تابناک: در آخرین روزهای سال گفت‌وگوی مفصلی داشتیم با ستاره بین‌المللی فوتبال کشورمان که ماحصل آن شد صحبت از اقتصاد، ورزش، فوتبال، شرایط معیشتی مردم و...! این گفتگو را در ادامه بخوانید:
متاسفانه من هم همین حس شما را دارم. چون سفره مردم و خانواده‌ها هر سال خالی‌تر از قبل می‌شود. همین مسائل اجازه نمی‌دهد دیگر شور و شوق استقبال از سال نو برای مردم باقی بماند.
خب ما با مشکلات اقتصادی فراوانی دست به گریبان هستیم که زندگی قشر متوسط و متوسط رو به پایین را تحت تأثیر خود قرار داده و خانواده‌ها را اذیت می‌کند. در این میان از امثال ما هم کار زیادی برنمی‌آید. من تنها می‌توانم امید داشته باشم که برای سال آینده دیدگاه‌های‌مان تغییر کند و خیلی چیزها درست شود.
کاری کنیم که سفره مردم پرتر شود. چون وجود مشکلات اقتصادی در جامعه، مشکلات امنیتی را نیز به دنبال خواهد داشت. هر روز در اخبار می‌بینیم و می‌شنویم که سرقت‌های خیابانی بیشتر می‌شود. کیف قاپی، سرقت موبایل و زنجیر طلا و موارد دیگر که حتی می‌بینیم مردم درون آپارتمان خود هم احساس امنیت کامل را ندارند و دزدی و سرقت به حریم امن زندگی مردم هم رسیده است. این نشان می‌دهد زمانی که وضعیت اقتصادی جامعه خراب باشد، ما به مشکلات عدیده‌ای بر می‌خوریم.
زمانی که چنین اتفاق‌هایی برای امثال ما رخ می‌دهد، به این دلیل که ورزشی هستیم انعکاس خبری پیدا می‌کند. اما خیلی موارد مشابه برای سایر اقشار جامعه رخ می‌دهد که انعکاسی پیدا نمی‌کند. برای حداقل ۱۰ نفر از دوستان و آشنایان خودم همین امسال سرقت خیابانی پیش آمد که انعکاسی در رسانه‌ها نداشت. باید تدابیری اتخاذ شود تا دیگر شاهد وقوع چنین اتفاقاتی نباشیم.
زمانی که سارقان زنجیر من را زدند، دخترم همراهم بود و تا سه ماه کابوس می‌دید. بنابراین حال آن پسران نونهال پرسپولیس را درک می‌کنم. بچه‌ای که تازه می‌خواهد فوتبالش را شروع کند؛ اگر خانواده از لحاظ اقتصادی قوی بود که در صف اتوبوس نمی‌ایستاد. تمام عشقش گوشی است که پدر به زحمت برایش تهیه کرده است. حالا وقتی تنها وسیله ارتباطی‌اش با خانواده به سرقت رفته است، وقتی هم گوشی نداشته باشد، ارتباطش با خانواده قطع می‌شود.
به نظرم ۵ درصد هم این امر هم محقق نشد. شما همین فوتبالی که همه ما دنبال می‌کنیم را ببینید. تراکتور در حال حاضر تیم اول لیگ برتر ایران است، اما برابر تیم هشتم لیگ عربستان شکست می‌خورد و از رقابت‌های سطح ۲ آسیا حذف می‌شود. پرسپولیس و استقلال و سپاهان هم در آسیا موفق نبودند. آیا نتایج این تیم‌ها اسباب دلخوشی هواداران‌شان نیست؟! اما این تیم‌ها خیلی زود از رقابت‌های آسیایی اوت می‌شوند و هواداران‌شان...! به این ترتیب مردم دیگر دلخوشی دارند؟!
