چرا اسناد ظریف را منتشر نمیکنید؟
روزنامه هممیهن در نوشتهای با عنوان «اسناد ظریف را منتشر کنید»، به بررسی صحبتهای کامران غضنفری ، نماینده تهران، درباره اتهامات به محمدجواد ظریف در تجمع اخیر پرداخته است.
این روزنامه اشاره میکند که غضنفری در تجمعی در میدان پاستور دو ادعای جدید علیه ظریف مطرح کرده است. او ادعا کرد که ظریف در سن ۱۷ سالگی با حمایت ساواک به آمریکا رفته و از اعتماد دستگاه اطلاعاتی آمریکا برخوردار بوده است.
این مقاله به دفاع از ظریف نمیپردازد، بلکه از افرادی که این ادعاها را مطرح میکنند دعوت به پاسخگویی میکند. نویسنده مقاله با غضنفری در میدان پاستور ملاقات کرد و از او پرسید آیا وزارت اطلاعات و سپاه از این اتهامات آگاهی دارند یا خیر. غضنفری در جواب گفت که این نهادها باید اطلاعات خود را در مورد ظریف فاش کنند.
از سوی دیگر، به سابقه طولانی ظریف در دستگاههای مختلف دیپلماتیک اشاره میشود، شامل نمایندگی ایران در نیویورک، هیئت مذاکرات قطعنامه ۵۹۸، معاون حقوقی و بینالملل وزارت امور خارجه و دهها پست دیگر که در نهایت به عنوان وزیر امور خارجه خدمت کرده است. سوالی که مطرح میشود این است که چگونه یک فرد با این اتهامات، توانسته در مواضع حساس کشور قرار گیرد.
این مقاله همچنین به نمونههای دیگری از اتهامات مشابه اشاره دارد. مانند اتهامات به حسن روحانی و دیگر سیاستمداران مبنی بر جاسوس بودن و همکاری با دیگر کشورها. نویسنده از اینکه ساختارهای نظارتی کشور در برابر چنین اتهاماتی سکوت کردهاند، ابراز نگرانی میکند.
نویسنده از مراکز مربوطه میخواهد که برای دفاع از حیثیت خود، اسناد مرتبط با این ادعاها را منتشر کنند. این اقدام میتواند به رفع اتهامات و ایجاد شفافیت در میان جامعه کمک کند.
مسئله در اینجا دفاع از فرد خاصی نیست، بلکه اهمیت برجسته کردن و بررسی دقیق اتهاماتی است که میتوانند به ساختارهای سیاسی و اطلاعاتی کشور آسیب برسانند.
نویسنده: محسن صالحیخواه