حجت‌الاسلام محمدحسنی رئیس سازمان عقیدتی سیاسی ارتش در چهارمین همایش بین‌المللی فعالان مهدوی گفت: از زمان شهادت امام حسین و شروع غیبت امام زمان همواره دو آرزو و دو نگرانی و دغدغه وجود داشته است و ما محبان اهل بین همواره در بین دو آرزو و دو نگرانی زندگی می کردیم؛ آرزوی اول مربوط به عاشورا است و آرزوی دیگر درباره زمان ظهور است. آرزوی اول این است که ای کاش کربلا بودیم تا جانفشانی می‌کردیم اما آرزوی دوم این است که حالا که عاشورا را درک نکردیم، زمان ظهور را درک کنیم.
وی ادامه داد: آرزوها هویت‌ساز و شخصیت‌ساز هستند شخصیت هر کسی متناسب با آرزویی است که دارد.
رییس سازمان عقیدتی سیاسی ارتش گفت: دو دغدغه دیگر هم داریم که اگر کربلا بودیم با حسین بودیم یا بر حسین بودیم و اگر ظهور اتفاق افتاد ما با مهدی هستیم یا بر مهدی. از کجا خودمان را محک بزنیم؟ پاسخ به این سوال که ظرفیت رساله دکتری را هم دارد این است که راهبردی‌ترین و کلیدی‌ترین شاخص مهدی یاوری و مهدی باوری این است که باید ببینیم رابطه اطاعت‌مان از ولی فقیه زمان و نایب آن حضرت چگونه است. اگر کسی با نایب امام زمان بود معلوم می‌شود که در عاشورا هم با امام حسین بوده و اگر ظهور اتقاق بیفتد با حضرت مهدی خواهد بود.
وی ادامه داد: اگر کسی مومنانه و باورمندانه نه کاسبکارانه مطیع محض حضرت آقا باشد معلوم می شود عاشورا اگر بود با امام حسین بود و ظهور هم اتقاق بیفتد با امام زمان خواهد بود.
حجت‌الاسلام محمدحسنی ادامه داد: به ویژه رهبری که اخلاص و ایمان و مهدی باوری و مهدی یاوری او بر همه انسان‌های فرهیخته روشن است. در جریان مجلس ششم که آن اتفاقات تلخ افتاد یک حرکتی شکل گرفت که آیت الله جوادی آملی آن را راه انداخت و آیت‌الله جواد آملی با برداشت از حدیث پیامبر مبنی بر اینکه انا مدینه العلم و علی بابها گفت الامام الخمینی مدینه السیاسه و الام الاخامنه‌ای بابها همه می دانند که امام خمینی شهر سیاست و رهبرانقلاب در ورود آن است
منبع: دیده بان ایران
