداری ایستگاه فضایی ادامه دادند، آزمایش‌های علمی و پزشکی گسترده‌ای انجام دادند، یک سپر خورشیدی دوقطبی نصب کردند و رکورد قبلی را برای مدت زمان حضور در فضا بیش از دو برابر کردند.

مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا، موشک‌های ساترن را برای چهار مأموریت اسکای لب فراهم کرد و بسیاری از آزمایش‌های ایستگاه فضایی را هدایت کرد. امروز، مرکز ادغام عملیات محموله بار در مارشال به‌عنوان «مرکز علمی» برای ایستگاه فضایی بین‌المللی کار می‌کند.

این مرکز 24 ساعته، 365 روز در سال برای پشتیبانی از آزمایش‌های علمی آزمایشگاهی در مدار فعال است. پس از 20 سال حضور مستمر انسان، ایستگاه فضایی تنها میدان ثابت فضایی و پله‌ای برای دستیابی به اهداف برنامه آرتمیس باقی می‌ماند.