ایران ما از هر لحاظ که در نظر بگیرید یک کشور فوق‌العاده غنی از داشتن معادن و ذخایر طبیعی است؛ یک کشور خاص با طبیعیتی چهار فصل. دارای ذخایر غنی گاز، نفت، آهن، طلا، مس و...! اما متاسفانه هیچ‌کدام به سفره مردم این مملکت نمی‌آید. نمی‌آییم یک ورزشگاه بسازیم تا برای ورزش کشور آبروداری کنیم و بتوانیم میزبان بازی‌های مهم بشویم.
اگر زمانی صنعت توریسم در ایران با مدیریت بهتر و آزادانه‌تری اداره شود، باور کنید دیگر نیازی به درآمد نفت و گاز هم نخواهیم داشت. در حالی که در ردیف کشورهای نخست دارای بیشترین منابع نفت و گاز جهان هستیم، اما می‌بینید که مشکلات بسیاری بر سر راه مردم بابت استفاده از گاز و آب و برق وجود دارد. باید برای تمام این موارد فکری اساسی شود.
مگر کشور ما با این همه ثروت طبیعی و خدادادی فقیر است؟! البته به شخصه موافق صرف چنین هزینه‌هایی نیستم، اما می‌توانیم با برداشتن قانون سقف قراردادها اجازه بدهیم باشگاه‌های‌مان راحت‌تر بازیکن جذب کنند. در حد رونالدو نمی‌توانیم، اما فوتبال باشگاهی ما با جذب بازیکنان درجه ۲ اروپایی هم می‌تواند خیلی پیشرفت کند.
مثل رونالدو در فوتبال دنیا چند نفر داریم؟ با این تبلیغاتی که رونالدو برای معرفی عربستان و فوتبالش به جهان انجام داد، به نظر من پول خیلی زیادی هم نگرفت. در کشور ما باید قدری بیشتر به این مسئله اهمیت داده شود تا ورزشکاران ما هم بتوانند در پروژه‌های تبلیغاتی بهتری شرکت کنند.
متاسفانه روی رده‌های پایه آنچنان که باید و شاید سرمایه‌گذاری نمی‌کنیم. به این ترتیب شاهد هدر رفتن استعدادهای بسیاری هستیم.
من به این مسائل فکر نمی‌کنم. سن و سالم بالا رفته و دست دارم بیشتر با خانواده‌ام زندگی کنم. ما یک بار به دنیا می‌آییم و یک بار زندگی می‌کنیم. الان زمان این است که به زندگی خودم برسم. من دنبال کُرسی در AFC و FIFA نیستم و اصلاً به این چیزها فکر نمی‌کنم.
نه، نمی‌دانیم آینده چه با خود دارد. الان تصمیم من دوری از فوتبال است. فردا البته شاید اتفاقات دیگری رخ دهد. آینده را نمی‌توانم پیش‌بینی کنم.
تا خودم به چشم خودم چنین مواردی را که می‌گویید نبینم هیچ صحبتی در خصوص شائبه در صحت رأی‌گیری نمی‌کنم.
برای من هم این موضوع جای سؤال دارد. کسانی رد صلاحیت شدند که سال‌ها در فوتبال این کشور بر مسند ریاست فعالیت کردند. آن زمان چرا بودند و الان چرا رد صلاحیت شدند؟! پس آن موقع هم حضورشان در فوتبال اشتباه بوده؟! چرا حالا یک نفر حاضر نیست اشتباهات گذشته‌اش را بپذیرد؟!
چرا نیروهای جوانی مثل فرزین دبیری که جایگزین نیروهای مستهلک شده و جواب پس نداده شده‌اند، باید حضورشان مورد انتقاد قرار بگیرد؟! آقای دبیری تیم‌داری کرده است و فوتبال را می‌شناسد. این‌ها نیروهای جوان و عاشق خدمت به فوتبال هستند، اما به جای حمایت از چنین افرادی، متأسفانه می‌آییم و به آنها گیر می‌دهیم که چرا آمده‌اید!
آیا ما باید برگردیم به دوره حضور همان آدم‌های قدیمی که هیچ کاری برای ورزش کشور و به خصوص فوتبال نکرده‌اند؟! آیا نباید امثال فرزین دبیری با فکر نو، اندیشه نو و ایده نو بیایند و سکان هدایت ورزش و فوتبال کشور را به دست بگیرند؟ من متأسفم برای کسانی که از حضور این جوان‌ها ناراحت هستند. واقعاً حیف است بخواهیم چنین نیروهایی را از دست بدهیم و مجال کار برای افراد ناکارآمدی که سال‌ها بوده‌اند و حاصل حضورشان تنها پس‌رفت فوتبال بوده باز بگذاریم. صحبت من این است که الان نیرویی آمده که خدا را شکر چشم و دل سیر است و به چیزی احتیاج ندارد و می‌تواند به فوتبال ایران کمک کند.
شما این سؤال را از نمایندگان مجلس بپرسید که گروه تحقیق و تفحص تشکیل دادند. آخرش چه شد؟ چه اتفاقی افتاد؟ همه چیز فراموش شد و رفت؟! خیل مسائل دیگر هم هست. فقط موضوع ویلموتس نیست.
من اصلاً خودم را می‌گذارم کنار. این اسمش می‌شود خیانت به ورزش این مملکت. شما ببینید طوری شده که همه ادعای حضور در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال را داشتند. حتی از میان رشته‌های غیر فوتبالی. این فوتبال برای پیشرفت نیاز به حضور نیروهای جوان و تحصیل‌کرده دارد. وگرنه ما در سراشیبی هستیم و باید فکری به حال آینده این فوتبال کرد.
مگر ما امکاناتش را داریم؟ مگر استادیوم مناسب داریم؟ مگر چمن خوب داریم؟ باید این افکار را از سر بیرون کنیم که مثلاً میزبان جام ملت‌های آسیا شویم. آرزوی این چیزها به دل همه ما می‌ماند. عربستان ظرف کمتر از چند ماه بهترین و کامل‌ترین ورزشگاه‌ها را می‌سازد و می‌شود میزبان جام‌جهانی. ورزشگاه‌های‌شان را می‌بینید و لذت می‌برید.
از لطف ایشان سپاسگزارم، اما خب آن مقطع چه کسی فوتبال آلمان را رها می‌کرد و به فوتبال ترکیه می‌رفت؟ البته الان شرایط لیگ ترکیه با سرمایه‌گذاری‌هایی که صورت گرفته خیلی بهتر شده و مربیان و بازیکنان درجه یک خارجی را استخدام می‌کنند. در رده ملی هم پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته‌اند. جوانان خیلی خوبی را در جام ملت‌های اروپا همراه تیم‌ملی ترکیه دیدیم.
شرایط تیم خیلی بهتر شده. چند پیروزی متوالی پرسپولیس را به کورس قهرمانی بازگردانده. امیدوارم در ادامه نیز پرسپولیس نتایج خوبی کسب کند و ما بتوانیم با آقای کارتال امسال هم قهرمان لیگ برتر شویم.
من نمی‌توانم خودم را جای سردار آزمون یا دیگری بگذارم که نظر بدهم. این تصمیمی است که خود او گرفته. شاید اتفاقاتی را که دوست داشت در فوتبال اروپا و آلمان برایش رقم بخورد، رخ نداده و تصمیم به حضور در فوتبال امارات گرفته است.
به طور حتم عملکرد مهدی و تمام بچه‌هایی که توانستند بیایند و از فرصتی که به آنها دادم استفاده کردند و درخشیدند و می‌درخشند باعث افتخارم است. این که مراحل ترقی را طی کردند، وقتی می‌بینم ثمره کار و اعتمادم به جوان‌ها خوب بوده است، خدا را شکر می‌کنم؛ هر زمان کار خوبی انجام می‌دهند یا در رده ملی و باشگاهی می‌درخشند، خوشحال و دل‌شاد می‌شوم.
